What to say? “There have been more than 3,000 reported acid attacks in Bangladesh since 1999, according the Acid Survivors Foundation. The true number of victims is thought to be far higher, but the government doesn’t record official figures. Between 78 per cent and 90 per cent of acid attacks in Bangladesh are perpetrated against women or girls, the vast majority of whom are under 25 years old. Acid attacks happen all over the world, but they are notably prevalent in Bangladesh, Cambodia and India due to the cheap and easy availability of acid. In Dhaka a litre bottle of sulphuric acid can be bought for Tk. 15, about 13 pence.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Na een worsteling van ruim anderhalf jaar lijkt het erop dat de militaire coup in Bangladesh alsnog mislukt is. De generaals grepen op 11 januari 2007 de macht om een eind te maken aan de corruptie van twee partijen die om beurten de verkiezingen wonnen. De politieke leiders verdwenen achter de tralies en een neutrale burgerregering moest het staatsapparaat hervormen. Inmiddels is bijna iedereen echter weer op vrije voeten en gaan vermoedelijk dezelfde twee klieken de macht betwisten in de volgende verkiezingen. Enige lichtpuntje: die gaan misschien eerlijk verlopen.
Bangladesh draaide altijd om de entourages van twee dames: Khaleda Zia en Sheikh Hasina, die al decennia lang weigeren een woord met elkaar te wisselen. Beiden waren ooit eerste minister van een van de meest corrupte landen ter wereld. Zij en 170 andere politici kwamen in het beklaagdenbankje terecht, toen de militairen de macht grepen. Dat was natuurlijk niet netjes, maar de internationale gemeenschap keek stilletjes toe, net als toen generaal Musharraf de macht overnam in Pakistan, in de hoop dat het land er stabieler van zou worden.
In Bangladesh schoven de generaals een alom gerespecteerde technocraat
Somalië voert de jaarlijkse lijst aan van mislukte staten van Fund for Peace, op de voet gevolgd door Sudan, Zimbabwe, Tsjaad, Irak, Congo, Afghanistan, Ivoorkust, Pakistan en de Centraal Afrikaanse Republiek. Foreign Policy geeft een analyse.
Ivoorkust, Liberia en Haïti zijn er dit jaar het meest op vooruitgegaan in stabiliteit. Alle drie de landen hebben gemeen dat er troepen van de Verenigde Naties actief zijn om de rust te bewaren. De situatie is het hardst achteruit gegaan in Bangladesh, Israel/Westbank en Pakistan. Ironisch genoeg zijn Bangladesh en Pakistan grote leveranciers van troepen aan de Verenigde Naties, met name in Ivoorkust en Liberia.
Nederland staat twaalfde van onderen. Dat is zowaar beter dan vorig jaar, toen we vijftiende van onderen stonden en dus relatief minder stabiel waren dan nu. Bij Fund for Peace valt de lijst te sorteren op elk van de twaalf onderzochte factoren. En dan valt op dat Nederland op één factor opvallend slecht scoort (plek 52), namelijk ‘Legacy of Vengeance-Seeking Group Grievance or Group Paranoia’.
En nou niet meteen naar Geert en Rita wijzen, want weliswaar scoort België ook laag op deze factor, maar Denemarken en Zwitserland doen het veel beter, en daar is het zeker zo erg met de nationalistische partijen die hun bestaansrecht ontlenen aan moslims bashen. Dus wie het weet mag het zeggen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Indrukwekkende en fraaie fotorapportage vanuit Bangladesh alwaar op een strand schepen gesloopt worden, bijna geheel en al met de hand.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.