What to say? “There have been more than 3,000 reported acid attacks in Bangladesh since 1999, according the Acid Survivors Foundation. The true number of victims is thought to be far higher, but the government doesn’t record official figures. Between 78 per cent and 90 per cent of acid attacks in Bangladesh are perpetrated against women or girls, the vast majority of whom are under 25 years old. Acid attacks happen all over the world, but they are notably prevalent in Bangladesh, Cambodia and India due to the cheap and easy availability of acid. In Dhaka a litre bottle of sulphuric acid can be bought for Tk. 15, about 13 pence.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Na een worsteling van ruim anderhalf jaar lijkt het erop dat de militaire coup in Bangladesh alsnog mislukt is. De generaals grepen op 11 januari 2007 de macht om een eind te maken aan de corruptie van twee partijen die om beurten de verkiezingen wonnen. De politieke leiders verdwenen achter de tralies en een neutrale burgerregering moest het staatsapparaat hervormen. Inmiddels is bijna iedereen echter weer op vrije voeten en gaan vermoedelijk dezelfde twee klieken de macht betwisten in de volgende verkiezingen. Enige lichtpuntje: die gaan misschien eerlijk verlopen.
Bangladesh draaide altijd om de entourages van twee dames: Khaleda Zia en Sheikh Hasina, die al decennia lang weigeren een woord met elkaar te wisselen. Beiden waren ooit eerste minister van een van de meest corrupte landen ter wereld. Zij en 170 andere politici kwamen in het beklaagdenbankje terecht, toen de militairen de macht grepen. Dat was natuurlijk niet netjes, maar de internationale gemeenschap keek stilletjes toe, net als toen generaal Musharraf de macht overnam in Pakistan, in de hoop dat het land er stabieler van zou worden.
In Bangladesh schoven de generaals een alom gerespecteerde technocraat
Somalië voert de jaarlijkse lijst aan van mislukte staten van Fund for Peace, op de voet gevolgd door Sudan, Zimbabwe, Tsjaad, Irak, Congo, Afghanistan, Ivoorkust, Pakistan en de Centraal Afrikaanse Republiek. Foreign Policy geeft een analyse.
Ivoorkust, Liberia en Haïti zijn er dit jaar het meest op vooruitgegaan in stabiliteit. Alle drie de landen hebben gemeen dat er troepen van de Verenigde Naties actief zijn om de rust te bewaren. De situatie is het hardst achteruit gegaan in Bangladesh, Israel/Westbank en Pakistan. Ironisch genoeg zijn Bangladesh en Pakistan grote leveranciers van troepen aan de Verenigde Naties, met name in Ivoorkust en Liberia.
Nederland staat twaalfde van onderen. Dat is zowaar beter dan vorig jaar, toen we vijftiende van onderen stonden en dus relatief minder stabiel waren dan nu. Bij Fund for Peace valt de lijst te sorteren op elk van de twaalf onderzochte factoren. En dan valt op dat Nederland op één factor opvallend slecht scoort (plek 52), namelijk ‘Legacy of Vengeance-Seeking Group Grievance or Group Paranoia’.
En nou niet meteen naar Geert en Rita wijzen, want weliswaar scoort België ook laag op deze factor, maar Denemarken en Zwitserland doen het veel beter, en daar is het zeker zo erg met de nationalistische partijen die hun bestaansrecht ontlenen aan moslims bashen. Dus wie het weet mag het zeggen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Indrukwekkende en fraaie fotorapportage vanuit Bangladesh alwaar op een strand schepen gesloopt worden, bijna geheel en al met de hand.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.