Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Quote du Jour | Straatje schoon vegen?
Ik heb wel een beetje de indruk dat de PvdA het straatje van dhr Bos schoon probeert te vegen.
Radio 1 journaal, 20 januari 2011, 18:17 ev.
Dat Wilders iedere gelegenheid aanpakt om zijn gebruikelijke vijanden zwart te maken, wekt geen verbazing. Dat Wilders terloops de achterkamertjes diplomatie van het CDA verdedigt is al wat opmerkelijker. Dat ze het “slachtoffer” van deze hele affaire (druk via Amerikanen om Bos over te halen met verlenging Afghanistan missie in te stemmen) als boze partij afschilderen is al wat vreemder.
Maar wat echt vreemd is, is het volledig nalaten van het stellen van vragen door de interviewer. Want waaruit kan Wilders opmaken dat de PvdA deze affaire gebruikt om het straatje van dhr Bos schoon te vegen? En sterker nog, welk straatje van dhr Bos moet schoongeveegd worden? Heeft hij iets misdaan dan? Nee, hij heeft zijn rug recht gehouden onder alle druk.
Dus waarom vraagt de interviewer niet door en toont hij daarmee aan dat Wilders uit zijn nek staat te kletsen? En waarom staat de redactie toe dat dit soort flutinterviews uitgezonden worden zodat Wilders een podium heeft om ongefilterd zijn verdachtmakingen de wereld in de slingeren? Wat is dat nou voor een journalistiek?
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Quote du Jour | Liegen
Het verslag komt geheel voor rekening van de Amerikanen. In het gesprek met de Amerikaanse ambassadeur bij de NAVO heeft de topambtenaar de Amerikanen niet opgeroepen om minister Bos onder druk te zetten. De ambtenaar heeft daartoe dus ook geen instructies ontvangen van de minister van Buitenlandse Zaken.
Eigenlijk zegt minister Rosenthal gewoon dat de Amerikanen liegen. Dat is best een gewaagde aanpak. Maar misschien moet hij gewoon zijn mond houden. Er rollen zoveel onthullingen uit de cables dat niemand de tijd heeft om ervoor te zorgen dat een zaak tot op de bodem wordt uitgezocht en dat mensen ter verantwoording worden geroepen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.