Doofpot of pruts-MP

Hoe vaak gaat onze premier nog wegkomen met onkiese afspraken, halve waarheden en hele leugens? Begin dit jaar zagen we hoe de premier zich op onnavolgbare wijze uit de problemen worstelde in verband met de deelname aan de Irak-oorlog. In eerste instantie door een onderzoek te blokkeren door middel van niet-officiële formatieafspraken en toen het echt niet anders meer kon door buiten de parlementaire orde een onafhankelijke commissie in te stellen door welke hij in ieder geval niet onder ede gehoord hoeft te worden. Een vijftal maanden later is het weer raak. Zoals de politieke Houdini die Balkenende is, zal hij zich wel weer uit de situatie redden, maar je vraagt je wel af hoe lang dit nog goed kan gaan. De Catshuisbrand is het volgende explosieve dossier waarmee JP opzichtig onderuit gaat. Vorige week nog verklaarde hij in een persconferentie dat er sprake was van een ‘onvoldragen rapport met gebreken’, wat zoiets is als een onvoldragen vrucht met een open ruggetje stel ik me zo voor. Het betrof slechts een formeel onvoldragen rapport, waarbij alleen nog formele toestemming gegeven moest worden door de Landsadvocaat voor een definitieve versie. Deze versie komt er niet omdat de Landsadvocaat en hoge ambtenaren zich een ongeluk schrikken als ze het rapport lezen. Zij geven de expliciete opdracht om het rapport niet definitief te maken, om een factuur aan TNO te sturen en Reijman wordt nog even fijntjes herinnerd aan zijn geheimhoudingsplicht. Het rapport verdwijnt net niet definitief in de kast.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | Onbehaaglijk gevoel…

“Het onbehagelijke gevoel bestaat dat het rapport of de inhoud naar buiten komt op enig moment naar buiten komt en schade gaat opleveren voor de minister en/of de minister-president. Ik kan proberen om je uit te leggen wat daarmee wordt bedoeld maar ik denk dat jouw politieke antenne zodanig ontwikkeld is dat die uitleg niet nodig is.” (Een doofpot-ambtenaar in Den Haag)

Boven een letterlijke quote, inclusief typo’s, uit een mail van een (anoniem gemaakte) topambtenaar van de Rijksgebouwendienst aan de (anoniem gemaakte) landsadvocaat Grootveld. Met daarin het nadrukkelijke advies om de inhoud van een TNO-rapport rond de Catshuisbrand onder het tapijt (of moeten we hier schrijven: onder de wandbekleding?) te vegen. En zo kon het dus gebeuren dat een TNO-onderzoeker monddood werd gemaakt, omdat hij in het (onafgeronde) rapport de overheid medeverantwoordelijk stelde voor de dood van een schilder in het Catshuis in 2004. Naar aanleiding van de brand repten ambtenaren in een memo aan de hoogste ambtenaar van Balkenende zelfs over het ‘Volendam-effect’.
En Balkenende zelf? Die wist natuurlijk weer van niks…

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.