Rot op met je ‘Dank je wel Albert Heijn’

Waarin gastschrijver Ties Joosten zich groen en geel ergert aan gratis weg-geef-acties op Facebook. Het is weer eens zover. Het mij totaal onbekende Giftsandcardss.com beweert via een Facebook-applicatie dat de Albert Heijn boodschappenbonnen ter waarde van duizend euro weggeeft. Het enige dat de Facebooker ervoor hoeft te doen is “Dank je wel Albert Heijn” posten. Daarnaast moet je de applicatie natuurlijk toestemming geven om je persoonlijke gegevens te bekijken en op te slaan. Ondanks een gigantische taalfout in de ondertitel van de applicatie (“Albert Heijn geeft bonus vouchers verjaardag te vieren”) stroomt mijn timeline vol met vrienden die de grootgrutter een bedankje sturen. Ik vind het meer dan ergerlijk. Een belangrijke oorzaak van de huidige economische en ecologische crises ligt er volgens mij in besloten dat consumenten de intrinsieke waarde van producten niet langer begrijpen. Zij staan te ver van het productieproces van een biefstukje of een iPhone af, waardoor zij de tijd en energie die hierin zijn gestoken niet langer bevatten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vrijmiboverweging | Ban de bonuskaart

ah-bonuskaart1Nee, niet uit privacy-overwegingen. Want die van mij staat op naam van een of ander ex-vriendin, jaartje of tien geleden. Ook niet omdat die RFID-chip er nooit is gekomen en ook niet omdat het hele systeem niet meer werkt, omdat kassa-personeel simpelweg een bonusknop bedient. Nee, AH moet gewoon stoppen met het weggeven van bonussen! Klanten raken getraumatiseerd, door alsmaar herinnerd te worden aan de bonuscultuur in het zakenleven.
De grootgrutter doet er goed aan zijn hele bonusbeleid als marketingstrategie zo snel mogelijk overboord te gooien. Ikzelf heb nu al de neiging om alle artikelen met het bonusetiket uit protest in de schappen te laten staan. Het is maar een kwestie van tijd of ook vanuit het AH-concern zullen de vette bonussen naar buiten lekken. Het bedrijf boert onverminderd goed, zodat de top van het management vast weer miljoenen aan prijsvoordeel kan opstrijken. Ergo: het begrip Bonus staat anno 2009 vrijwel alleen nog voor zelfverrijking…

Bovendien ben ik dat versleten giroblauw geval meer dan zat en de sleutelhangervariant ligt allang aan diggelen. Ik vraag me onderhand af of de afdeling marketingstrategie nog wel bij AH bestaat. In slaap gesukkeld door de zakelijke voorspoed misschien. Laat ik ze dan een handje helpen voor het te laat is en voordat het concern te lijden krijgt van crisisaankopen in de Dirks, de Lidl’s en de Aldi’s. Herintroductie van de Zegelkaart!

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.