De kunstwereld is in rep en roer, curatoren zweten peentjes, want de strijd tegen illegale handel verhardt zich nu Italie de vuist op tafel slaat. Marion True (what's in a name, 57 jaar), de curator van het J. Paul Getty museum in Los Angelos is door de Italianen aangeklaagd wegens criminele associatie en het in ontvangst nemen van gestolen waar. Robert E. Hecht Jr. (ondanks de junior toch al 87 jaar oud) een kunst handelaar in Parijs werd ook aangeklaagd. Giacomo Medici (67 jaar), een handelaar werd vorig jaar al tot 10 jaar en 10 miljoen euro boete veroordeeld, terwijl Robert Symes (67 jaar) recentelijk werd vrijgelaten in London na het uitzitten van 7 maanden celstraf, en nu in Italie zal worden aangeklaagd. Hecht, Symes en Medici vormen de spil in een wereldwijd kunsthandel/-roof schandaal. De beroemde Euphronios krater die in 1972 voor 1 miljoen dollar van Hecht was gekocht, is inmiddels door het Metropolitan Museum in New York in een deal met Italie teruggegeven. De Italianen beweren dat het J. Paul Getty museum 42 illegale stukken in haar bezit heeft, waaronder een van de topstukken van het museum, een beeld uit de 5e eeuw B.C.E. van waarschijnlijk Aphrodite, dat in 1988 voor 18 miljoen dollar van Symes werd gekocht. Binnenkort zijn er wellicht ook in de Nederlandse musea alleen nog maar bloemkolen en aardappels te bezichtigen.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De hausse van rechtszaken over copyright-schendingen gaat aan de mode-industrie grotendeels voorbij. Voor kleding gelden andere regels dan voor pakweg muziek of film, met als gevolg dat er vrijuit wordt geleend van de grote ontwerpers als Lagerfeld, Gucci of Chanel. Ketens als H & M staan erom bekend dat ze de laatste mode rechtstreeks vertalen naar de eigen, goedkope kledinglijn, zodat iedereen erin kan rondlopen. Maar dat lijkt te gaan veranderen.
Het Amerikaanse Slate vertelt hoe, aangespoord door de successen die platen- en filmmaatschappijen hebben gehaald rond het steviger beschermen van hun creatieve rechten, ook de mode-industrie een nieuwe poging doet om de teugels strakker aan te halen. De Amerikaanse mode-industrie, verenigt in de Council of Fashion Designers of America, praat met het Amerikaanse congres over het instellen van een nieuwe wet die kledingontwerpen meer auteursrechtelijke bescherming moet bieden, en zo moet voorkomen dat anderen weglopen met het ontwerp.
De mode-industrie is niet geheel onbeschermd als het gaat om rechten op ontwerp, maar dat gaat vooral over het beschermen van merknamen. Met andere woorden, het is nu niet toegestaan om een Guccibroek na te maken en er Gucci op te zetten, maar het identieke ontwerp overnemen mag wel. In het voorstel van de Council of Fashion Designers of America wordt dit nu wel verboden, al zal de juridische strijd over wanneer een kledingstuk nu gejat is en wanneer origineel dusdanig ingewikkeld zijn dat er een flinke berg juristen nodig zal zijn om een en ander uit te vogelen.
Het is dan ook zeer de vraag of de mode-industrie er iets mee opschiet.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De magistrale animatieserie South Park is zijn schoolkok kwijt. Zanger Isaac Hayes, die de stem van Chef al negen seizoenen zwoel inbromde, gooit de hamburgerspatel erbij neer. Hayes is het niet eens hoe de serie met religieuze gevoelige tenen omgaat:
There is a place in this world for satire, but there is a time when satire ends and intolerance and bigotry towards religious beliefs of others begins. Religious beliefs are sacred to people, and at all times should be respected and honored. As a civil rights activist of the past 40 years, I cannot support a show that disrespects those beliefs and practices.”
Een van de makers, Matt Stone, wijt de beslissing geheel aan de aflevering die vorig seizoen de Scientology-sekte tot de grond toe affakkelde (en Tom Cruise en passant uit de kast liet komen). Hayes is een fervent aanhanger van Scientology en had er eerder nog nooit problemen mee (“and he’s cashed plenty of checks”) toen Southpark (meermalen) het Christendom onder vuur nam.
