Decolleté moet Duitse politica (57) redden

Is dit Duitse humor? Het roemruchte decolleté van Angela Merkel afbeelden naast de even ontzagwekkende buste van de lokale kandidate op een verkiezingsposter? De CDU in Friedrichshain-Kreuzberg moet wel provoceren om indruk te maken op het electoraat in het ietwat linkse district van Berlijn. Toch blijft het een zeer opmerkelijke campagnetruc, pochen met de boezem van je lijsttrekker(s).

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Cartooncrisiscrisis

“You can count on violence if any illustration of the prophet is published. It will cause riots, I predict, from Indonesia to Nigeria.”

Ibrahim Gambari, een ondersecretaris-generaal van de VN, was één van de experts aan wie Yale University Press had gevraagd of het een goed idee zou zijn om een boek waarin plaatjes van/over Mohammed staan te drukken. Onder andere door Gambari’s commentaar wordt het boek uitgegeven zonder cartoons, tekeningen en schilderijen waar Mohammed op figureert.

De ironie is dat het boek een wetenschappelijke verhandeling is over de gebeurtenissen van de cartooncrisis en hoe die vooral georkestreerd verliep om druk uit te oefenen op verkiezingen en andere politieke processen.

Theoloog Aslan, ook gevraagd om advies te geven, vindt het weglaten van de plaatjes maar onzin:

“This is an academic book for an academic audience by an academic press. There is no chance of this book having a global audience, let alone causing a global outcry. It’s not just academic cowardice, it is just silly and unnecessary.”

En zo is dat. Overigens wacht ik met smart op de economieboeken waar het woord rente uit geschrapt is. En de anatomieboeken over dieren, waar het hele onderdeel ‘varken’ uit is weggelaten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Quality journalism is not cheap

“Quality journalism is not cheap, and an industry that gives away its content for free is simply cannibalising its ability to produce good reporting.”

Het hing al een tijdje in de lucht, maar nu heeft hij het officieel gemaakt: Rupert Murdoch gaat geld vragen voor de online toegang tot zijn kranten.

De details zijn nog niet duidelijk, maar experts zijn het over eens dat het alleen kan werken als het op een slimme manier gebeurt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Japan wil verandering

Taro Aso, nu nog premier van Japan (Foto: Flickr/World Economic Forum)

De Liberaal Democratische Partij van Japan lijkt af te stevenen op een flinke verkiezingsnederlaag eind deze maand. De partij regeert Japan vrijwel onafgebroken sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog en in deze periode wist het land zich op te werken tot de tweede economie van de wereld. De afgelopen jaren echter bleef de groei achter. Japan lijdt nog altijd zeer onder de deflatie die begin jaren negentig het land raakte en alhoewel het nog altijd voorloopt op het gebied van technologische innovatie hinderen de enorme overheidsuitgaven van de voorgaande tien jaar de economie nog evenzeer. Een hoge staatsschuld in combinatie met een erg lage rente hielp Japan maar weinig.

De stedelijke elite is al langer ontevreden met de regering, nu brokkelt echter ook haar aanhang op het platteland af waardoor de voornaamste mededinger, de Democratische Partij, een erg goede kans lijkt te maken om de aankomende parlementsverkiezingen te winnen. De Democraten verzetten zich tegen de grootte van het Japanse ambtenarenapparaat en beschouwen marktwerking als optimaal. De voornaamste taak van de overheid ligt volgens hen in het creëren van de randvoorwaarden waaronder ‘een maatschappij van zelfstandige individuen kan samenleven’. Ondanks de liberale leest waarop de LDP geschoeid zou moeten zijn toonde het zich de afgelopen jaren maar zelden een voorstander van individualisme en de vrije markt. De Democraten springen nu maar al te graag in het gat dat de regeringspartij heeft opengelaten en gedijen erbij.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Heeft MI6 gemarteld?

“Our officers are as committed to the values and the human rights values of liberal democracy as anybody else. (…) They also have the responsibility of protecting the country against terrorism and these issues need to be debated and understood in that context. [There has been] no torture and there is no complicity with torture.

Scheidend MI6-baas Sir John Scarlett ontkent stellig dat zijn ‘geheime’ dienst betrokken is (geweest) bij marteling. Dit naar aanleiding van een volgens parlementsleden ‘verontrustend aantal geloofwaardige beschuldigingen’, die hebben geleid tot oproepen om een parlementair onderzoek naar de betrokkenheid van veiligheidsdiensten bij marteling.

Het is nog maar de vraag of we al teveel waarde aan zijn woorden moeten hechten: Sir John was in 2003 voorzitter van de Joint Intelligence Committee, de commissie die het roemruchte rapport uitbracht waarin stond dat Irak binnen 45 minuten een massavernietigingswapen kon inzetten.

