Stijgende prijs pop- en rockconcertkaartjes bevestigd

Precies een half jaar geleden publiceerden we hier een overzicht van de prijs van concertkaartjes vanaf 1975 tot en met 2012. Voor inflatie gecorrigeerd was er een duidelijke stijging zichtbaar. Nadien hebben we nog ruim honderd nieuwe tickets ontvangen. Die hebben we verwerkt in een nieuw overzicht. Ook uit het nieuwe overzicht blijkt dat de stijging er inderdaad is. Sterker nog, hij is iets steviger geworden. Er is sprake van een ruime verdubbeling van de prijs:

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 15-03-2022
Foto: wallstalking.org (cc)

The World According to Oud Zeikwijf (2)

COLUMN - In de vorige aflevering hebben we ontdekt waar de malaise van het huidige systeem vandaan komt, en ons een doel gesteld: we moeten af van het Groot Kapitaal. Rest ons de taak om een strategie te ontwikkelen. Hoe komen we ervan af?

Je hebt het radicale en het subtiele. Afzonderlijk te gebruiken of als cocktail. Een paar voorbeelden van het radicale.

De Occupy-beweging: Die jammerlijk mislukte omdat we die niet collectief omarmden. De Occupyers niet als mallotige stadsnomaden zien, maar als representanten van het volk dat over de hele aardbol steunt en kreunt onder de tirannie van de economische reuzen. Je coconnetje verlaten om op een gure stoep te gaan bivakkeren is mij, en u waarschijnlijk ook, echter een brug te ver.

De 30k grens: Onze regeringen zover krijgen dat er een 30k grens komt. Per jaar. Onbelast. Voor iedereen. Alles wat meer verdiend wordt, gaat naar de staat. ‘Maar dan emigreren ze naar andere landen.’ So? Dat doen ze dan toch lekker? Dat zijn haaien, die willen we juist weg hebben. Laat ze lekker ergens anders de boel gaan vergiftigen. Ondertussen creëren we een lekkere samenleving waar het er relaxed en eerlijk aan toe gaat. We zetten de klok een flinke slag terug, we leren met minder te doen. Collectief.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: epSos .de (cc)

Utopie of de ideale oplossing: geld zonder schuld

INTERVIEW - Wat is er mis met het huidige financiële systeem? Een gesprek met Ben Dyson over ons geldsysteem en een socialer alternatief.

Tienduizenden Spanjaarden gingen vorige week wederom de straat op. Ze streden ‘voor een Europa van de mensen en tegen de EU van de markten.’ Maar ze eisten vooral verandering: ‘Een nieuw sociaal en economisch model.’

Een nieuwe economie, een ander financieel systeem. Is het mogelijk? De zevenentwintigjarige Ben Dyson denkt van wel. In zijn studententijd had hij een eigen bedrijf en bevond hij zich met drie vrienden midden in de financiële wereld. De bancaire excessen speelden zich voor zijn neus af. Toen in 2008 de bom barstte, begon hij zich verder te verdiepen in de oorzaken van de crisis en de wereld waarin hij zich bevond. Dyson ontdekte de werking van het geldsysteem en de desastreuze werking ervan op de economie. Vol frustratie zag hij daarna elke dag op het journaal dat politici en media de kern van de problematiek lieten liggen.

Met zijn initiatief Positive Money informeert hij nu het Britse publiek over hoe banken te werk gaan en hoopt hij het financiële systeem te veranderen. Zijn idee wordt omarmd door veel Britten. Door het hele land vinden meet ups plaats van mensen die willen dat het nieuwe geldsysteem wordt ingevoerd. Ook elders in Europa worden Positive Money initiatieven opgestart.

Foto: wallstalking.org (cc)

The World According to Oud Zeikwijf (1)

COLUMN - Ongefundeerde en simplistische doch betweterige meningen over wereldzaken.

