Verkiezingen: opkomst, opkomst, opkomst

Op 2 maart zijn er Statenverkiezingen, die bepalend zijn voor de samenstelling van de Senaat. Die is weer cruciaal voor het goedkeuren van door het minderheidskabinet goedgekeurde wetten. Dus voor het kabinet Rutte-1 hangt heel wat van die verkiezingen af: in de Eerste Kamer moet een meerderheid komen. Voor de oppositie geldt dat zij dat juist moeten zien te voorkomen. Voor alle partijen geldt dat de hele zaak draait om de opkomst, want de Statenverkiezingen interesseren kiezers bar weinig.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Femkes laatste zet

Jolande Sap (Foto: Wikimedia Commons/Roel Wijnants)

Wie dacht dat Femke Halsema rond deze tijd terug zou treden, mag nu de hand opsteken. Drie maanden voor de cruciale Statenverkiezingen, die kunnen leiden tot een definitieve doorbraak van Groenlinks, krijgt Jolande Sap de zware taak een eigen profiel op te bouwen en de verschillende vleugels binnen de partij gedeisd te houden. Sap zal er nog een hele klus aan krijgen, want Halsema laat geen gespreid bedje achter.

Halsema zette een stormachtige ontwikkeling in gang. Met loyale mensen op strategische plekken sleurde ze als leider de partij bij de lurven uit de stoffige hoek van sandaaldragend oud-links. Naast de verantwoorde bekertjes linksdraaiende karnemelk, Budels en donker oerbrood verschenen witte wijn en Marlboro Light.

Naar verwachting zet Sap die lijn voort. Dat kondigde ze zelf al aan, en er zijn weinig redenen om daaraan te twijfelen. Sap is misschien zelfs liberaler dan Halsema. Ze maakt deel uit van de progressief-liberale vleugel van Groenlinks. De WW mag van haar in lengte terug naar een jaar, en als mensen kunnen werken, dan moeten ze dat doen.

Halsema wist met haar jarenlange ervaring hoe ze soepeltjes mensen voor zich kon winnen. Daarmee brak ze door bij een jongere generatie kiezers. Met een zwakke Job Cohen als leider van de PvdA ligt een groot deel van het jonge electoraat van die partij voor het grijpen. Die slag had Halsema kunnen slaan bij de Statenverkiezingen. Nu moet Sap het gaan doen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Halsema neemt de PvdA in de tang

Femke Halsema (Foto: Kaj Leers)

Femke Halsema heeft de aanval geopend op de Partij van de Arbeid. Met een slim uitgekiende strategie kon zij het initiatief nemen, de PvdA in het defensief drijven, zichzelf profileren en tegelijkertijd het inhoudelijk tekort van de PvdA bloot leggen. Halsema wint op alle fronten.

Femke Halsema is bevrijd. Ze is bezig aan haar laatste termijn als politiek leider van Groenlinks en ze heeft besloten in haar nadagen haar schroom af te gooien. Was Groenlinks altijd voorzichtig met het aanvallen van de PvdA omdat Groenlinks die partij zag als een natuurlijke bondgenoot, nu de PvdA onder de zwakke leider Job Cohen in de peilingen weer op apegapen ligt en er  Statenverkiezingen aankomen, ziet Halsema haar kans schoon.

Ze wil haar partij in goede doen achterlaten. Daartoe doorbreekt ze nu een ijzeren strategische regel, die stelt dat er geen ‘burgeroorlog’ op links moet zijn tijdens verkiezingen omdat dit de rechtse partijen in de kaart speelt.

Over vier maanden vinden de Statenverkiezingen plaats. Die uitslag is leidinggevend voor de samenstelling van de Senaat, een voor het minderheidskabinet belangrijke horde. Premier Mark Rutte wil dat de VVD, het CDA en de PVV een meerderheid behalen in de Senaat. Dat is belangrijk voor de stabiliteit van zijn kabinet; mochten oppositiepartijen een meerderheid behalen, dan kan die het ’t kabinet extra lastig maken om het regeer- en gedoogakkoord gerealiseerd te krijgen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Alleen herverkiezing stelt Obama’s politieke erfenis veilig

Obama in betere tijden (Foto: Flickr/transplanted mountaineer)

Obama’s belangrijkste hervormingen lopen gevaar. Om ze te kunnen behouden is zijn herverkiezing in 2012 niet alleen wenselijk, het is noodzakelijk. Wanneer Obama herkozen wordt, wint hij de sterkst mogelijke bondgenoot voor zijn hervormingsagenda en dus zijn politieke erfenis: tijd.

Met de herovering van het Huis van Afgevaardigden door de Republikeinen, en een Democratische senaatsfactie die verdeeld is tussen liberalen en nerveuze ‘blue dogs‘ (gematigd conservatieve Democraten), ziet Barack Obama zich plotseling geconfronteerd met een vijandig congres. De Republikeinen zullen de anti-Obama trom blijven roeren, al was het maar om de verdeeldheid in eigen gelederen te verdoezelen. Deze strategie zullen zij ongetwijfeld tot aan de volgende presidentiële verkiezingen blijven volgen. Het Republikeinse idee van ‘compromissen sluiten’ is een volledige en onvoorwaardelijke overgave door hun Democratische tegenstanders, wat neerkomt op het helpen terugdraaien van alle hervormingen van Obama.

En dat kunnen ze gevoegelijk vergeten.

En dus zijn de loopgraven weer gegraven. Als een logisch gevolg van de onvermijdelijke woordenstrijd die gaat uitbreken tussen de twee huizen, zal de campagne van de Republikeinen in 2012 waarschijnlijk slechts bestaan uit drie woorden: herroepen, herroepen en nog eens herroepen!

Maar dat is niet slechts campagneretoriek. De Republikeinen willen Obama’s hervormingen écht terugdraaien, en niet alleen maar wat water bij de wijn doen. Als president kan en zal Obama alle voorstellen vetoën die zijn hervormingen ongedaan proberen te maken. Maar om zijn hervormingen wortel te laten schieten in de Amerikaanse samenleving, moet Obama zijn vetorecht zeker tot 2016 blijven inzetten. Tegen die tijd zullen de Amerikanen de positieve effecten ervan hebben gemerkt en zal het terugdraaien ervan waarschijnlijk erg moeilijk en impopulair worden. Tijd speelt hier de Republikeinen niet in de kaart.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het CDA onderschat Wilders. Alwéér

Geert Wilders (Foto: Flickr/pietplaat)Blijkens dit verhaal – en andere door dit blog uit Den Haag opgevangen geluiden – denkt het CDA oprecht dat het vanuit het kabinet een krachtig weerwoord kan bieden aan Geert Wilders. Sterker, men is ervan overtuigd dat Wilders getemd kan worden door een paar ‘zwaargewichten’ in de vorm van Piet Hein Donner en Gerd Leers. De naïviteit van het CDA grenst aan het absurde. Niet het CDA, maar Wilders gaat profiteren.

Stel u voor: de Tweede Kamer als boksring. In de ene hoek Piet Hein Donner. Al jaren minister en het in de ogen van PVV-kiezers vleesgeworden pluchedier en verklaard opponent van Geert Wilders. Hij moet het op gaan nemen tegen het Blonde Beest uit Venlo.

Naast Donner staat Gerd Leers, de voormalige burgemeester van Maastricht die landelijke bekendheid verwierf door zijn pleidooi vóór de legalisering van softdrugs. De burgemeester die populair was in zijn stad Maastricht, jazeker. Maar die onder PVV-kiezers toch niet zó populair is.

Dezelfde Gerd Leers die in deze uitzending van Netwerk (uit 2007, dank Geencommentaar.nl) nog hard van leer trekt tegen Wilders. Die Gerd Leers (geen familie!) moet CDA-kiezers gaan terughalen van hun uitstapje naar de PVV. Buiten de ring staat coach Maxime Verhagen die zijn twee boksers, zijn twee pitbulls, zijn twee oude mastodonten aanmoedigt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe frame je Rutte-1?

Machiavelli (Foto: Kaj Leers)
Het is armoe troef bij de oppositie sinds de bekendmaking van de regeer- en gedoogakkoorden die het kabinet van premier Mark Rutte schragen. De oppositiepartijen buitelen over elkaar heen in nietszeggendheid. Tot nu toe zijn alleen de SP en – min of meer – D66 in staat geweest de akkoorden inhoudelijk neer te sabelen middels leuke vondsten of keiharde sneren, oftewel ‘frames’.

“Boterzachte bezuinigingen.” “Dit kabinet laat de hypotheekrenteaftrek en de kilometerheffing ongemoeid.” “Echte hervormingen blijven uit.” “Dit kabinet bezuinigt geen 18 miljard maar hooguit 10 miljard.”  “Het buitenland zal hier niet blij van worden.” “Het kabinet staat met de rug naar de toekomst.”

Zomaar een handje uitspraken van leiders van oppositiepartijen uit diverse mediaoptredens. Het blijkt maar weer hoe slecht linkse partijen zijn in het neerzetten van een frame, het in negatieve doch speelse bewoordingen vangen van een (beleids-)voorstel van een concurrerende partij. Want geen van deze kritische woorden blijft hangen bij de doelgroepen die de partijen proberen te bereiken. Dat, of het op die manier verwoorden van de kritiek versterkt alleen maar de positie van het kabinet onder kiezers.

Ga maar na. Boterzachte bezuinigingen? Hervorming hypotheekrenteaftek en kilometerheffing gaan niet door? Echte hervormingen blijven uit? Het kabinet bezuinigt eigenlijk niet zo veel? ” O”, denkt de argeloze kiezer, “dus het valt allemaal heel erg mee. Da’s mooi!” Het buitenland? “Wat kan mij het buitenland nou schelen?” Het kabinet staat met de rug naar de toekomst? “Als die toekomst is dat de hypotheekrenteaftrek wordt afgeschaft, de kilometerheffing wordt ingevoerd, de pensioenleeftijd naar 67 gaat en de basisbeurs wordt omgezet in een leenstelsel, dan vind ik het prima dat het kabinet daar met de rug naartoe staat!”

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ferrier en Koppejan zijn machteloos

houtgravure "De Tweede Defenestratie van Praag" (Creative Commons)

“Wilders gaat nog van ons horen,” zei Ad Koppejan in het TV-programma Nieuwsuur.”We hebben een heel krachtige positie,” voegde Kathleen Ferrier daar aan toe. Dreigende taal van twee voormalige rebellen van de CDA-fractie die nog niet door hebben dat ze zichzelf  irrelevant maakten op het moment dat ze toegaven aan Verhagen.

Nadat Ferrier en Koppejan op dinsdag 5 oktober alsnog en zonder concrete voorbehouden hun fiat gaven aan het minderheidskabinet van CDA en VVD met gedoogsteun van de PVV, zei beoogd premier Mark Rutte dat het kabinet nu de steun heeft van ’76 zetels in de Kamer’. Hij bedoelde daarmee vast niet dat dit mogelijk werd door de twee zetels van Ferrier en Koppejan, maar door de twee zetels van de SGP.

Want Koppejan en Ferrier hebben met hun fiat Rutte en Verhagen de vrije hand gegeven om hen te kunnen negeren. De twee zetels van de SGP, een partij die bereid is steun te verlenen aan het minderheidskabinet, neutraliseren de macht die uitgaat van de twee zetels van de voormalige CDA-rebellen. En dat is allemaal de schuld van Ferrier en Koppejan zelf.

Dat zit zo. Toen de twee CDA-fractieleden nog in verzet waren, keken Rutte en Verhagen al naar de mogelijkheid van steun van de SGP. Er werd op de achtergrond gesproken met de fundamentalistische protestanten. Officieus werden toezeggingen over gedoogsteun gedaan. Maar alleen toezeggingen en, zoals Ab Klink het omschreef, “de veronderstelling dat de SGP steun verleent” zouden niet voldoende zijn voor goedkeuring van de koningin.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige