Falende hulpverlening (III)

Edward J. is een ex-kindsoldaat uit Sierra Leone. Hij werd ontvoerd door rebellenleger RUF toen hij acht jaar was. Hij vocht bijna tien jaar. Eerst bij de RUF, en daarna bij burgerdefensiemacht de Kamajors. Toen de oorlog afgelopen was, kreeg hij honderd dollar in ruil voor zijn geweer, maar dat werd ingepikt door zijn commandant, omdat niemand toezicht hield op dat soort praktijken. Bij thuiskomst bleek zijn vader te zijn vermoord door de RUF. Zijn moeder kon niet voor hem zorgen. Edward komt van het platteland, waar ontwikkelingsorganisaties al vele jaren proberen de landbouw te stimuleren en te ontwikkelen. Op hulpverleningsgebied valt Edward in vier verschillende doelgroepen: kindsoldaten, oorlogskinderen, gemarginaliseerde jeugd, en ontwikkeling van boeren. Toch heeft hij nog nooit hulp gekregen. Hij woonde in bij twee NGO-medewerkers (Sierra Leonezen) die voor grote internationale organisaties werkten, deed klussen voor hen en betaalde zo zijn eigen schoolgeld. Hij keek toe hoe de NGO-medewerkers geld, dat onder meer voor zijn eigen doelgroepen bestemd was, in hun zakken stopten en er uiteindelijk grote landhuizen van bouwden. Daarnaast keek hij (en kijkt hij nog steeds) toe hoe grote internationale organisaties allerlei projecten met kleine kinderen uitvoerden in zijn regio, en claimden met oorlogskinderen en kindsoldaten te werken, terwijl kinderen die de oorlog bewust meemaakten, niet meer tot de allerjongsten behoorden. Edward behoort tot de allerarmsten en kanslozen van de Sierra Leonese samenleving. Hij vertelt zijn verhaal, zonder in detail te treden over de specifieke organisaties. Edward gelooft dat hulpmisbruik op grote schaal voorkomt, en wil daarom niet een specifieke NGO of NGO's aan de schandpaal nagelen. "Most Donors Fail" Door: Edward J. Some donors beg on behalf of a targeted group or beneficiaries, to the world. But some donors are full of corruptive, fraudulent or dubious acts on their sides. They will cry and shout that "group a" needs food, shelter, clothes, support for their nationbuilding, etcetera, etcetera, but when people donate their personal funds through these so-called donors, they decide to change their minds. They will no longer use these funds for the purpose it is meant for. Instead, they use it on their personal life.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Falende hulpverlening (II)

, door

Gin is associated blogger bij Sargasso en blogt vanuit Sierra Leone. Dit is deel 2 van de serie Falende Hulpverlening, waarin zij Sierra Leonezen aan het woord laat over de hulp die zij ontvangen. Vandaag het relaas van Lansana.

NaCSA is de Nationale Commissie voor Sociale Actie in Sierra Leone. De missie van NaCSA is publieke projecten te financieren, die inkomens genereren voor ‘zoveel mogelijk arme mensen als mogelijk’, en armoede te verminderen. Het zou er in de werkwijze van NaCSA om gaan bij te dragen aan duurzame ontwikkeling, dat weer moet leiden tot: armoedebestrijding, vermindering van het risico op conflict, en het verhogen van het welzijn van Sierra Leonezen. NaCSA is een grootschalig project, en opereert op verschillende gebieden. Educatie bijvoorbeeld, door het bouwen van scholen, maar ook activiteiten die betrekking hebben op gezondheid, zoals AIDS campagnes. NaCSA wordt gefinancierd door: African Development Bank, Department for International Development (DFID/UK), de Franse overheid, de Sierra Leonese overheid, Islamic Development Bank, United Nations Development Programme (UNDP), United Nations High Commission for Refugees (UNHCR) en de Wereldbank. Op haar website en in de kranten publiceert NaCSA regelmatig haar achievements. De foto’s bij de berichten tonen de mooie gebouwen die door het project worden opgebouwd in opgeleverde staat, en wie puur op het beeld afgaat, zou denken dat NaCSA het ontzettend goed doet.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Falende hulpverlening

, door

Gin is associated blogger bij Sargasso en blogt vanuit Sierra Leone. Dit is deel 1 van de serie Falende Hulpverlening.

‘Hulp’ moet helpen, maar helaas gaat er in de internationale humanitaire hulpverlening en ontwikkelingssamenwerking ontzettend veel mis. Sierra Leone is één van de landen waar al meer dan tien jaar veel geld en moeite geïnvesteerd wordt in humanitaire hulpverlening. Toch is het land nog altijd het armste land ter wereld, en bleek uit onderzoek van de VN vorig jaar dat Sierra Leone nog altijd de slechtste plek op aarde is. In Sierra Leone is nauwelijks schoon drinkwater, er is geen regelmatige elektriciteitsvoorziening, de gemiddelde leeftijd schommelt tussen de 37 en 42, de kindersterfte is torenhoog, een schrikbarend aantal vrouwen overlijdt tijdens de bevalling, 60% van de bevolking is nog steeds analfabeet, en meer dan de helft van de bevolking leeft van minder dan een dollar per dag. Uit de harde cijfers blijkt dat hulpverlening aan Sierra Leone al vele jaren grandioos faalt. Hoe komt het, en wat zou er aan gedaan moeten worden? In de White Man’s Burden beschrijft voormalig World Bank medewerker uitgebreid hoe westerse instituties door verkeerde hulpverlening enorm veel geld verspillen. De Nederlandse journaliste Linda Polman beschreef in haar boek ‘De Krisiskaravaan’ hoe noodhulpverlening soms haatregimes ondersteunt, of oorlogen in stand kan houden. In deze serie geven Sierra Leonezen hun eigen kijk op de hulp die zij ontvangen.