Kapitalisme is best oké. Het vooruitzicht op winst werkt als een magneet op zowat elke mens op deze planeet. En andersom: wordt er geen winst gemaakt dan zakt de ondernemingslust ver onder het vriespunt, met alle verlammende effecten van dien voor een land. Zie de communistische bolwerken. Een aardige ideologische basis, laten we eerlijk wezen, maar volstrekt niet opgewassen tegen de menselijke driften. Na een tijdje doet niemand meer wat en stort de economie als een soufflé in elkaar. Er wordt te weinig geproduceerd, en wat er wel geproduceerd is bereikt de schappen niet meer. Geef de enkeling juist zicht op eigen profijt, dan ontspruiten de zaakjes welig uit de zompige grond. Mensen zijn nu eenmaal eerder bereid zich een slag in de rondte te werken als hun beloning evenredig groeit.

Maar nu. We leven in een tot in het absurde doorvoerde kapitalistisch systeem. Megabedrijven (banken incluis) rule the world. Ze dicteren de politiek, en zetten onze leiders keer op keer buiten spel. Ze hebben zoveel macht. En zoveel poen. En zoveel arbeiders die ze – ‘Watch me doing it, Mr President‘ – kunnen ontslaan. Daar bibberen ze van, onze autoriteiten. En als ze het in hun hoofd halen om weerstand te bidden, dan stappen die reuzen, hun armen vol biljetten waarvan bij elk zuchtje wind een tiental ontsnapt en achter hen als een groene sleep aanvliegt, zonder blikken of blozen de grens over. ‘DAT IS DE GRENS! Je kan daar niet over!’ roept een hoge ambtenaar nog desperaat. De oligarch kijkt hem nog even, heel even, met een twinkeling in de ogen en één voet omhoog, een stompje sigaar bungelend op een mondhoek, laat diezelfde voet nog heel even de lucht in hangen, om die weer resoluut en breeduit lachend neer te zetten aan de andere kant van de grens. Of aan de andere kant van de wereld. Hen maakt het wer-ke-lijk niet uit: ze bezitten immers de aardbol, en, terwijl we nog bezig zijn onze landjes te verdedigen, zijn ze volop de Melkweg alvast onderling aan het verdelen. Als ze eenmaal klaar zijn met de Noord- en Zuidpool, dat spreekt voor zich.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: flickr.com/diarioliberdade.org

Zuid-Amerika: politie vs. indianen, blogger vs. Cuba, Brazilië vs. economische vertraging

ELDERS - Deze week uit Zuid-Amerika: de strijd om Rio’s WK-faciliteiten op tijd af te hebben intensiveert, Cubaanse dissidente blogger doet een interview in New York, economie van ‘wonderkind’ Brazilië vertraagt.

Naar mate het wereldkampioenschap van 2014 dichterbij komt, treedt de politie in het Braziliaanse Rio harder op om voorbereidingen te faciliteren. Afgelopen week werd een inheemse groep die een museum naast een nieuw voetbalstadion bezet hield, verdreven door de Mobiele Eenheid van de stad.

De Cubaanse dissidente blogger Yoani Sánchez is ondertussen begonnen aan haar wereldtour en gaf een interview aan de New York Times waarin ze onder meer het handelsembargo met de Verenigde Staten bekritiseert. Smullen ook de verontwaardigde reacties van Cubaanse diplomaten bij de VN, die Sánchez’ persconferentie vanuit het grotere Dag Hammarskjöld Auditorium naar een halletje lieten verplaatsen. Hier meer uitgebreide verslaggeving inclusief registratie van de persconferentie.

Tot slot nogmaals Brazilië, want het lijkt erop dat de economie van het land zwaarder weer te wachten staat. Volgens FT is het model van “externe rugwind, geleverd door solide grondstoffenprijzen en omvangrijke kapitaalstromen uit ontwikkelde markten” niet meer levensvatbaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Afschrijvingen | Die spaardersheffing is zo gek nog niet

COLUMN - Cyprus accepteerde de spaardersheffing niet, terwijl daar daar best wat voor te zeggen is.

Alle ogen zijn gericht op Cyprus. Het eiland heeft maar een bbp-tje van 18 miljard euro, pakweg de provincie Friesland, maar het moet snel 17 miljard euro hebben om niet failliet te gaan. Even leek het alsof spaarders zouden gaan meebetalen aan de reddingsactie van de Cypriotische banken, en misschien ook wel de ‘kleine’ spaarders met minder dan 100.000 euro op de bank, die eigenlijk onder het depositogarantiestelsel zouden moeten vallen. Iedereen op Cyprus en daarbuiten schreeuwde moord en brand: een heilige belofte is gebroken! Spaargeld is nooit meer veilig! Het financiële systeem zal imploderen! Maar eigenlijk is zo’n spaardersheffing best eerlijk en beter dan andere financieringsbronnen. En dat depositogarantiestelsel moet een tandje terug.

