Wie had dat nou kunnen bedenken, Amerikanen die tot inkeer komen over hun olieverslaving, het lijkt wel een bijna dood ervaring. Surreëel tot en met, deze keer zonder Bush met zijn rhetoriek om olie te gaan halen van de maan i.p.v. uit het Midden-Oosten. Nee de mannen en vrouwen van de conservatieve denktank "The council on foreign relations" roepen op tot olie-realisme: "U.S. energy policy has been plagued by myths, such as the feasibility of achieving ''energy independence'' through increased drilling or anything else. For the next few decades, the challenge facing the United States is to become better equipped to manage its dependencies rather than pursue the chimera of independence. The issues at stake intimately affect U.S. foreign policy, as well as the strength of the American economy and the state of the global environment. But most of the leverage potentially available to the United States is through domestic policy. Thus, the Independent Task Force devotes considerable attention to how oil consumption (or at least the growth in consumption) can be reduced and why and how energy issues must become better integrated with other aspects of U.S. foreign policy." En dat allemaal onder het commando van John Deutch (voormalige CIA baas) en James Schlesinger (voormalig Secretary of Defense & Energy) . Voor nog meer propaganda over het nut van het verminderen van het olieverbruik verwijs ik u door naar het voltallige 90 pagina tellende rapport van de Council on Foreign Relations: National Security, Consequences of U.S. Oil Dependency
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Vandaag plaatsen we een gastbijdrage van Jeroen Louis die zondag aanwezig was op een bijeenkomst met de Boliviaanse president Evo Morales.
Dé optimale managementstijl bestaat niet, deze stijl varieert afhankelijk van diverse factoren. Waarom zou dit niet gelden als het gaat om het besturen van een land? Bolivia is een voorbeeld van een land waar, gelet op de diverse interne en externe beperkingen, een ‘socialistische aanpak’ wellicht succesvol kan zijn.
Evo Morales, de president van het Zuid-Amerikaanse Bolivia, is zondag en maandag in Nederland geweest voor een kort bezoek. Morales is een van de linkse regeringsleiders die in heel Latijns-Amerika als paddenstoelen uit de grond schieten. Het lijkt een schrikbeeld voor elke rechtgeaarde liberaal: Jan Marijnissen wint niet alleen in Nederland, ook in het grote Latijns-Amerika trekken zijn geloofsgenoten de hoogste macht naar zich toe. Evo Morales is met recht de Boliviaanse Jan Marijnissen: een volksjongen, integer en authentiek overkomend, die de taal spreekt van de man van de straat. Morales, lid van een van de inheemse volken van Bolivia, trekt voor niemand een pak met stropdas aan, ook niet voor koningin Beatrix. In een toespraak voor in Nederland woonachtige Bolivianen, afgelopen zondag in Den Haag, benadrukte Morales maar weer eens dat hij nooit een hoge opleiding heeft kunnen volgen. Zijn ouders hadden daar geen geld voor. Morales predikt het socialisme, maar net als bij Marijnissen is het toch vooral zijn populistische boodschap die stemmen trekt.
Nigeria verdiende aan een halve eeuw olieproductie al 315 miljard euro. Toch staat het land op de World Development Index ranglijst op de 159ste plaats tussen Rwanda en Guinea in. Austin Avuru, voorzitter van de Nigeriaanse Associatie van Petroleumonderzoekers (NAPR) kwam met harde constateringen tijdens de openingsspeech van de 24ste internationale conferentie van de NAPR. “We hebben gestreefd naar het verdelen eerder dan naar het creëren. Maar zelfs bij het verdelen zijn we in de fout gegaan. De hachelijke staat van onze economie toont enkel aan dat we tot dusver onze rijkdom verspild hebben”, verklaarde Avuru tegenover de krant Dail Trust in Abuja. (IPS). Het overgrote deel van die 315 miljard ging naar de Nigeriaanse bestuurders en internationale oliebedrijven. De Wereldbank schat dat slechts één procent van de olieopbrengsten naar de bevolking is gegaan. Nigeria lijdt overduidelijk aan de resource curse, waarbij slecht beheer van natuurlijke rijkdommen een land juist alleen maar verder achterop helpen. Dat het wel goed kan gaan bewijst Noorwegen, dat stelde een Nationaal Petroleumfonds in dat inmiddels meer dan 150 miljard euro bevat. Het zou voor veel ‘petrolistische landen’ in Afrika en de daar actieve oliebedrijven al een hele verbetering zijn als ze zouden publiceren wie wat krijgt betaald en waarvoor. [eigenspam archieflink: Een Nigeriaan op de maan]
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De Europese leiders leunen rustig achterover, ze zijn weer in slaap gesust na het gasprobleem in Oekraïne. Niet dat ze veel kunnen doen, Rusland zet Europa momenteel schaakmat als het gaat om de levering van aardgas. Deel 2 van een drieluik over de toenemende invloed van Rusland in de wereld dankzij aardgas.
