Tweespalt | Democratie

Nieuws lijsttrekkers gemeenteraadsverkiezingen Amsterdam, site FvD, 22-10-2017 Statuten FvD Annabel Nanninga lijsttrekker Forum voor Democratie in Amsterdam! Annabel doet het niet alleen. Samen met Yernaz Ramautarsing en voormalig Kamerlid Anton van Schijndel voert zij de Amsterdamse FVD-lijst aan. FVD kiest voor dit energieke trio om nu EINDELIJK de noodzakelijke veranderingen in Amsterdam af te dwingen. B. DOEL ARTIKEL 2 De partij streeft naar een democratischer Nederland en doorbreking van het partijkartel, onder andere door de invoering van bindende referenda, bindende volksinitiatieven, direct gekozen burgemeesters en e-democracy. Op deze wijze wil de partij bewerkstelligen dat de belangen van de Nederlandse bevolking bij de politieke besluitvorming weer centraal komen te staan en de politieke en economische dynamiek in Nederland structureel wordt vergroot. De doelstellingen van de partij worden nader uitgewerkt in het partijprogramma. Uhm, wat is er precies democratisch aan het aanwijzen zonder ledenraadpleging van lijsttrekkers? Of zijn idealen alleen van toepassing op anderen?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lachen om Joost Niemöller

niemollerseksuelevoorlichtingZelfverklaard ‘nieuw-realist’ (een eufemisme voor rassenrealist = racist) Joost Niemöller kan het maar niet laten zichzelf onsterfelijk belachelijk te maken:

Nadat hij eerder deze week tot de hashtag ‘#niemolling’ inspireerde met zijn krankzinnige voorspelling dat het varkensvlees onder druk van de moslims uit de schappen van de Jumbo zou verdwijnen, presteerde hij het daags daarop een Europabrede, meertalige website met elementaire lichaamsvoorlichting over gezondheid, relaties en seksualiteit af te schilderen als campagne van de Duitse overheid om asielzoekers te leren blanke vrouwen te bevruchten.

Er prijken namelijk gestileerde plaatjes van interraciale koppels op die site, ziet u, dus in het brein van schedelmeter Niemöller vertaalt zich dat tot propaganda voor white genocide. “Ik verzin dit niet,” zegt ‘ie er ook nog bij.

Interraciale seks

Die man leeft dan dus echt in zijn eigen racistische waanwereldje, want er is geen enkele expliciete indicatie dat deze informatie zich specifiek richt op asielzoekers. Nou ja, behalve de interraciale seks dan, waar Niemöller op aanslaat. Kennelijk ziet Joost daar een probleem in. Maar waag het niet hem een racist te noemen of de draak met hem te steken, want dat dan speelt ‘ie de gedemoniseerde Calimero.

Verdomd, Joost, je hebt ons door: wij multiculturalisten voeren een heimelijke campagne om het blanke ras te te verdunnen met de genen van de zwarte zwerm donkergetaande half-alfabeten die op het punt staan Europa te overspoelen zoals de miljoenen leprozen in Raspails Camp des Saints. En iedereen die daar licht op schijnt maken we monddood met het etiket ‘racist’. Je bent een martelaar voor het blanke ras, joh! Hopelijk vind je troost in die gedachte.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Ged Carroll (cc)

Hoe Annabel giftig uitviel tegen een Kristallnachtherdenking

ACHTERGROND - De berichtgeving over de Kristallnachtherdenking van dit jaar door Annabel Nanninga c.s. staat bol van de onwaarheden.

Een karweitje dat een tijdje is blijven liggen omdat ik andere dingen te doen had – een vervelend corvée ook, maar wel één dat nog moest worden gedaan – is reageren op de berichtgeving op rechtse internetsites over de Kristallnachtherdenking van 9 november. Die was dit jaar nogal verbazend. Het was ook eigenlijk helemaal geen berichtgeving. Dat woord slik ik in, het was eigenlijk meer een vorm van ‘framing’ of gewoonweg smaad.

Ik weet niet of u dat verschijnsel kent dat mensen iets beschrijven wat u zelf hebt bijgewoond en dat u het dan niet herkent. Als journalist ben ik er een paar keer getuige van geweest, en ik vermoed dat andere journalisten het ook wel eens hebben meegemaakt. Je bent ergens geweest, hebt erover geschreven, en vervolgens lees je in een concurrerende krant een verslag van een collega die er ook bij moet zijn geweest, maar het geeft je de sensatie alsof je eigenlijk een heel andere gebeurtenis hebt meegemaakt dan die meneer van die andere krant.

Zo’n ervaring had ik dit jaar ook na de Kristallnachtherdenking waarvan ik zelf een van de organisatoren was geweest.
Ik was er, kondigde de sprekers aan en het verliep allemaal zoals het hoort: waardig en volgens velen ook indrukwekkend. (Wie nieuwsgierig is raad ik aan naar deze site te gaan, daar staan de speeches en is het ook allemaal te zien op video).

Maar vervolgens las ik een dag later op de nieuwe prachtsite voor rechts en ultra-rechts in Nederland, ‘Jalta’, dat ik een herdenking had bijgewoond die bol stond van ‘giftige Israëlhaat’. Verrassend wel hoor, zoiets. Niemand van de mij bekende aanwezigen had namelijk die avond iets hatelijks opgemerkt, laat staan iets giftigs. En Israël was zelfs niet één keer genoemd.