Iedereen weet inmiddels dat Cyprus veel te afhankelijk is van haar topzware – 8 keer het bbp –  en malafide financiële sector. De sector levert veel geld op, meer dan het toerisme, maar het risico is navenant. Toen de twee grootse Cypriotische banken een lening aan Griekenland van 23 miljard euro moesten afstempelen, waren de rapen gaar.

Om de banken te redden en haar eigen tekorten aan te vullen, vroeg de Cypriotische regering 17 miljard euro aan de rest van de eurozone. Die wil maximaal 10 miljard geven, en onder voorwaarden: bezuinigen, de financiële sector halveren, de absurd lage vennootschapsbelasting wat omhoog, witwaspraktijken aanpakken. Maar ook: 5,8 miljard ophalen bij de spaarders. Want naar schatting is een derde van het in Cyprus gestalde geld van Russisch-dubieuze afkomst. Daar gaat de Europese belastingbetaler mooi niet voor opdraaien.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Wan Petchroon (cc)

Economie is geen weerbericht

ANALYSE - Het is opvallend hoe hardnekkig het idee is dat bezuinigen helpt als de economie in recessie is. Door misleidend taalgebruik wordt op een verkeerde manier gedacht over economie.

Het is voor iedereen duidelijk dat we de crisis alleen kunnen weerstaan met daadkrachtig bestuur. Onder daadkracht verstaat men dan bezuinigen en lasten verzwaren. Niet alleen politici vinden dat vanzelfsprekend, ook het publiek ondergaat het gewillig. Politici die suggereren dat zij zich opofferen omdat ze moeilijke maatregelen nemen, hebben boter op hun hoofd. De burger verwacht niet anders dan bezuinigingen en lastenverzwaring. De “opofferingsgezindheid”  van politici helpt juist om herkozen te worden.

Jammer alleen dat het misplaatste opofferingsgezindheid is:  bezuinigen werkt averechts en de recessie wordt er erger door. Maar dat lijkt niets uit te maken. Hoe komt het dat zo hardnekkig wordt vastgehouden aan beleid waarvan bewezen is dat het niet werkt – in tegendeel zelfs –  en bovendien heel vervelend is voor de burger?

Omdat we de economie te vaak in metaforen beschrijven.


Economie als meteorologie

Economie is saai en moeilijk, en om het uit te leggen gebruiken journalisten graag vergelijkingen. Een populaire vergelijking is die met het weer. Men spreekt vaak over het “economisch klimaat” en sinds 2008 is vooral “zwaar weer” in zwang.  De decemberraming van 2008 van het CPB is getiteld ‘Nederlandse economie in zwaar weer.’ De titel van de Miljoenennota van 2010 is ‘De economie in zwaar weer.’ In 2013 verkeren verschillende bedrijfssectoren in zwaar weer. Maar liefst vijf jaar zwaar weer dus. Ook het klimaat moet er aan geloven: in 2010 zijn ondernemers weer even positief over het economisch klimaat, maar in 2013 eist het klimaat toch weer haar tol.

Foto: E. Dronkert (cc)

Feit of fabel: Nederland wereldspeler in landbouw

ACHTERGROND - Sharon Dijksma stelde vorige week (13 maart) in de Volkskrant:

Landbouwexport is nu een van de weinige lichtpunten in de economie. We zijn een absolute wereldspeler.

Dat is een…

Kunnen we Nederland een wereldspeler op het gebied van landbouw noemen?

Dijksma doet deze uitspraak op basis van het rapport “De agrarische handel van Nederland in 2012”, gemaakt door het Landbouw Economisch Instituut (LEI). Het rapport baseert zich met name op cijfers van het CBS.

