Einde abonnemententerreur, behalve door kranten

Het lijkt erop dat de abonnemententerreur ten einde is. Automatische verlenging van (al dan niet) in een vlaag van verstandsverbijstering aangegane verplichtingen behoren binnenkort tot het verleden. Afgelopen donderdag werd een wetsvoorstel van de PvdA daartoe aangenomen, en vanaf 1 januari 2010 is het wet. Stilzwijgende verlengingen behoren hierdoor tot het verleden. Er kunnen nog wel abonnementen en lidmaatschappen voor onbepaalde tijd worden afgesloten, maar deze krijgen een opzegtermijn van maximaal een jaar maand. De wet geldt voor sportscholen, boekenclubs, internet- en telefoniebedrijven en autopechdiensten, waarbij je op dezelfde manier op moet kunnen zeggen als dat je het abonnement bent aangegaan. Maar missen we hier niet een branche? Die van de dode boom, te weten kranten en tijdschriften? Inderdaad, deze krijgen een uitzonderingspositie en mogen een opzegtermijn van drie maanden hanteren. En wat zijn de dwingende redenen om de kranten en tijdschriften deze uitzonderingspositie te geven? Allereerst logistiek. Het schijnt moeilijk te zijn binnen een maand door te geven dat iemand geen prijs meer stelt op een krant, of aan de adverteerders duidelijk te maken dat het ledenaantal maandelijks fluctueert i.p.v. drie-maandelijks. Maar de meest belachelijke redenen zijn wel het feit dat de krantensector het moeilijk heeft en het grote belang van kranten voor de Nederlandse democratie en samenleving. Deze zijn volgens de PvdA een bondgenoot van het parlement bij het controleren van het kabinet, en daarom mag u als abonnementhouder de sector onvrijwillig een paar maandjes extra subsidiëren. Juist. Geen speld tussen te krijgen, zo'n redenatie.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.