Anouk lijkt met haar lied ‘Birds‘ een redelijke kans te hebben in het Eurovisie Songfestival. Het is daarmee de eerste keer zijn sinds 2004 zijn dat Nederland in de finale zou staan. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat we het vaker ver schoppen? Politicoloog Tom van der Meer bekijkt het van een wetenschappelijke kant (via Stuk Rood Vlees, politiek-wetenschappelijke beschouwingen over actualiteit). Nog veel langer bestaat er kritiek op de puntentelling van het Songfestival. Enerzijds zouden omvangrijke migrantengroepen (zoals met name de Turken) massaal op het thuisland stemmen, anderzijds zouden de Balkanlanden en de voormalige Sovjetstaten elkaar steevast punten toestoppen. Dat zou het voor westerse landen bijna onmogelijk maken te winnen. Bovendien kon het toch geen toeval zijn dat het Verenigd Koninkrijk in 2003, zo kort na de Irak-oorlog, eindigde op ‘nul points’? Dat met name noordelijke landen (afgelopen 15 jaar) en Ierland (jaren 90) het desondanks wel erg goed hebben gedaan, wordt niet vaak genoemd. Wetenschappers doen al jarenlang onderzoek naar mogelijke vriendjespolitiek en blokvorming op het EVS, gebruikmakend van de meest geavanceerde technieken om netwerken in kaart te brengen en om de toekenning van punten te verklaren. Er is inderdaad duidelijk sprake van blokvorming. Maar dat is tussen 1975 en 2006 slechts twee maal doorslaggevend geweest voor de overwinning (in 2003 en in mindere mate in 2005). Op basis van de literatuur kunnen we drie tips opstellen van institutionele aanpassingen die Nederland zou moeten afdwingen om meer succes te krijgen.
Europa was niet klaar voor de 3JS, of wij waren niet klaar voor Europa
De 3Js liggen uit het Eurosongfestival en symboliseren met hun uitspraak hoe Nederland als geheel momenteel ten opzichte van Europa staat.
Verder is het advies om volgend jaar een beetje stevige Gothic band als After Forever te sturen. Dat brengt een beetje leven in de brouwerij.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Persoonlijk heb ik het niet gezien. Probeer het al jaren te mijden, dat Eurovisie Songfestival. Laten we zeggen, niet mijn smaak.
Maar het blijft de gemoederen in den lande bezig houden. De meest gehoorde klacht is dat het toch geen zin meer heeft om deel te nemen. Het “oostblok” heeft het voor het zeggen gekregen. Dat is natuurlijk een “gevoelsuitspraak”. Maar laten we nu net iemand op de achtergrond van de Sargasso-redactie hebben die in staat is om gevoel en gegevens bij elkaar te brengen. Ad van der Stok, ook bekend van wat beschouwingen op het VVD beginselprogramma, maakte onderstaande plaat. Daarin de winnaars van de laatste 25 jaar. Hoe donkerder het land, hoe recenter er een winnaar was. De tijdsbalk erboven maakt het verhaal compleet.
Het moge duidelijk zijn dat het “gevoel” niet ver van de realiteit af zit. Alleen is noord-oost meer op z’n plaats.
Hedenochtend heb ik ook nog even de detailuitslagen in een spreadsheet verwerkt. Dus wie gaf wie hoeveel punten. Alleen toen was de tijd op. Dus geen analyse van de data mogelijk.
Daarom aan jullie de vraag, welke statistische relaties zijn er uit het stemgedrag te halen. Wordt er wederzijds gestemd (als A aan B geeft is er grote kans dat B aan A geeft) en wordt er regionaal gestemd? Laat het horen in de comments. Als er fraaie databestanden of plaatjes uitkomen, zetten we die hier in updates bij.
Uitslagen in Open Document Format en in Excel.
Is dit item Sargasso-waardig? Ja/nee/geen mening. Maar we gaan het toch lekker even over het Eurovisie Songfestival hebben. En wel hierom: onze drie Toppers leken en lijken kansloos, om vanavond door de voorronde te glippen.
Mannen op leeftijd met rare glimmende pakken en met een liedje, dat wat mij betreft wettelijk verboden mag worden. Maar waarom ik hier aandacht aan besteed? Dat is het feit dat Gordon aan het Toppers-optreden ineens een homo-emancipatorische draai heeft gegeven.
Als de homo-demonstratie in Moskou zaterdag met geweld wordt neergeslagen, dan weigert Gordon in de finale van de songfestival op te treden. Klinkt nobel en misschien is het dat ook wel. Maar ik voel toch enige lichte nattigheid en ik zal uitleggen waarom. We weten allemaal dat het songfestival ongekend populair is onder homo’s, vandaar ook die demonstratie in Moskou. En die populariteit geldt voor heel Europa, zeker ook in die landen (en dat zijn er vele), waar homofobie nog een algemeen verschijnsel is. Doe maar heel Oost-Europa en de balkan en je weet grofweg waar je als man of vrouw maar beter niet uit de kast kunt komen.
