Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
IPCC: het kan wel
Het kan! De CO2 uitstoot terugdringen zonder al te ingrijpende economische maatregelen. Dit valt te concluderen uit het vierde IPCC rapport (samenvatting .pdf) dat vandaag is gepresenteerd. Klimaatmaatregelen die de opwarming zouden moeten beperken tot 2 graden Celsius kosten 225 euro per persoon ofwel 3% van het Bruto Mondiaal Product. “There is considerable economic potential for the mitigation of global greenhouse gas emissions over the coming decades, that could offset the projected growth of global emissions or reduce emissions below current levels.” (BBC)
Hamvraag: had het IPCC ook een rapport kunnen/willen uitbrengen waarin er geen hoop meer gloorde? Zouden de politieke en sociale implicaties van een dergelijke pessimistische boodschap überhaupt wenselijk zijn?
Behandelden de vorige drie IPCC rapporten met name nog de wetenschappelijke onderbouwing van het klimaatprobleem, dit rapport richt zich vooral op de handelingsperspectieven. Energie-efficiëntie speelt in alle scenarios voor alle regios en tijdspaden de belangrijkste rol. Zuinigere apparaten en vervoersmiddelen en geïsoleerde huizen, dus. Verder is het uitbreiden van duurzame energiebronnen en een belasting op CO2 ook essentieël. Kernenergie wordt in het rapport ook als optie genoemd maar daaraan kleven belangrijke veiligheidsaspecten en het afvalprobleem. Jacqueline Cramer, de Nederlandse minister van Milieu heeft al gereageerd dat kernenergie wat haar betreft geen optie is. Of het IPCC-panel de uitgebreide discussie en peiling: Hoe de CO2 emissie snel te reduceren hier op Sargasso heeft meegenomen in haar conclusies is niet bekend maar zeker niet onwaarschijnlijk gezien de leidende rol van het Nederlandse MNP bij de samenstelling van het rapport.
Gouden ei gelegd voor duurzame bio-energie
Met de overhandiging van het rapport “toetsingskader voor duurzame productie van biomassa” aan de minister van VROM, Jacqueline Cramer, werd vorige week geschiedenis geschreven. Het rapport bevat de meest progressieve visie ter wereld hoe we de toekomstige energiestromen uit planten en bomen moeten verduurzamen, met de handtekening van o.a. de Rabobank, Shell, Electrabel, Essent, OxfamNovib en Cargill. Een stap die broodnodig is om ervoor te zorgen dat biomassa zo min mogelijk zal concurreren met voedsel, zorgt voor een fikse vermindering van de uitstoot van koolstofdioxide, ook ten goede komt aan de lokale bevolking, bodemerosie voorkomt enzovoorts. Overduidelijk hoe het mis kan gaan zonder in te grijpen is te zien in de verbranding van palmolie in Nederlandse elektriciteitscentrales, welke onder het mom van klimaatneutrale brandstof werd geïmporteerd. Door het droogleggen van de veengronden in Indonesië voor het aanleggen van palmolieplantages kwam echter veel meer broeikasgas vrij dan dat de reductie door het vervangen van fossiele brandstoffen opleverde. Ook de volgende figuur uit het rapport spreekt boekdelen:
Het idee achter de criteria is om in eerste instantie bedrijven alleen nieuwe subsidies voor bio-energie te verlenen als aan de criteria wordt voldaan. Een systeem dat van kracht zouden moeten komen wanneer de nieuwe subsidieregeling voor duurzame energie wordt ingesteld in de loop van volgend jaar. Daarbovenop hoopt men op de algemene acceptatie van bedrijven, om ook wanneer er geen sprake is van subsidie zich te houden aan de criteria. Het raamwerk van de criteria bestaat uit 9 uitgangspunten waar de diverse criteria met toetsbaarheid aan op zijn gehangen:
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Gelooft u in CO2-handel?
Vegetariërs kunnen straks geen auto meer rijden
De zoektocht naar alternatieve brandstoffen om onze heilige koeien te kunnen blijven gebruiken is in volle gang. Biobrandstoffen zijn de laatste tijd erg hot. Maar de consequenties voor bijvoorbeeld de voedselproductie werpen al de nodige vraagtekens op.
Nederland is, mede vanwege het palmolieprobleem bij Essent, nu al actief bezig om wat kaders te stellen om te voorkomen dat de schade groter is dan het opgeloste probleem.
Eén aspect speelt echter nog geen rol bij het maken van deze regels. De mogelijkheid om dierlijk vet te verwerken tot biodiesel sluit namelijk straks een grote groep mensen uit van autorijden, de vegetariërs. Er is immers weinig verschil tussen een verbrand stuk vlees op je bord of onder je motorkap.
Uitspraak grensconflict Suriname Guyana
Toen Suriname in 1975 onafhankelijk werd waarschuwde de Surinaaamse politicus Jaggernath Lachmon al dat een land zonder duidelijk vastgestelde grenzen in de toekomst problemen zou krijgen. Lachmon was destijds tegenstander van een snelle overgang (De Autonomie van Suriname, Jan Pronk). Een paar decennia later kreeg hij gelijk toen Suriname en Guyana bijna een oorlog begonnen over de zeegrens nadat er in het omstreden gebied olie was gevonden. In de komende maanden zal echter het Internationale VN- Tribunaal voor het Recht van de Zee (~UNCLOS) een uitspraak doen over waar de grens loopt (bron: IPS).
De onduidelijkheid over de juiste grenzen is al vroeg in het koloniale tijdperk ontstaan toen Nederlandse en Engelse overheersers niet veel werk maakten van het bepalen van de landsgrenzen in ondoordringbaar moerassig mangrovegebied. Enkele eeuwen later in het jaar 2000 dreigde de inmiddels onafhankelijke staten Guyana en Suriname echter met elkaar in oorlog te gaan toen er olie werd aangetroffen in het grensgebied. Het zou een dure en ‘lachwekkende’ oorlog zijn geworden, aangezien het leger van beide landen niet meer dan 4.000 militairen telt (IPS). Opmerkelijk detail was dat in dit conflict, dat dus haar wortels heeft in de koloniale tijd, internationale bedrijven wederom een rol speelden. Representing Guyana is CGX Energy Inc. of Toronto, Canada. Suriname’s claim is being supported by Spain’s Repsol YPF of and Denmark’s Maersk Oil. (CorpWatch). Ondanks hun actieve bemoeienis waren de bedrijven niet geïnteresseerd in een politieke oplossing zo wordt beweerd in het artikel van CorpWatch. Gelukkig bestaan de Verenigde Naties (ondanks alles) nog en zal er dus binnenkort een onafhankelijke uitspraak komen, maar of daarmee de kous af is?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.