Schimmig gevecht rond coffeeshop Carpe Diem in Helmond

Hoe doe je dat, aantonen dat een document dat je niet mag zien onjuistheden bevat? Het is een lastige opgave waarvoor John Vosmeer, voormalig uitbater van coffeeshop Carpe Diem in Helmond zich gesteld ziet. Dat bleek vandaag bij de Raad van State, waar Vosmeer de sluiting van zijn coffeeshop probeerde aan te vechten. Het document waar het allemaal om draait: de ‘dreigingsanalyse’, de set informatie waaruit zou blijken dat Vosmeer, de coffeeshop én burgemeester Fons Jacobs werden bedreigd. Die dreigingsanalyse was voor burgemeester Jacobs de reden om Carpe Diem te sluiten, wegens gevaar voor de openbare orde. Maar wie werd er precies bedreigd? Door wie? En om welke reden? De enige partij die daar antwoord op kan geven is het Openbaar Ministerie in Den Bosch. En die wil niks vertellen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Statens Arkiver - Danish State Archives (cc)

Pak naast inkomensongelijkheid ook corruptie aan

, door

ACHTERGROND - Toenemende politieke onvrede houdt verband met inkomensongelijkheid, maar nog meer met corruptie. Om onvrede te verminderen, moet corruptie aangepakt worden, schrijft Matthijs Rooduijn.

Door de economische crisis en de politieke reacties daarop is de kans op sociale onrust in West-Europa groter dan ooit, zo meldde NRC Handelsblad deze week naar aanleiding van een rapport van de International Labour Organization. Met name de toegenomen inkomensongelijkheid zou de boosdoener zijn. Het achterliggende idee: hoe groter de ongelijkheid, hoe groter de onvrede met de politiek, en hoe groter de kans op protesten en uiteindelijk eventueel rellen. Dit roept de vraag op of het verkleinen van de inkomensongelijkheid verdere sociale onrust zal voorkomen.

Verschillende onderzoeken tonen aan dat er inderdaad een relatie bestaat tussen inkomensongelijkheid en onvrede met de politiek. Mensen in landen met meer inkomensongelijkheid zijn minder tevreden met de politiek. Politieke systemen die inkomensongelijkheid bevorderen worden namelijk kritisch beoordeeld door de bevolking, aangezien economische ongelijkheid niet goed verenigbaar is met de democratische principes van gelijkheid en rechtvaardigheid.

In de figuur hieronder (gebaseerd op data uit de European Election Studies 2009 en gegevens van de Wereldbank) vind je op de horizontale as de inkomensongelijkheid, die is gemeten met de GINI-coëfficiënt (hoe hoger hoe meer ongelijkheid), en op de verticale as de tevredenheid met de democratie (hoe hoger hoe meer onvrede). De figuur laat zien dat er een behoorlijk sterke samenhang is tussen inkomensongelijkheid en politieke onvrede op landniveau (de correlatie is 0.48); hoe hoger de inkomensongelijkheid, hoe groter de politieke onvrede en vice versa. De landen met veel ongelijkheid en veel onvrede zijn voornamelijk Oost- en Zuid-Europese landen en de landen met weinig ongelijkheid en weinig onvrede zijn vooral landen uit het noorden en westen van Europa. Zoals je ziet doet ons eigen landje het op beide vlakken behoorlijk goed.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Contando Estrelas (cc)

Omvangrijke corruptie binnen regeringspartij Spanje

, door

NIEUWS - Hoge functionarissen binnen de Spaanse regeringspartij Partido Popular kregen jarenlang betalingen vanaf een een partijrekening in Zwitserland, bleek vandaag uit de openbaar geworden boekhouding van de ex-penningmeester van de partij.

Door Lesley Potters.

El País publiceerde vandaag de geheime boekhouding van ex-penningmeester van de Spaanse regeringspartij Partido Popular (PP)  Luis Bárcenas. Daaruit blijkt dat hoge partijleden jarenlang illegale betalingen ontvingen vanaf een rekening in Zwitserland. De meest opvallende naam in de boekhouding is die van Mariano Rajoy (de huidige president premier) die gedurende elf jaar 25.200 euro per jaar uitbetaald kreeg. Andere grote namen zijn die van Cospedal (de nummer 2 van de PP), Rodrigo Rato (o.a. ex-president van het IMF, en ex- directeur van Bankia, de bank die bijna ten onder ging door slechte leningen en gered werd met 19 miljard euro aan belastinggeld), Jaime Mayor Oreja (ex-minister binnenlandse zaken en nu Europees parlementarier) en Javier Arenas (partijleider PP Andalusië).

Twee weken geleden schreef El Mundo al dat de ex-penningmeester van de PP (die eigenlijk de gehele rechterkant van het politieke spectrum beslaat) een rekening in Zwitserland beheerde met daarop 22 miljoen euro. 

Luis Bárcenas was tot 2010 penningmeester bij de PP en bovendien senator voor die partij. Hoewel hij was teruggetreden door mogelijke immenging in een ander corruptieschandaal, bleek dat hij tot voor kort nog beschikte over een dienstauto en een eigen kamer op het landelijke hoofdkantoor van de PP in Madrid. Hij beheerde de rekening in Zwitserland door middel van een constructie met schaduwbedrijven in belastingparadijzen. Overigens blijkt dat hij gebruik heeft gemaakt van een door de PP ingestelde en zwaar bekritiseerde fiscale amnestie regeling om elf miljoen euro naar Spanje over te boeken en het zo legaal te maken.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-02-2022

Italiaanse journalisten in de bak

, door

ACHTERGROND - In Italië lopen journalisten nog steeds gevaar veroordeeld te worden wegens smaad. Zo blijft de corruptie onder de pet. 

De Italiaanse journalist Alessandro Sallusti is in september tot 14 maanden gevangenisstraf veroordeeld wegens smaad. In 2007 verscheen in het blad Libero, waar hij toen hoofdredacteur was, een column over een geruchtmakende rechtszaak waarin de  rechter abortus bij een 13-jarig meisje onbestraft had gelaten. In Italië is abortus nog steeds omstreden. De rechter, de arts en de ouders van het meisje verdienden volgens de anonieme columnist de doodstraf. Aangezien de krant de naam van de schrijver niet bekend wenste te maken (later bleek het een parlementslid te zijn van de partij van Berlusconi) werd de hoofdredacteur verantwoordelijk gehouden. In 2011 werd hij schuldig bevonden en na bevestiging van het vonnis in hoger beroep werd hij dit najaar vastgezet.

De veroordeling en de gevangenschap van Sallusti hebben tot woedende reacties geleid bij zijn collega’s. Absurd, middeleeuws, in strijd met de grondwet, dodelijk voor de vrijheid van meningsuiting; dat waren enkele reacties.

De ophef heeft er in elk geval voor gezorgd dat de Senaat op 27 november  gevangenisstraffen voor journalisten en hoofdredacteuren wegens smaad uit een nieuwe perswet heeft geschrapt. Een landelijke journalistenstaking werd afgeblazen. Sallusti vindt het nog niet voldoende. Vorige week zaterdag ontsnapte hij even aan zijn huisarrest als protest tegen de nieuwe wetgeving die veroordelingen wegens smaad nog steeds mogelijk maakt. Hij is opnieuw gearresteerd.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Waan van de dag

Jos van Rey weer aan het werk in politiek

, door

Terwijl er nog een onderzoek tegen hem loopt vanwege mogelijke corruptiepraktijken, is Jos van Rey weer aan het werk gegaan in de Roermondse politiek. Hij is adviseur van de VVD-fractie in de Roermondse gemeenteraad.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Corruptie: ‘Jos van Rey houdt niet van stiekem’

, door

ACHTERGROND - VVD-senator Jos van Rey mag dan van corruptie beschuldigd worden, maar twintig jaar geleden stond hij nog bekend als een van de schone bestuurders van Limburg. Zijn minder schone tegenstanders van toen zitten nog ongeschonden op het pluche.

,,Jos van Rey houdt niet van stiekem.” Zo begint een Volkskrant-artikel van 16 december 1995. Van Rey is onderwerp van een groot en lovend portret op pagina drie.Van Rey valt op door zijn niet aflatende kritiek op het Limburgse CDA dat hij bij zijn aantreden in de Tweede Kamer (VVD) aanduidt als Corrupt Democratisch Appèl. Die antipathie jegens het CDA stamt nog uit zijn Roermondse jeugd, zegt hij tegen de interviewers. De KVP maakte overal de dienst uit. Het liberale gezin Van Rey, dat ook politieke ambities had, werd steevast tegengewerkt.

Van Rey zit overal met zijn vingers in. Hij bekleedt jarenlang drie publieke functies: als Statenlid, gemeenteraadslid (Roermond) en als Tweede Kamerlid. Lokaal en regionaal laat hij zich steeds op onverkiesbare plekken zetten, maar hij wordt telkens met voorkeursstemmen gekozen.

De Stem tekent in 1997 een bewonderend portret op van de man. ,,Jos van Rey staat voor een uniek verschijnsel in de Nederlandse politiek. Niet alleen dat hij tegelijkertijd gekozen volksvertegenwoordiger is in Tweede Kamer, provinciale staten en gemeenteraad maakt hem tot een opmerkelijk fenomeen. Zijn manier van politiek bedrijven, is dat nog veel meer. Waar Jos van Rey actief is geweest, herinneren partij-genoten en medestanders zich gezellige, vrolijke uren en likken opponenten, meestentijds CDA’ers, gefrustreerd hun wonden. Hij bijt zich vast in affaires waar hij machtsspelletjes of financieel geknoei vermoedt en levert dan strijd als een David tegen Goliath. Soms ook belandt hij in de rol van Don Quichotte die met groot rumoer tegen windmolens vecht.”

Waan van de dag

Arrestatiebevel tegen Pakistaanse premier

, door

Hooggerechtshof beveelt arrestatie van Raja Pervez Ashraf. Land in oproer.

Volgens aanhangers van Ashraf plegen politieke tegenstanders via het Hooggerechtshof een sluipende staatsgreep.

Logisch ook: want iedere politicus, bestuurder en ambtenaar in Pakistan is, net als in de rest van het leeuwendeel van de wereld, door en door corrupt.

Dus vanwaar ineens deze doortastendheid?

Is dat werkelijk alleen tegen de achtergrond van de massale protestbewegingen die geestelijk leider Tahir ul-Qadri op gang heeft gebracht tegen de alles doordringende corruptie…?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende