Schoonmakers BP-olielek blootgesteld aan gevaarlijke stoffen en BP wist ervan
, door
Het houdt maar niet op. Mooie onderzoeksjournalistiek.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Olieverbruik Europa daalt
, door
Terwijl overal het verbruik van olie groeit, daalt de afzet in Europa.
Zijn de grenzen aan de groei bereikt? Is peakoil al geweest of is er nog voldoende aardolie voor onze kinderen en kleinkinderen?
Afgelopen week bracht BP de nieuwste Statistical Review of World Energy uit, een schat aan gegevens over het energieverbruik van de mensheid.
Volgens het persbericht groeide het mondiale aardolieverbruik in 2011 met 0,7%. Maar in Europa is het aardolieverbruik juist gedaald.
Het olieverbruik in Europa (zonder Rusland en oud-USSR-staten) piekte in 2006 met 17,9 miljoen vaten per dag. In 2011 was het verbruik 8,8% gedaald tot 16,3 miljoen vaten. In sommige landen stijgt het olieverbruik nog. In Rusland en Noorwegen groeide ook in 2011 het olieverbruik ondanks de hoge prijs. Dat kan omdat Noorwegen en Rusland zelf aardolie produceren en exporteren.
De vraag naar aardolie daalt het hardst in landen, die het niet meer kunnen betalen: Portugal, Ierland, Griekenland en Spanje.
In Ierland en Portugal ligt het olieverbruik al 25% onder het verbruik in 2005. Griekenland verbruikt al 20% minder olie en Spanje 13% minder.
Nederland verbruikte in 2011 dagelijks 1,05 miljoen vaten olie; dat is ongeveer evenveel als in 2005.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Dure olie uit de diepzee
, door
We kunnen maar beter stoppen met olieboring op diepzee, stelt gastauteur Hans Verbeek. De praktijk is te complex geworden en levert te weinig op.
Joseph Tainter en Tadeusz Patzek hebben zich verdiept in de ramp met de Deepwater Horizon in de Golf van Mexico in april 2010. Samen schreven ze daar een boek over: Drilling Down: The Gulf Oil Debacle and Our Energy Dilemma. Tainter en Patzek plaatsen de ramp in een breder perspectief van de almaar moeilijker wordende energiewinning. Dankzij goedkope fossiele energie hebben wij een complexe samenleving opgebouwd, waarin we niet zuinig hoeven te zijn met grondstoffen. De complexe samenleving heeft de neiging verder te groeien en steeds complexer te worden. Er is steeds meer energie nodig.
Tegelijkertijd daalt het rendement van energiewinningsprojecten (EROEI: energy return on energy investment). Honderd jaar geleden leverde een kleine investering van energie (boren naar aardolie) vaak een honderdvoudig rendement op. Nu de makkelijk winbare energiebronnen uitgeput raken, dalen de rendementen. Oliewinning uit teerzand heeft naar schatting een rendement van 1:4.
Deze beide ontwikkelingen leiden tot riskante projecten zoals de winning van aardolie in de diepzee. De benodigde technologie is dermate complex, dat er maar weinig mensen het gehele proces overzien. Bovendien bevat de machinerie zoveel onderdelen dat die inherent onveilig is geworden. Ieder onderdeel heeft een zeer kleine faalkans. Maar als je miljoenen onderdelen hebt, zal er toch vaak iets misgaan. Voor een uitgebreide bespreking van dit boek verwijs ik naar Our finite world, het weblog van Gail Tverberg.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Quote van de Dag: Systemic failure
, door
[qvdd]
The blowout was not the product of a series of aberrational decisions made by rogue industry or government officials that could not have been anticipated or expected to occur again. Rather, the root causes are systemic and, absent significant reform in both industry practices and government policies, might well recur. […] Whether purposeful or not, many of the decisions that BP, Halliburton, and Transocean made that increased the risk of the Macondo blowout clearly saved those companies significant time (and money).
De commissie die de olieramp in de Golf van Mexico onderzocht komt met een aantal bevindingen (.pdf) en de conclusie is hard.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
EU Billions to keep burning fossil fuels
, door
Wederom een gastbijdrage van Corporate Europe Observatory. Het stuk staat ook op zijn site.
Carbon capture and storage (CCS) has been promoted by industry as the solution to tackling climate change. Why stop burning fossil fuels when instead you can capture the carbon dioxide and store it in a hole in the ground?
Defying objections on the grounds of cost, feasibility,the environment and in the face of public opposition , heavy industry has pushed for EU support for CCS. Shell, BP and others representing the industry persuaded UK Liberal MEP Chris Davies to work on their behalf – effectively securing billions of euros in EU subsidies to support the new technology.
Industry had already scored an initial success in 2005 when the European Commission was persuaded to set up an advisory body – the European Technology Platform for Zero Emission Fossil Fuel Power Plants, more commonly known as ZEP. This body, which is dominated by industry, was set up to advise the Commission on public research policies. It is partially funded by the Commission – but has become a vocal and effective industry lobbying vehicle for CCS.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
BP-olieramp was geen ongeluk
, door
“Safety remains our number one priority“, zei BP-baas en wandelende PR-ramp Tony Hayward eerder dit jaar om de groeiende kritiek te bezweren. Het oliegat wilde maar niet dicht. Op dit blog is er al veel over geschreven.
Er is een hoofdstuk van dit verhaal nog niet of nauwelijks geschreven. Deze ramp was geen ongeluk. De Amerikaanse site voor onderzoeksjournalistiek ProPublica en PBS Frontline laten in een mooie documentaire zien hoe BP jarenlang stelselmatig veiligheidsvoorschriften aan zijn laars lapt. Een oud-medewerker van een grote raffinaderij in het plaatsje Texas vertelt bijvoorbeeld dat er iedere week brandjes waren. Totdat de boel in 2005 echt mis ging en bij een ontploffing 15 werknemers om het leven kwamen en 170 gewond raakten. Jarenlang belooft de oliegigant beterschap, maar geld gaat voor veiligheid. Telkens weer.
Het BP-drama valt na het zien van deze documentaire eindelijk in een kader. Wat aanvankelijk domme pech leek, was een haast voorspelbare uitkomst van risicovol ondernemen. Risico’s werden op anderen afgewenteld, de winst ging naar de aandeelhouders en de bazen die het allemaal zo fantastisch leken te doen. Dit begint zo’n liedje te worden dat je als een vervelende zomerhit blijft achtervolgen?
Een financiële crisis laat zich niet zomaar in beeld brengen. Het bekende bordje met ‘foreclosed’ kun je een paar keer gebruiken voordat het sleets wordt. De wanhopige gezichtsuitdrukking van de Wall Street handelaar kennen we nu wel. Het BP-drama laat ons in ieder geval een sterker beeld na. De winst is voor de winnaar en de risico’s zijn voor ons. Hayward zeilt op zijn jacht en de zuidelijke Amerikaanse staten zitten in de troep.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.