De president van Togo Faure Gnassingbé heeft zijn broers Essozilam en Kpatcha laten oppakken op de verdenking dat zij een coup wilden plegen. Een en ander ging gepaard met vuurgevechten, maar de president heeft zich inmiddels verzekerd van de loyaliteit van het leger. De aan de Sorbonne opgeleide Faure geldt als de verlichte telg van de Gnassingbés, die in 1967 aan de macht kwamen na een staatsgreep. Pater familias Gnassingbé Eyadéma was een meester in het overleven van coups, aanslagen, ongelukken en dergelijke. Faure heeft het beleid om mensenrechten te schenden voortgezet. Er is een oppositie, geleid door Gilchrist Olympio, zoon van een eerdere Togolese president, die in een coup in 1963 vermoord werd. De bevolking hoeft geen honger te leiden, want Togo is zelfvoorzienend in voedsel.
want de geschiedenis moet niet vergeten worden
Desi Bouterse wil de grondwet wijzigen om die fantastische revolutie op te nemen. Overwinnaars schrijven de geschiedenis.
En terloops krijgen de coupdeelnemers en moordenaars ook nog een lintje.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Crosspost: Het nu volgende stuk verschijnt simultaan op Sargasso en GeenCommentaar.
Eigenlijk zouden in Fiji, het eilandenrijk in de Stille Oceaan dat in 2006 zijn meest recente militaire coup beleefde, uiterlijk dit voorjaar verkiezingen worden gehouden. Deze week ter verantwoording geroepen door enkele landen in de regio, liet sterke man Voreqe (Frank) Bainimarama echter weten nog een jaar of tien nodig te hebben om de hervormingen door te voeren, die eerlijke verkiezingen mogelijk maken. Het is natuurlijk ook een hele klus, zo’n kieswet herschrijven.
Bainimarama’s grootste probleem is dat zijn eigen etnische groep, de Indo-Fijiërs die ooit door de Britten geïmporteerd werden om op de plantages te werken, demografisch steeds verder in het nadeel raken. Dertig jaar geleden vormden ze meer dan de helft van de bevolking, nu is dat nog maar een derde. Ze wonen grotendeels in de steden, waar ze de handel domineren, terwijl de autochtone Fijiërs nog altijd het grootste deel van het land bezitten. In 2000 waren die de drijvende kracht achter een coup, die een gekozen regering van Indo-Fijise signatuur afzette.
Het curieuze is dat al die coups er waarschijnlijk nooit geweest waren, als Fiji niet zo gretig had meegedaan aan vredesmissies van de Verenigde Naties. Toen Fiji in 1970 onafhankelijk werd, telde het leger 200 man. Vanwege missies in de Sinaï en Libanon groeide het aan tot 3500. De eerste coup vond dan ook plaats, toen het leger terugkeerde van zijn missie in het Midden-Oosten en de soldaten niks te doen hadden. Het leger kondigde deze week aan haar rangen te willen versterken.
Binnen een maand na de geruisloze coup van generaal Mohamed Ould Abdel Aziz heeft Mauritanië weer een regering die grotendeels uit burgers bestaat. Het land beleefde in 2007 zijn eerste democratische verkiezingen, maar generaal Aziz vond dat de burgers er een potje van maakten. Het straatarme land beleefde onder meer rellen als gevolg van de wereldwijde voedselcrisis.
Toen nog kolonel Aziz pleegde in 2005 ook al een coup, indertijd om dictator Taya te verdrijven en democratie te introduceren. Hij bleef de machthebbers echter op de vingers kijken. Internationale druk heeft hem nu sneller dan de vorige keer de macht doen overdragen. Een nieuwe datum voor verkiezingen is nog niet genoemd.
Stabiliteit in Mauritanië is van belang voor Europa, omdat het hard nodig is een einde te maken aan de opmars van mislukte staten naar het noorden van de Sahara. Sudan en Tsjaad staan al hoog op de lijst. Mauritanië heeft al aanslagen van Al Qaeda te verwerken gehad eerder dit jaar en de lokale leider van de groepering had de nieuwe junta al verwelkomd als vijand. Het risico van afglijden is reeël en Mauritanië ligt heel wat dichter bij de straat van Gibraltar dan Somalië.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
