Closing Time | Tyshawn & King

https://www.youtube.com/watch?v=G0nCmW6wn4I Zet een drummer (Tyshawn Sorey) en een synthesist (King Britt) met een voorliefde voor elektronische muziek twee dagen in een studio zonder plan en je krijgt het album Tyshawn & King, een 'sonic documentation of fearless exploration into polyrhythmic time travel'.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Closing Time | F.S. Blumm & Nils Frahm

, door

Nils Frahm is hier meer dan eens voorbijgekomen, ook in een samenwerkingsverband, maar nog niet met F.S. Blumm. Het album 2X1=4, dat deze zomer uitkwam, is hun vierde cocreatie. Het is een album dat voortkomt uit hun gezamenlijke liefde voor dub, met een twist. Het resultaat is een beetje maffe kabbelende muziek met niet veel meer dan een knipoog naar dub.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Closing Time | Teebs

, door

Halverwege de jaren ’00 vormde zich de Los Angeles beat scene, een allegaartje van artiesten die op wekelijkse avonden in de club The Airliner experimenteerden met een mix van leftfield electronische muziek en ondergrondse hiphop. Deze Low End Theory-avonden (een verwijzing naar het album van A Tribe Called Quest) werden mede legendarisch omdat het kon gebeuren dat er onaangekondigd een bekende artiest op het podium stond – Thom Yorke liet zich bijvoorbeeld wel eens zien. Teebs behoorde tot de scene, en ook Flying Lotus en The Gaslamp Killer, die hier al eerder voorbijkwamen.

Closing Time | Andy Stott

, door

De muziek van Andy Stott is weer zo’n geval van niet kunnen kiezen welk nummer of album ik moet kiezen voor de Closing Time, omdat ieder nummer afzonderlijk niet per se enorm de moeite waard is. Het is vooral de stijl van Stott die hem interessant maakt en die een heel album lang blijft boeien – als je van vervormde klanken, zang en beats houdt, tenminste.

Closing Time | Tomu DJ

, door

Het debuutalbum van Tomu DJ, FEMINISTA, is een afwisseling en combinatie van laid-back melodieën en snelle ritmes, zonder dat het lounge- of dansmuziek wordt, omdat er steeds een sombere ondertoon in doorklinkt, of klinkt alsof ze haar eigen muziek niet helemaal serieus neemt.

Closing Time | Giant Claw

, door

Giant Claw geeft een virtueel celloconcert en laat het getokkel steeds uitmonden in explosies van aanzwellende strings, warme pianomuziek, zang, bliepjes, een bel of wat dan ook. Als een harde wervelende wind die telkens weer gaat liggen om je de stilte voor de storm steeds opnieuw te laten voelen. Het nummer ‘Mir-Cam Online’ staat op zijn laatste album Mirror Guide.

Closing Time | Oneohtrix Point Never

, door

Bij Oneohtrix (One-oh-trix) Point Never weet je nooit wat je krijgt, en op zoek naar een nummer om hier te delen werd me ook duidelijk dat zijn muziek totaal ongeschikt is om in losse nummers te luisteren. Niet dat zijn albums nou per se een coherent geheel zijn, maar daar zit nu juist voor een groot deel het luisterplezier: van het ene in het andere gegooid worden – iets dat in dit ene nummer ook al enigszins gebeurt. Op zijn derde album R Plus Seven uit 2013, waar ‘Zebra’ op staat, poogt hij iets nieuws te maken van niksige digitale geluiden van de jaren ’80, wat hem een pionier in ‘vaporwave’ maakte (waarover morgen meer). Hierna zijn er nog acht albums en een paar singles uitgekomen en inmiddels klinkt OPN alweer totaal anders.

Closing Time | The Modern Dance

, door

The Modern Dance van het gelijknamige album van Pere Ubu. Het is niet het openingsnummer van de plaat, dat is Non-Alignment Pact, ook mooi, maar dat nummer begint met een doordringend pieptoon die nogal lang aanhoudt. Vandaar de keuze voor het wat meer traditionelere en publieksvriendelijke Modern Dance. Aan de karakteristieke, wat klaaglijke stem van David Thomas is niet te ontkomen natuurlijk. Maar het nummer heeft veel te bieden:  stuwende ritmes, wisselende ritmes, vreemde wendingen, gelach & gepraat en dat vreemde onbekende woord waar David Thomas elke zin mee besluit. Ik heb de betekenis van merdre opgezocht. 

Closing Time | Melanie Velarde

, door

Sommige albums staan het eigenlijk niet toe dat je er een nummer uithaalt om te laten luisteren. Wat de muziek van Melanie Velarde boeiend maakt is dat je op haar albums steeds verrast wordt door nieuwe invalshoeken, dan kalmerend, dan weer vrolijk, en alles bij elkaar klinkt het net even anders dan anders.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende