Turkije te onvolwassen voor de EU

Een klein incident in Turkije: PVV-Europarlementarier Barry Madlener eist excuses van de Turkse minister van Europese Zaken Egemen Bagis. Deze zou hem een racist hebben genoemd. Bagis moet zijn woorden nu terugnemen van Madlener: "Of hij moet bewijzen dat ik een racist ben, en dat kan hij niet, want dat ben ik niet." Of de PVV'er een racist is laat ik graag in het midden en eigenlijk is het totaal irrelevant. Waar het om gaat is dat Turkije zich keer op keer laat provoceren door de PVV en de partij daarmee een stok geeft om haar te slaan. Zo overwoog het land ook al Wilders de toegang te ontzeggen naar aanleiding van zijn uitspraken. Dit gedrag getuigt van een democratische onvolwassenheid van Ankara. Laat Wilders roepen wat hij wil roepen, ook al noemt hij de Turkse premier Erdogan een 'total freak'. Om lid te kunnen worden van de EU moet je als land ook om kunnen gaan met een democratisch gekozen luis in de pels. Wat mij betreft wederom een teken dat Turkije nog een lange weg te gaan heeft voordat het opgenomen kan worden door de Europese Unie.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.