Leve de tabletkrant

Kranten zien het belang en de mogelijkheden misschien  wel die tablet biedt. Ze denken alleen dat ze er nieuwe krantenlezers mee kunnen aantrekken. Terwijl ze hun trouwe abonnees moeten overhalen om tabletabonnee te worden. Er zijn genoeg kranten die inzien dat de tablet de toekomst is voor hun medium. Zo geeft NRC iPads weg als je abonnee wordt. En Rupert Murdoch introduceerde The Daily, een krant die uitsluitend op de iPad verschijnt. Maar de nieuwe abonnees van NRC worden zelden vaste abonnees. En The Daily zal deze maand ophouden te bestaan. Te duur en te weinig interesse. De fout die NRC en Rupert maken is dat ze denken dat je met een tabletkrant een nieuw soort krantenlezer aanspreekt. Ik heb zelf geen tablet, maar ik kan me zo voorstellen dat de tablet ideaal is om een krant op te lezen. De grootte is prettig, je kunt gewoon door je krantje heen bladeren, je kunt nog eens op een linkje klikken als je ergens meer van wilt weten en je kunt het overal mee naartoe nemen. Zelfs als je op vakantie gaat. Of op zakenreis. Of gaat emigreren. En je hoeft niet elke maand een stapel kranten in de papierbak gooien. De krant in tabletvorm is als de papieren krant maar dan een paar duizend keer beter. Praktischer vooral. En milieuvriendelijker. Dat ene emotionele voordeeltje (papier voelt zo lekker) ben je zo vergeten.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.