(Update: homo-demonstratie in Riga, Letland verboden. Geldt ook voor de Oekraïnse stad Mykolaiv. Breaking: de Toppers liggen eruit! Dat wordt weer een dag van nationale rouw)…….
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“Lena zal komende weken daarom ongetwijfeld in de media opgevoerd worden als het vrolijke, moderne, ‘onschuldige’ gezicht van het land. Als er één natie zich immers extreem bewust is van het belang van beeldvorming, dan is het Duitsland. En de winst van Lena komt precies op het goede moment.”
(Merlijn Schoonenboom in de Volkskrant)
Deutschland feiert Lena. Wir lieben dich, Lena! Een bondskanselier die stelt dat Lena met ‘haar natuurlijkheid en hartelijkheid de prachtige uitdrukking van het jonge Duitsland is’. Ja, heel eventjes lijkt de wereld nu toch weer van Duitsland te houden na al dat zure eurogedoe. Een Eurovisiesongfestival winnen voor het oog van de wereld is ook niet niks – het mooie is dat mensen ook als ze al dat gedoe met die liedjes maar niets zeggen te vinden de zaak tot camp kunnen bombarderen, en vervolgens met z’n 150 miljoenen gewoon kunnen gaan kijken.
Elke week maakt GeenCommentaar ruimte voor een artikel van de satirische website de Speld! Nieuws zonder de ‘feitish’ van de reguliere media.
Een woordvoerder van de Russische regering heeft de Russische kanshebber voor het winnen van het Eurovisie Songfestival bekendgemaakt. Voor het evenement, dat van 14 tot en met 16 mei in Moskou plaatsvindt, neemt de organisatie geen risico’s: premier Vladimir Poetin zal zelf de microfoon ter hand nemen om een song ten gehore te brengen.
De flamboyante premier, die eerder zijn volk al de weg wees op gebieden als lichamelijke oefening en natuurbeheer, zal de gewone Rus nu laten zien hoe het land het Eurovisie twee maal op rij kan winnen. Zelf is de premier voor het evenement altijd aan de buis gekluisterd en stemt elk jaar persoonlijk op de deelnemende Russische artiest.
Poetin heeft ook zelf heeft de tekst voor het lied gecomponeerd. Vrij vertaald betekent deze: “Rusland, mijn lieve moeder, ik houd zo van je / mogen alle vijanden van Moedertje vertrapt worden.” Georgië, Oekraïne en Moldavië hebben al protest aangetekend bij de organisatie van het Festival, omdat in de reglementen van het Festival duidelijk vermeld staat dat ‘songteksten geen politieke of andere betekenis (mogen) hebben’.
Heden ten dagen kan je in Servië maar beter geen genuanceerde mening uitdragen. Want alles wat ook maar een beetje riekt naar inlevingsvermogen richting de Kosovaarse onafhankelijkheid wordt verwelkomt op een muur van agressie. Wederom legt dezelfde groep Servische ultranationalisten -die in de jaren ’90 jarenlang de complete wereldgemeenschap piepelde terwijl ze vrijwel ongestoord genocide pleegde- Servië haar mening op. Terwijl enkele weken terug een vreedzame meerderheid nog vóór toenadering tot de EU stemde vliegen nu de kogelbrieven in het rond als iemand ook maar iets positiefs over de EU zegt. Zelfs vooraanstaande mensenrechtenactivisten krijgen doodsbedreigingen en hun kantoren zijn inmiddels geplunderd (AP)
Maar vooral televisiestation B92 moet het ontgelden. Dit station dat een belangrijke rol speelde bij het wegsturen van Milosevic heeft inmiddels permanente politiebewaking en de cameraploegen hebben al hun logo’s van hun camera’s en auto’s moeten strippen om überhaupt nog de straat op te kunnen. Op Youtube is een dreigvideo te zien waarbij B92 presentatoren een vizier op het voorhoofd krijgen. Terwijl de Servische regering wil dat iedereen hetzelfde verhaal vertelt dat: “het Westen Kosovo van Servië heeft afgescheurd” durft B52 het aan om beide kanten van het verhaal te vertellen. Reden genoeg voor ultranationalisten en rechts radicalen om de redacteuren anonieme dreigtelefoontjes te geven over hun “onpatriottische” verslaggeving (IPS).
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Op weg naar het Eurovisie Songfestival is een goeie grap in de geest van Geer en Goor wel op z’n plaats. MWOOHAHAHAAAAA!!
