OPINIE - De aanslag op het redactiekantoor van Charlie Hebdo is een directe aanval op de vrijheid van meningsuiting. Op de vrijheid van denken zelfs: sommige figuren, specifiek de profeet Mohammed waarvan het blad ooit karikaturen publiceerde, mag je niet bespotten – op straffe van brute executie. Daarmee verzetten de daders van deze doelbewuste en professionele aanslag zich tegen alles wat een samenleving tot meer maakt dan een reactionair en barbaars keurslijf. Dat is het soort aanval dat om een reactie smeekt. Er moet toch iets te doen zijn tegen dit soort achterlijke, door een kwaadaardige, niet-bestaande hemelbewoner geïnspireerde barbarij? Maar nog nergens heb ik iemand iets zinnigers zien zeggen dan in deze tweet van Joris Luyendijk:
In Parijs zijn woensdag Twaalf doden en enkele gewonden gevallen toen met een automatisch wapen werd geschoten in het kantoor van het Franse satirische weekblad Charlie Hebdo.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.