Einde abonnemententerreur, behalve door kranten

Het lijkt erop dat de abonnemententerreur ten einde is. Automatische verlenging van (al dan niet) in een vlaag van verstandsverbijstering aangegane verplichtingen behoren binnenkort tot het verleden. Afgelopen donderdag werd een wetsvoorstel van de PvdA daartoe aangenomen, en vanaf 1 januari 2010 is het wet. Stilzwijgende verlengingen behoren hierdoor tot het verleden. Er kunnen nog wel abonnementen en lidmaatschappen voor onbepaalde tijd worden afgesloten, maar deze krijgen een opzegtermijn van maximaal een jaar maand. De wet geldt voor sportscholen, boekenclubs, internet- en telefoniebedrijven en autopechdiensten, waarbij je op dezelfde manier op moet kunnen zeggen als dat je het abonnement bent aangegaan. Maar missen we hier niet een branche? Die van de dode boom, te weten kranten en tijdschriften? Inderdaad, deze krijgen een uitzonderingspositie en mogen een opzegtermijn van drie maanden hanteren. En wat zijn de dwingende redenen om de kranten en tijdschriften deze uitzonderingspositie te geven? Allereerst logistiek. Het schijnt moeilijk te zijn binnen een maand door te geven dat iemand geen prijs meer stelt op een krant, of aan de adverteerders duidelijk te maken dat het ledenaantal maandelijks fluctueert i.p.v. drie-maandelijks. Maar de meest belachelijke redenen zijn wel het feit dat de krantensector het moeilijk heeft en het grote belang van kranten voor de Nederlandse democratie en samenleving. Deze zijn volgens de PvdA een bondgenoot van het parlement bij het controleren van het kabinet, en daarom mag u als abonnementhouder de sector onvrijwillig een paar maandjes extra subsidiëren. Juist. Geen speld tussen te krijgen, zo'n redenatie.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.