Deel 2) De Gaspec, Rusland en haar opkomende gas-alliantie met Algerije en Iran.
Tot eergisteren was het allemaal pure speculatie. Rusland die de gaslanden achter zich schaart om zoveel mogelijk controle over de toekomstige gasmarkt te krijgen. Tot eergisteren.. want toen lekte een geheim rapport van topeconomen van de NAVO. Rusland zou in de beginfase zijn om een Gaspec te vormen samen met Libië, Algerije, Qatar, Iran en Centraal Azië. Eerder waarschuwde het Internationaal Energie Agentschap hiervoor.
Het vormen van een gaskartel is eigenlijk heel makkelijk, Qatar, Rusland & Iran bezitten samen 56% van de gasreserves in de wereld, pak daar nog een paar kleine strategische spelers bij, en je hebt de gasmarkt van de wereld in handen. Om Europa politiek te chanteren is Algerije van centraal belang, omdat zij de 2de leverancier van gas is aan de EU, na Rusland. De geluiden in de media zijn alleen divers, velen doen de mogelijke Gaspec af als grootscheepse onzin, waaronder uiteraard de Russen zelf. Zij gebruiken hiervoor woordvoerder Dmitry Peskov, dezelfde man die de verheerlijking van verkrachting door Putin even in context probeerde te plaatsen.
Rusland heeft ondertussen de banden met Algerije flink aangehaald. Afgelopen augustus ondertekenden Gazprom en Sonatrach, het staatsenergiebedrijf van Algerije, een “memorandum of understanding”. De Russische en Algerijnse energiegiganten willen op het gebied van exploratie, productie, transmissie & distributie van aardgas en olie in Algerije, Rusland en andere landen meer gaan samenwerken. De exacte details zijn zoals gewoonlijk niet bekend. Een jaar eerder werdt er in Algerije een nieuwe wet aangenomen, waarin is vastgelegd dat Sonatrach een aandeel van minstens 51% moet verkrijgen in alle productiecontracten. Daarmee behoudt de staatsmaatschappij haar invloed op de olie & gas sector. Naast meer samenwerking op het gebied van energie hebben de Russen ook voor miljarden aan wapens verkocht aan Algerije in het begin van 2006. Sommigen speculeren dat de wapens gedeeltelijk geruild zijn voor meer toegang tot olie & gasvelden in Algerije.
Biobrandstoffen zijn hot, iedereen praat erover maar de realisatie van een volledige keten van gewas naar de pomp is vaak nog verre van voltooid. In Nederland wordt door de Commissie Cramer momenteel hard gewerkt aan het opstellen van controleerbare duurzaamheidscriteria voor grootschalige biomassa import, de verwachtingen hierover zijn verdeeld. Maar in menig ver buitenland lijkt men nu al grondig aan de slag te gaan met de productie biobrandstoffen ongeacht wat wij in het Westen hiervan vinden. De opkomende economieën in Azië hebben deze brandstoffen zelf hard nodig. Maar straks zal met een toegenomen schaarste op de oliemarkt uiteindelijk alleen de hoogste bieder biodiesel in zijn tank mogen gooien en of die dan ook in Azië woont? Vijf berichten van het biobrandstoffront:
Thailand – Eucalyptus: Thaise bosbouwdeskundigen willen op grote schaal eucalyptus gaan bijplanten. Deze voor Thailand uitheemse boomsoort wordt door ecologen ook wel de ‘Groene Hel’ genoemd omdat ze iedere ondergroei onmogelijk maakt een bodemerosie in de hand werkt. Nikhom Laemsak, director of Kasetsart University’s forestry research centre, said the university had been working with a Canadian firm on setting up a eucalyptus oil production plant after an initial study found that Thailand had the potential to become a bio-oil producer. (Biopact).
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.