Volgens de genoemde cijfers kunnen we Nederland inderdaad een wereldspeler noemen. Nederland is (in 2011) na de Verenigde Staten de grootste exporteur van landbouwproducten. Daarna volgen Duitsland en Frankrijk. Dit zegt overigens niets over hoeveel Nederland in verhouding met andere landen produceert. Hoewel we ook veel landbouwproducten importeren waren er in 2011 slechts drie landen grotere netto-exporteur dan Nederland: Brazilië, Argentinië en Thailand.

Nederland exporteerde in 2012 75,4 miljard euro aan landbouwproducten. Daarmee was de landbouw goed voor ruim 18% van de totale exportwaarde. Hoewel het totale handelsoverschot daalde van 44,4 miljard euro in 2011 naar 41,9 miljard euro in 2012, steeg het overschot van de agrarische handel in dezelfde periode van 24,5 naar 25 miljard euro.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Government Press Office (cc)

Etiketteren ‘Israëlische’ producten slechts symboolpolitiek

OPINIE - Het etiketteren van producten die geproduceerd zijn in Israëlische nederzettingen is niets meer dan symboolpolitiek. Er is maar één oplossing: alle producten uit Israël boycotten.

Een paar dagen geleden werd bekend dat Nederland winkels het niet-bindende advies geeft om producten uit Israëlische nederzettingen  niet langer te verkopen als made in Israel maar als producten vervaardigd in Israëlische nederzettingen. Immers, die nederzettingen zijn illegaal en een obstakel voor een vredesakkoord tussen Israël en de Palestijnen. In overeenstemming met een afspraak van de EU-ministers van Buitenlandse Zaken wil minister Timmermans daarom deze maatregel doorvoeren.

Christelijke partijtjes als de CU en de SGP (en ook de PVV van Wilders) zijn tegen. Zij vinden blijkbaar dat Israël als bezetter, in strijd met de internationale rechtsorde,  het recht heeft de grond van de Palestijnse eigenaars in Oost-Jeruzalem en de Westoever in te pikken. Anderen vinden de maatregel van Timmermans niet ver genoeg gaan. Op internet circuleert een oproep om  de producten uit de nederzettingen ook daadwerkelijk te weren.
Nog weer een ander commentaar komt van de scheidende CIDI-directeur Ronny Naftaniel. Hij noemt de maatregel van Timmermans ‘een vorm van symboolpolitiek, die weinig zal bijdragen  aan nieuw vredesoverleg tussen Israeli’s en Palestijnen.’

Naftaniel voegt eraan toe dat er een extra probleem is:

Foto: European People's Party (cc)

Feit of fabel: crisis net zo erg als in jaren ’80

ANALYSE - Het is alweer even terug, maar op 3 maart deed Sybrand van Haersma Buma, fractievoorzitter van het CDA in de Tweede Kamer, de volgende uitspraak in Buitenhof: ‘(…) en het kabinet vindt alles goed, heb ik de indruk, als het maar in het jaar 2014 op een bezuiniging van 3% staat. Dat wekt niet de indruk van een visie om er uit te komen, terwijl de crisis toch net zo erg is als in de jaren ’80, zo langzamerhand.’

Dat is een…

Uitleg

Economische crises zijn moeilijk te vergelijken vanwege verschillende maatschappelijke (politieke/ sociaal-economische/ demografische) omstandigheden. In de jaren ’80 leidden de hoge olieprijzen tot enorme prijsstijgingen en een stagnatie van de economie. De crisis begon in 1980 en had zijn dieptepunt in 1982, waarna het herstel begon.

De huidige crisis is halverwege 2008 overgewaaid uit een financiële crisis in de VS en uitgemond in een wereldwijde crisis. Deze crisis duurt nog steeds voort. Dit laatste maakt de vergelijking extra lastig, aangezien we niet kunnen zeggen hoe lang (en in welke mate) de crisis nog zal aanhouden.

We kunnen onmogelijk een complete vergelijking tussen de twee crises maken. Wel kunnen we een aantal cijfers naast elkaar leggen. Hieronder zien we aan de hand van vijf indicatoren hoe de jaren ’80 en de huidige crisis zich tot elkaar verhouden. Uit deze indicatoren concluderen wij dat Nederland het nog niet zo zwaar heeft als in de crisis van de jaren ’80.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende