Het gevaar Geert Wilders

Deze bijdrage aan het open podium is van Machosofty (website)De Engelse film Britz toont het verhaal van de jonge islamitische vrouw Nasima die gemangeld wordt tussen twee culturen. De film laat goed zien hoe groot de verschillen zijn tussen de islamitische en de westerse cultuur. De kijker overvalt een gevoel van wanhoop; hoe kunnen we met/ondanks deze tegenstellingen ooit in harmonie met elkaar samenleven? Toch zal dat moeten want het alternatief zou wel eens rampzalig kunnen zijn. Politieke strijd Nasima is in Engeland geboren, studeert medicijnen en onderscheidt zich in weinig van autochtone Engelse vrouwen van haar leeftijd. Ze is gelovig maar doet niet aan uiterlijk vertoon; ze draagt bijvoorbeeld geen hoofddoek of burka. Ze is in alle opzichten een geïntegreerde en ambitieuze jonge moslimvrouw. Wel maakt ze bezwaar tegen de wijze waarop er in Engeland door de wetgevende en handhavende macht met moslims wordt omgegaan, en ze voert een politieke strijd om daar verandering in aan te brengen. Dan wordt haar hartsvriendin gearresteerd omdat ze er zogenaamd van wordt verdacht banden te hebben met een terroristische groepering. Tijdens haar detentie doen agenten alle mogelijke moeite om haar te krenken in haar geloof. Ze wordt geschoffeerd bij de verhoren en ook wordt ze anaal en vaginaal onderzocht op het bij zich dragen van zaken die ze niet bij zich zou mogen hebben. Daarbij verliest ze haar maagdelijkheid. Ze is wanhopig want voor een moslimvrouw betekent dit dat ze wellicht geen huwelijkspartner zal kunnen vinden. Als ze vervolgens vrij komt wordt ze nauwlettend in de gaten gehouden en mag ze geen contact meer hebben met Nasima en anderen. Uiteindelijk pleegt ze zelfmoord. Zelfmoordterroriste Na de zelfmoord van haar vriendin neemt de verontwaardiging bij Nasima over hoe Engeland met moslims omgaat toe. Ze komt daardoor in aanraking met een terroristische groep. De groep vraagt haar om eens uit te proberen hoe het is om als een herkenbare moslim door het leven te gaan. Nasima gaat daarom een hoofddoek dragen, en ze merkt dat ze hierdoor uiterst onprettig bejegend wordt. Voor Nasima een reden om de bijeenkomsten van de terroristische groep te blijven bezoeken. Gaandeweg komt ook zij meer en meer tot de overtuiging dat geweld de enige weg is, en ze gaat in Pakistan een training volgen tot zelfmoordterroriste. De film eindigt met een enorme explosie op een muziekfestival in Londen, die een einde maakt aan het leven van Nasima en talrijke anderen. De kijker blijft achter met het gevoel: “Was dit nou nodig?”. Tegelijkertijd roept de film op tot begrip. Begrip voor de vertwijfeling die ontstaat wanneer je door de samenleving als een paria wordt behandeld omdat je een geloof hebt dat niet wordt geaccepteerd.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.