Eurovisie songfestival: Nederland gaat door!

Ik stel me een vergadertafel voor, zo'n twee jaar geleden. Hind is net afgeserveerd en het comité dat de Nederlandse inzendingen nomineert heeft het gehad. Met het Oostblok- blok, de vriendjespolitiek en het Eurovisie songfestival in het algemeen. Dit moet stoppen. De voorzitter stelt voor om het dan nu maar eens expres compleet te verknallen, zodat Nederland nu voor eens en voor altijd uit haar lijden verlost wordt. De ultiem slechte kandidaat en dito liedje nomineren, bijvoorbeeld, waarna heel Nederland smeekt om nooit meer met dat hele festival geconfronteerd te hoeven worden en we ons - met heel goede reden - terug kunnen trekken. Ik stel me een tafel voor, vorig jaar. Een grafstemming. Mission not accomplished. Shine, het meest wanstaltige Nederlandse songfestivalproduct ooit, heeft het boven verwachting slecht gedaan. Mooi. Twee na laatste in de halve finale, de natie stond voor lul. Maar in plaats van zich beschaamd afkeren van het antieke festival gaat Nederland door. Het comité staat voor een bijkans onmogelijke opgave. Hoe het vorige jaar te overtreffen? Na lang beraad besluiten ze om een smurfenlied te sturen. Een van de leden stelt ook nog een orgel voor. Ja! Dat moet het zijn, een orgel! Werkelijk alles zat mee. Nederland leek de organisatie te begrijpen en koos voor een 18-jarig wat labiel kapstertje met de uitstraling van een 40-jarige uitgebluste schoonmaakster. Met deze combinatie is de laatste plek in de voorronde haalbaar, zelfs bijna zeker. Met dat resultaat zal Nederland zich toch zeker van dit wangedrocht afkeren. De sterren stonden gunstig. Toch? Op 30 mei 2010 pleegde het voltallige comité zelfmoord. De organisatie had de eer aan zichzelf gehouden. Sieneke was niet te overtreffen, Nederland ging masochistisch door met het festival. Nederland had de - toch niet al te subtiele - hints toch niet begrepen...

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GeenCommentaar gaat Eurovisie Songfestival

Logo van het Eurovisie Songfestival

Twaalf mei is het zover: dan vindt de eerste halve finale van het jaarlijkse campfestijn dat het Eurovisie Songfestival is plaats in Moskou. GeenCommentaar beluisterde alle liedjes (met dank aan blogger David Rietveld) en geeft op basis daarvan tips.

Eerst maar even kort over Nederland: volstrekt kansloos. Gaat ergens onderaan in zijn halve finale eindigen. Shine blijft totaal niet hangen en zo dominant aanwezig als Gordon is als BN’er, zo kleurloos is hij als zanger hier. Onze enige troost is dat de Elvis-imitator die België heeft ingezonden nog veel troostelozer is. We hebben het hier over die echte, echte Waalse mistroostigheid.

Maar België heeft via een omweg wel één van de grote kanshebbers in handen. Hadise uit Mol, vlakbij Antwerpen, komt uit voor Turkije. Düm Tek Tek is türkpop op zijn best: pakkende moderne R&B die nog opzwepender wordt door de Turkse percussie-elementen. Daar komt het nog voordeel van de Turkse diaspora in Duitsland, Nederland en België bij. Dat zijn altijd een flink aantal gegarandeerde punten.


Onze favoriet is echter de Oekraïnse inzending. Be My Valentine (Anti-Crisis Girl) speelt niet alleen handig in op de economische crisis, het maakt ook gebruik van dezelfde onweerstaanbare gesamplede fanfare techniek die Ricardo Villalobos en Vitalic een flink aantal klassieke nummers opleverde. Svetlana Lobodova heeft hier misschien wel de beste popsingle sinds Britneys

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.