Het debat over homorechten in Rusland staat opnieuw op scherp. Met een ‘antihomowet’ en de Olympische Spelen in aantocht lijkt het alsof iedereen er wat over te zeggen heeft. Grote afwezigen in dit debat zijn de Russische homo’s zelf. Hoe kijkt homoseksueel Rusland tegen het debat aan? Dirk Janssen belde Ilya Efimov, redacteur bij Gay.ru, het grootste homomedium van Rusland. Ruim twee jaar terug sprak hij hem ook al. Is er intussen wat veranderd? Hee Ilya, vertel ons nog een keer wie je bent en wat je ook al weer doet bij Gay.ru. 'Ik ben daar redacteur. Ik schrijf de nieuwsberichten, doe interviews en schrijf artikelen. Op de site kennen ze mij onder het pseudonym Nikita Terskiy.' Hebben jullie als homomedium nu veel last van die nieuwe wet die homoseksuele propaganda verbiedt? 'De overheid heeft ons tot nog toe geen haarbreed in de weg gelegd. Maar we merken wel indirecte effecten van deze wet. Zo zijn we bijvoorbeeld zonder aankondiging uit de feed van google news verwijderd. Ik krijg dan het gevoel dat de Russische tak van Google geen risico durft te nemen en zo stilzwijgend homofobe politici steunt.'
Deze wet was noodzakelijk door provocaties van arrogante en roekeloze Westerse groeperingen die naar onze scholen komen om homo’s te rekruteren.
Aldus de (christelijke) president Yoweri Museveni.
Eens kijken of de PVV Kamervragen gaat stellen over de hatelijke onverdraagzaamheid van de achtergebleven woestijngodsdienst van deze beste man..
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.