Griekse eilanden willen concentratiekampen kwijt

Griekenland draagt nog steeds een groot deel van de lasten voor de opvang van asielzoekers en migranten naar Europa Op 28 oktober viert Griekenland Óchi (Nee)-dag met parades van soldaten en scholieren. Het is een herdenking van de weigering van de Griekse generaal Metaxas om troepen van de Asmogendheden in 1940 toegang te geven tot zijn land. Na het 'Nee' van de generaal begon ook voor Griekenland de Tweede Wereldoorlog met een inval van Italiaanse troepen in het noorden. Voor de parade van de openbare school in Dafni, een voorstad van Athene, won de uit Afghanistan afkomstige Amir (11) dit jaar de competitie voor het dragen van de vlag. Maar de schoolleiding, die elke vorm van discriminatie ontkent, vond hem toch niet Grieks genoeg en liet hem in plaats van de vlag het naambordje van de school dragen. Zijn rol op deze nationalistische feestdag was anderen kennelijk nog steeds een doorn in het oog. Hij kreeg na de parade een steen door de ruit van zijn huis met de boodschap: 'Vertrek en ga terug naar je dorp'. Twee jaar na de grote stroom asielzoekers en migranten die via Griekenland Europa binnenkwamen is het economisch zwakke land nog lang niet uit de zorgen.

Foto: Number 10 (cc)

AfD, Angela, en de cijfers

Mijn stelling over isoleren en imiteren wordt betwist door Kees Alders. Alders stelt dat ik “wat langer” naar bepaalde cijfers had moeten kijken. Maar ik heb lang genoeg naar die cijfers gekeken, en ook naar andere. Alders’ argumentatie over isoleren en imiteren klopt helaas niet.

Een strategie van isoleren en imiteren leidt tot gemiddeld minder stemmen voor een uitdager. Dat is mijn stelling. Hierover gaat mijn boek, dat ik al eerder aankondigde. Daarin ontvouw ik mijn theorie over waarom deze strategie dat effect heeft. Vervolgens meet ik met experimentele en non-experimentele methoden in hoeverre er in 15 landen sinds 1944 empirisch bewijs is voor de stelling.

Alders beweert dat de Duitse verkiezingsuitslag die stelling onderuit zou halen. Onzin. Ten eerste omdat die uitslag slechts een illustratie was – en één datapunt, terwijl ik honderden datapunten uit 15 landen sinds 1944 bestudeerd heb, naast gegevens uit een experiment, en uit 21 kiezersenquêtes. Ten tweede omdat die uitslag juist een prima illustratie van mijn stelling biedt, ook in historisch opzicht.

Als bewijs tegen mijn stelling voert Alders 2 uitslagen van CDU-CSU aan (2 van de 18 sinds 1949), waarbij de partij bijna net zo slecht scoorde als nu. Maar mijn theorie gaat om de uitdager, niet om de gevestigde partij. De uitdager, in dit geval Alternative für Deutschland (AfD), werd ruim tweeënhalf keer zo groot. Sinds 1949 haalde geen enkele rechtse uitdager de 5%. En nu scoort AfD liefst 13%.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Philipp (cc)

Kroniek van een aangekondigde zelfmoord

ANALYSE - Ondanks alle waarschuwingen koos de Duitse bondskanselier Angela Merkel niet voor de strategie van isoleren en imiteren tegen Alternative für Deutschland (AfD), in tegenstelling tot al haar voorgangers en collega Mark Rutte. Terecht of niet, electoraal gezien een regelrechte zelfmoord.

“Als de Fransen terecht trots zijn op hun keizer, en de Britten op Nelson en Churchill, hebben wij het recht trots te zijn op de prestaties van Duitse soldaten in twee wereldoorlogen.” Begin deze maand werd die uitspraak gedaan door Alexander Gauland, leider van AfD. Die partij kreeg 13% van de stemmen bij Bondsdagverkiezingen afgelopen zondag. Dat was bijna driemaal zoveel als in 2013.

Hoe kan een zo controversiële partij zoveel kiezers trekken? Het begint een eentonig verhaal te worden: net als bij Brexit en Trump zijn er sterke aanwijzingen dat veel kiezers stemden met immigratie- en integratieproblemen in het achterhoofd. Een fors deel van het electoraat ziet problemen die politici laten liggen – en zou zelfs op de duivel stemmen om die problemen opgelost te krijgen.

Net als in het VK en in de VS vinden in Duitsland veel kiezers de integratie mislukt en meer immigratie een slecht idee. In 2014 meende 21% dat immigranten het culturele leven in het land ondermijnen, voelde 22% zich slechter behandeld dan immigranten en vond 29% dat immigranten het land eerder een slechtere plek maken dan een betere. Vervolgens ving het land 890.000 mensen op.

Foto: mac42 (cc)

Duitse werknemers zijn jarenlang tekort gekomen

ELDERS - Over een maand zijn er bij de buren verkiezingen voor een nieuw parlement.

Dat er belangrijke Duitse verkiezingen op komst zijn: het zal de gemiddelde Nederlander Wurst zijn, schreef René Cuperus deze week in De Volkskrant. Dat heeft dan ook alles te maken met de gemiddelde journalist en de mainstream media. De Amerikaanse binnenlandse politiek lijkt soms van groter belang dan de koers van een land dat in Europa de toon aangeeft en waarmee Nederland economisch hecht verbonden is.

Het is misschien ook niet spannend genoeg. Merkel stevent af op haar vierde overwinning, ze staat in de polls op 38-40%. De sociaal-democraten schommelen onder leiding van Martin Schulz tussen 22 en 24 procent. Die percentages zeggen overigens nog niet zoveel als je weet dat 46% van de kiezers nog niet weet op welke partij ze gaan stemmen. Als Merkel weer wint, is het vervolgens nog de vraag met wie zij dan verder gaat regeren. Waarschijnlijk niet nog eens met de SPD. Een driepartijencoalitie, ongewoon voor Duitsland, is niet ondenkbaar, maar zal een hoop onzekerheid met zich meebrengen.

Een belangrijk onderwerp in dit rijke land is de voortdurende armoede bij een groeiend deel van de bevolking. Daarbij kwam deze week het bericht dat zo’n 40% van de Duitse werknemers een lager reëel loon heeft dan twintig jaar geleden. De rijkdom is in dit land verre van eerlijk verdeeld.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Marco Verch (cc)

Ja, wir schaffen das

ACHTERGROND - In 2015 nam Duitsland 890.000 mensen op. Mede daardoor was er dat jaar meer migratie naar het land dan ooit tevoren. Hoe berichtten Duitse media over deze historische gebeurtenis? Onderzoek wijst op een collectieve kritiekloosheid, gebrek aan distantie en eenzijdigheid.

“Welkom!” opende het Duitse weekblad Die Zeit met chocoladeletters op 6 augustus 2015. Met daar vlak onder: “Verhalen uit een land, dat vreemdelingen de hand reikt.” Het openingsartikel stelt: “voor Duitsland zijn de vluchtelingen (…) een buitenkans.” Al is het artikel verder genuanceerd, het werd symbool van hoe Duitse media berichtten over de grootste migratiegolf die het land ooit meemaakte.

Hoofdredacteur van Die Zeit Giovanni di Lorenzo heeft zich inmiddels van het artikel gedistantieerd. Juli vorig jaar gaf hij toe: “We hebben ons (…) tot actoren gemaakt van deze Refugees Welcome-beweging.” Volgens Di Lorenzo wekten journalisten de indruk met de regering “onder één hoedje te spelen” door de afstandelijke, kritische blik in te ruilen voor het “vieren” van de ‘Willkommenskultur.’

Wekenlang was “de grondtoon” van genoemd openingsartikel terug te vinden bij vele media, aldus Di Lorenzo, “zonder dat ook sceptische stemmen voldoende aan bod kwamen (…) Onder het motto: wie bang is voor teveel vluchtelingen in het land, is een tegenstander van modernisering. Wie een buitengrens eist, is meteen ook pleitbezorger van prikkeldraad en van een schietbevel aan de grens.”

Foto: Rudi401 (cc)

„Spaß unter Kameraden“

ELDERS - Ursula von der Leyen, de Duitse minister van Defensie (CDU), staat vlak voor de parlementsverkiezingen onder toenemende druk vanwege de afwikkeling van schandalen in het leger.

Begin dit jaar kwam een opleidingscentrum van de Bundeswehr in Pfullendorf (Baden-Würtemberg) in opspraak vanwege hardhandige ontgroeningspraktijken, vreemdsoortige trainingsmethoden en verplicht ‘paaldansen’ van vrouwelijke soldaten. Minister Von der Leyen onthief de commandant van zijn functie en ontsloeg de Chef Opleiding en vier betrokken soldaten. De soldaten vochten hun ontslag aan, maar kregen deze week geen gelijk van de rechter.

In de rechtszaak ging het alleen nog over sadistische praktijken bij het ontgroeningesritueel, voor de andere aanklachten waarop Von der Leyen zich baseerde was onvoldoende bewijs. Volgens de ontslagen soldaten ging het om „Spaß unter Kameraden“. De minister vond wat er was gebeurd “abstoßend und widerwärtig.” Mensen die dit anderen aandoen horen volgens haar niet in het leger thuis. De legerleiding zag er ook de lol niet van in en wilde met het ontslag een voorbeeld stellen.  Daar heeft de rechter zich nu bij aangesloten.

Enkele hooggeplaatse militairen vinden dat de minister overdrijft. Ze maakt het allemaal veel te groot. Generaal-majoor Walter Spindler, de commandant die door Von der Leyen is afgezet, vindt dat zij stijlloos gehandeld heeft. ‘Zo wordt de Bundeswehr in een vertrouwens- en loyaliteitscrisis gestort,’ zei hij.

Schlusszeit | Las Kanzlern

Morgen zijn in Duitsland de verkiezingen en dat schreeuwt om een Schlusszeit over het Duitse politieke leven. Dus waarom niet de “Steuer Song” uit het satirische programma Die Gerd Show, waarin stem-imitator Elmar Brandt jarenlang de Duitse bondskanselier Gerhard Schröder op de hak nam?

Schröder had de belastingen verhoogd. De “Ketchup Song” was een dijk van een hit geweest. Het team van Die Gerd Show hoefde de bal maar in te schieten. Er werden meer dan een miljoen singles verkocht en het liedje stond in Duitsland wekenlang op één.

Stemcomputers Duitse verkiezingen onveilig

NIEUWS - De Chaos Computer Club heeft in Duitsland de software van de stemcomputers die in veel van de deelstaten wordt gebruikt bij de aanstaande verkiezingen tegen het licht gehouden. Het result is vrij onthutsend; de stemsoftware is zo lek als een mandje:

“Elementary principles of IT-security were not heeded to. The amount of vulnerabilities and their severity exceeded our worst expectations”, says Linus Neumann, a speaker for the CCC that was involved in the study.

A depressing finding of the study is that a state-funded team of hackers is not even necessary to control the tabulation of the votes. The broken software update mechanism of “PC-Wahl” allows for one-click compromise. Together with the lacking security of the update server, this makes complete takeover quite feasible. Given the trivial nature of the attacks, it would be prudent to assume that not only the CCC is aware of these vulnerabilities.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende