"Ik vind dit een verschrikkelijke beslissing. Het is duidelijk een politieke overweging. Ik zie geen andere rationele reden waarom ze dit zouden doen." Cheney reageert op het besluit van de regering Obama een onderzoek te openen naar de harde ondervragingsmethoden door de CIA van de vorige regering. Verder zegt hij: "Ik denk dat hij aan het proberen is zijn verantwoordelijkheid te ontduiken. En ik denk dat dat verkeerd is." Wie welke verantwoordelijkheid nou ontduikt blijft echter wat onduidelijk.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
“Van de verschillende ondervragingstechnieken die de CIA gebruikte zijn de meeste relatief onschuldig van aard (een gemiddelde studentenvereniging doet ergere dingen tijdens de ontgroeningsperiode).”
Joshua Livestro, een paar jaar geleden al te rechts voor VPRO’s Buitenhof, vindt dat de CIA best vergeleken kan worden met een studentenvereniging. Daar martelen ze namelijk ook in de ontgroeningsperiode. Waterboarden is een no-go, maar mensen tegen een muur gooien, slaapdeprivatie en in een doos opsluiten (eventueel met insecten) zijn, volgens Livestro, relatief onschuldig van aard.
Livestro schijnt zich al lopend in de regen ook afgevraagd te hebben waarom men moeilijk doet over Chinees watermartelen. ‘Eén druppel op je voorhoofd, zoveel pijn doet dat toch niet’.
Waar hij aan voorbij lijkt te gaan is het gegeven dat studentenverenigingen maar een week martelen. Dat is bekend bij het lijdend voorwerp, of de gemartelde. De CIA herhaalde processen regelmatig en maakte niet duidelijk wanneer ze stopten. Als de duur onbekend is, slaat de angst bij de gemartelden toe. Niet alleen de pijn is erg, ook de kans op oneindige herhaling breekt een slachtoffer.
Tevens heeft een ontgroeningstijd een doel (bij de club horen) en een (semi-) vrijwillige aard. Het martelen was gedwongen en de belangen van de martelaars en de gemartelden strookten al helemaal niet. De CIA wilde een bekentenis uit de gemartelde persen. Die wilde echter niet bekennen of had er weinig tot niks mee te maken.
“The facts of the case are that the use of these techniques against these terrorists made us safer. It really did work. […] I formally asked that they be declassified now. I haven’t announced this up till now, I haven’t talked about it, but I know specifically of reports that I read, that I saw that lay out what we learned through the interrogation process and what the consequences were for the country.”
Dick Cheney verdedigt het gebruik van marteling als verhoortechniek en roept op tot het vrijgeven van de CIA-dossiers. Ondertussen geeft Obama aan dat hogere officials die opdracht hebben gegeven tot marteling wel degelijk kunnen worden vervolgd.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
“I have already ended the techniques described in the memos. [However] the men and women of our intelligence community serve courageously on the front lines of a dangerous world. […] We must protect their identities as vigilantly as they protect our security, and we must provide them with the confidence that they can do their jobs.”
Obama geeft aan dat medewerkers van de CIA die mee hebben gedaan aan de marteling van verdachten niet zullen worden vervolgd omdat ze ‘in goed vertrouwen’ handelden. Van hogerhand (lees: de regering Bush) was immers meegedeeld dat het mocht.
Kunnen we er dan nu vanuit gaan dat Obama de hogere echelons wel gaat aanpakken?
Soms staan er berichten in de krant (en vaak zelfs niet eens hele lange berichten) die voldoende stof bieden voor een roman. Ik zelf heb er de tijd niet voor, maar als er een GC-lezer zou zijn die dit verhaal in de New York Times in een boek zou willen verwerken zou dat mooi zijn. Het doet enerzijds denken aan Graham Greene’s Our Man in Havana, anderzijds aan Joseph Conrad’s The Secret Agent.
Het verhaal is als volgt. In 1996 werd een officier in de CIA veroordeeld wegens spionage voor de Russen. Zijn twaalfjarige zoon Nathan wordt opgevoed door zijn grootouders. Tien jaar later vertelt de vader in de gevangenis aan zijn nu tweeëntwintigjarige zoon dat hij nog altijd over kostbare informatie beschikt: of de zoon deze kennis maar namens hem aan de Russen wil verkopen. Twee jaar later wordt Nathan Nicholson ook gearresteerd. Hij zou leden van de Russische geheime dienst hebben ontmoet, en informatie aan hen verkocht hebben.
Het is ook de FBI niet duidelijk wat de waarde van deze informatie zou kunnen zijn. Vader Nicholson kan, na tien jaar, eigenlijk niets meer weten dat van echt, direct belang is. Het is vreemd dat de Russen voor deze kennis toch nog geld hebben willen betalen. “Ze zijn of heel sentimenteel, of heel dom,” merkt een FBI-agent op.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“It won’t surprise you that I don’t consider him a particularly reliable source”.
Hillary Clinton reageert op de uitspraken van Cheney, waarin hij opriep CIA-documenten vrij te geven waarin – volgens hem – het succes van marteling wordt aangetoond. Het lijkt erop dat de stellingen betrokken worden.
Clinton zei verder dat ze voorstander is van een “nonpartisan” onderzoek van het martelprogramma.