De neergang van de Nederlandse muziekindustrie

Eergisteren werden de jaarcijfers van het NVPI gepresenteerd. Onderdeel daarvan zijn de cijfers over de Nederlandse muziekindustrie. En die waren opnieuw slechter dan het jaar ervoor. Als we het verloop vanaf 1991 in kaart brengen, is duidelijk dat er sprake is van een niet te stuiten neergang. Eerst even de cijfers op een rij:

Door: Foto: FaceMePLS (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Buma legt bom onder blogs

header-logoDe buren schreven er al uitgebreid over, veel kan ik daar niet aan toe voegen zonder in gevloek te vervallen.
De essentie is dat Buma/Stemra van weblogs geld gaat vragen wanneer ze films of muziekclips op hun site zetten. Dit alles ter gewin van de Buma zelf natuurlijk, en dat groepje artiesten dat niet begrijpt dat de wereld veranderd is en krampachtig de laatste centjes probeert weg te schrapen bij de verkeerde mensen. Veel blogs die alleen maar helpen artiesten in de schijnwerpers te zetten en bekend te laten worden, zullen moeten verdwijnen. Het zal stil worden.

Leef u uit, protesteer, petitioneer, schrijf brieven of laat het gewoon lekker op een rechtszaak aankomen. Ben heel benieuwd of Buma kan hard maken werkelijk voor het belang van de creatieve klasse op te komen. Laat iedereen zich vooral hier melden als het inderdaad tot een rechtszaak komt. Waarschijnlijk komen wij er vanwege dit slippertje ook niet onder uit.

Maar om zeker te weten dat we niet over het hoofd gezien worden, hier deze prachtige clip met sprekende titel:

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.