De Amerikaanse jeugd zal het vanaf nu dus zonder de wijze lessen van Chef moeten stellen op het gebied van drugs (“Don’t do drugs kids. There is a time and place for everything. It’s called college.”) of uiteraard van de zoete liefde:
Er is weer eens een landelijke, niet politieke, verkiezing gestart. Dit maal gaat het over het Nederlandse Ontwerp. Nederlanders staan te boek als saai maar kunnen best mooie dingen ontwerpen. Denk bijvoorbeeld aan de stoel van Rietveld of het papiergeld van Jaap Drupsteen.
Goed ontwerp is voor mij iets dat elegantie en eenvoud weet te combineren en toch functioneel is. Vandaar even mijn voorlopige keuze voor Nijntje.
Maar ik ga de komende week op zoek naar nog meer voorbeelden van fraai Nederlands ontwerp.
Ik vind het overigens wel jammer dat ze het “design” en niet gewoon “ontwerp” genoemd hebben. Dat doet afbreuk aan het specifiek Nederlandse karakter van de verkiezing.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Electriciteit neemt altijd de weg van de minste weerstand.
“En waarom neemt electriciteit dan nimmer de verkeerde weg?”, zou u mij op Klokhuiselijke toon kunnen vragen.
“Omdat dat gewoon zo is, en nu stil zijn en dooreten”, zou ik riposteren, tenminste als u een van mijn kinderen was die, blijkens het stellen van zo’n vraag juist als ik net mijn welverdiende biefstuk aansnijd, door een toevallige speling van het lot niets van mijn genetische aanleg tot tact, mensenkennis en zelfredzaamheid zou bezitten. Onder het eten neem ik liever een slok wijn dan dat ik vragen beantwoord die zijn gesteld vanuit de presumptie dat in electronengedrag menselijke eigenschappen kunnen worden gelezen. Want hoe anders dan electriciteit is de menselijke aard. Door talloze verkeerde wegen te hebben ingeslagen, zijn er evenzovele juiste afslagen gevonden die de menselijke kennis voedden. Trial and error. Of voor het spoorwegpersoneel onder u: Trail and error.
Hooguit kan men stellen dat met al die opgedane kennis, de mens ook natuurlijkerwijs genegen is de weg van de minste weerstand te kiezen. Of, aangezien de menselijke aard complexer is dan het basale voortbeweegstreven van electriciteit, is het misschien juister om te stellen dat de mens de voor hem beste weg uitkiest. Wat onontbeerlijk was in deze jarenlange kenniscumulatie van mensen, is de mogelijkheid om op velerlei manieren informatie over te dragen. De komst van het internet was in dat opzicht zo veelbelovend. Met een beetje fancy electriciteitsaansluiting, ook wel coax-kabel of telefoondraad geheten, is een wereldwijd informatiereservoir beschikbaar.
Wederom zijn de Noren in een lastig internationaal parket beland na de arrestatie van een Noorse diplomaten-zoon in Thailand. De man ziet drie jaar gevangenisstraf tegemoet voor wat geknoei met visa en het beledigen van de koninklijke familie van Thailand. In Thailand is het namelijk strikt verboden om negatief te spreken over koning Bhumibol en zijn familie. A chapter of the Thai penal code regulates the prohibition against making derogatory remarks about Thailand’s head of state or members of the royal family (Aftenposten). Die arme Skandinaven toch… ze zijn cultureel-maatschappelijk gezien al zoveel verder dan menig ander volk: hoge emancipatie, veel aandacht en geld voor sociale zorg, een relaxte attitude tegenover het naakte lichaam, wars van overdreven verafgoding van politieke of religieuze leiders, respect voor de natuur en natuurlijk ook niet te vergeten: bedenkers van ultieme individualistische -maar toch ook zeer sociale- vrijheidsgenieters als Pippi Langkous, Niels Holgersson en Karlsson het Vliegende Mannetje. Zou het daarom zijn dat Skandinaven keer op keer in de problemen komen in landen waar men het individu ondergeschikt heeft gemaakt aan de koning, God of staat? Knelt het buitenlandse keurslijf ze teveel? Cultuur-relativisten mogen nu reageren:
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.