Dat brengt Scarlett dan weer in verband met Nederland, want één van de kwesties die door de commissie-Davids onderzocht worden, is of het kabinet Balkenende-I zijn besluit de Irak-invasie te ondersteunen gebaseerd heeft op dit rapport. En ook als die informatie door de commissie-Davids niet naar buiten komt, is er voor Balkenende toch een reden om gespannen naar Groot-Brittannië te kijken: daar doen ze namelijk ook onderzoek naar de besluitvorming van de Irak-oorlog. En nét iets openbaarder dan in Nederland.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Kindvriendelijk declareren

I want to implement an agenda for reform, for renewal, for revitalisation and for the re-assertion of the core values of this great institution in the context of the 21st-century.”
(…)
“Until we can move the debate on from sleaze and second homes to the future of this house, we shall remain in deep trouble.”
(…)
It is high time the House was run by professionals on a transparent basis, ensuring that we are accountable to the people who put us here.”

De nieuwe Speaker van het Britse Lagerhuis, John Bercow, liet tijdens de campagne duidelijk weten dat het Huis bij hem in goede handen zou zijn. Een ‘clean break’ na het gedwongen vertrek van voorganger Michael Martin op het hoogtepunt van de declaratieaffaire.

Nu blijkt dat Bercow voor £20,659.36 zijn ambtswoning in Westminster heeft laten verbouwen, onder andere om de vertrekken ‘kindproof’ te maken. Vergeleken bij zijn voorganger zeer geringe kosten; Michael Martin liet de woning tussen 2000 en 2008 herinrichten voor het aardige bedrag van £724,600.

Is deze £20,659.36 de media-aandacht waard? Met andere woorden: is hier sprake geweest van misbruik van het systeem, of is sinds de declaratieaffaire alles wat een politicus declareert verdacht?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Iran’s elected leader

“He’s the elected leader.”

Woordvoerder van het Witte Huis Gibbs geeft antwoord op de vraag of Ahmadinejad de legitieme president is van Iran. In een ceremonie werd de voor Ahmadinejad gunstige (maar op zijn minst twijfelachtige) verkiezingsuitslag door Khatami bevestigd. De uitslag werd de afgelopen maand gevolgd door rellen die in een revolutie leken te ontaarden. Honderd oppositieleden die zich uitspraken tegen de uitslag staan nu terecht.

Als kers op de explosieve taart is er het nucleaire programma van Iran, waarover in Times werd gezegd dat Iran binnen een jaar een kernwapen kan hebben. De enige voorwaarde is een hoofdknik van Khamenei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Een gouden bladzijde

“Ik steun het presidentschap van deze hardwerkende, wijze en dappere man”.

Ayatollah Ali Khamenei bekrachtigt de verkiezingsuitslag van de afgelopen verkiezingen, die Mahmoud Ahmadinejad gewonnen zou hebben, ondanks vele beschuldigingen van grootschalige fraude. De bijeenkomst waarop Khamenei deze woorden sprak werd overigens geboycot door ‘verslagen’ presidentskandidaat Mousavi en de oud-presidenten Rafsanjani en Khatami.

Khamenei beschreef de verkiezingen van 12 juni verder als een ‘gouden bladzijde’ in de politieke geschiedenis van Iran, en de uitslag als een “stem voor de strijd tegen arrogantie en het dappere verzet tegen diegenen die internationale overheersing nastreven.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe anders is Obama?

Obama tijdens de inauguratie (Foto: Flickr/Kaptain Krispy Kreme)

Enkele dagen geleden legde James Joyner uit waarom de buitenlandse politiek van de nieuwe Amerikaanse regering maar weinig lijkt te verschillen van de vorige: de hernieuwde aandacht voor Afghanistan was reeds onder Bush gepland en wordt nu uitgevoerd door één van de architecten ervan, Robert Gates, de opstelling jegens zogenaamde schurkenstaten als Noord-Korea en Iran wordt nog steeds gekarakteriseerd door een combinatie van dreigende taal en stille diplomatie en ook in de relaties met halve bondgenoten als Pakistan en Rusland is bar weinig veranderd. Joyner prijst de meer realistische koers die George Bush gedurende zijn tweede termijn voorstond en verwijt Obama zijn beloften niet na te komen. Het is wellicht was voorbarig om al na zes maanden een nieuwe regering te beoordelen, geeft ook Joyner toe. Hij gaat echter ook voorbij aan veranderingen die wellicht nog niet zo duidelijk zijn, maar wel degelijk invloed zullen hebben.
Aan de oppervlakte heeft zich in de eerste plaats een zeer grote verandering in stijl voltrokken. De manier waarop Amerika met de wereld communiceert is door Obama drastisch bijgesteld: zowel zijn geslaagde poging om de bondgenootschap met West-Europa te repareren als de handreiking naar de moslimwereld in Caïro afgelopen juni getuigen hiervan. De boodschap is niet langer, “als je niet met ons bent, ben je dus tegen ons,” maar eerder een oprechte inspanning om zoveel mogelijk landen ‘met’ Amerika te krijgen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende