Verlenging met een jaar is nu de beste exitstrategie

Gisteren heeft President Obama zijn 'nieuwe' aanpak van de Taliban in Afghanistan en Pakistan gepresenteerd op de militaire academie West Point (NYT). De veronderstelling is dat de veiligheid van de Verenigde Staten en haar bondgenoten nog steeds zou (kunnen) worden bedreigd door Al Qaeda dat opereert vanuit Afghanistan en Pakistan; uitvalsbases moeten 'kost wat kost' aan deze terreurorganisatie worden ontzegd. Het zou hier niet gaan om een 'war of choice' maar om een 'war of necessity'. Obama's 'grand strategy' bevat drie samenhangende kernelementen: Ten eerste een militaire strategie, vooral gericht op: de opleiding en training van de Afghaanse strijdkrachten en politie, zodat vanaf juli 2011 al kan worden gestart met de terugtrekking van de eerste Amerikaanse eenheden uit Afghanistan, het 'breken' van het momentum van de steeds succesvollere Taliban en de vergroting van de veiligheid van (bepaalde) bevolkingscentra. 'Afghaniseren' van de oorlog dus.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Desinvestering

NAVO (Foto: Wikimedia Commons)

Desinvestering. Oud NAVO-hopman Jaap de Hoop Scheffer [url=http://www.nu.nl/binnenland/2118152/vertrek-uruzgan-desinvestering.html]gebruikte die term gisteren[/url] over het vertrek van Nederlandse troepen uit Afghanistan. Weggaan zou een desinvestering zijn die dermate groot is dat ik de ratio daarvan niet zou inzien”, aldus de voormalige CDA-politicus.

Die opmerking plaatste mij voor twee vragen. In de eerste plaats, wat betekent het woord desinvestering? Ik kende het woord niet, en dat is voor een snob als ik altijd vervelend toe te geven. Gelukkig blijkt het uit het bedrijfsleven afkomstig: verkoop of sluiting van een bedrijfsonderdeel.

Dat beantwoorde de vraag wat het betekende, maar nog niet waarom het op onze aanwezigheid in Afghanistan van toepassing zou zijn. Gelukkig stuitte ik in mijn zoektocht naar [url=http://www.volkskrant.nl/archief_gratis/article994487.ece/Desinvestering]dit intrigrende stuk[/url] van wijlen H.J. Schoo uit 2005. Schoo schrijft daarin over de Nederlandse terugtrekking uit Irak, en over hoe de verminderde status die ons dat geeft bij de Amerikanen, wat volgens een “onomwonden machiavellistische interpretatie” als een desinvestering kan worden gezien. We waren ten slotte naar Irak gegaan om diezelfde Amerikanen te paaien.

De Hoop Scheffer lijkt op hetzelfde te doelen, omdat hij ook zegt dat een vertek “internationaal slecht begrepen” zou worden. Dat impliceert dat meedoen aan NAVO-operaties in de eerste plaats een populariteitskwestie is, wat me een ietwat gammele basis lijkt voor een militaire interventie. Over een “opbouwmissie” hoor je trouwens nooit meer iemand.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Clinton in Pakistan

Clinton Pakistan

Nadat Hillary Clinton zichzelf duidelijk profileerde als het gezicht van de Amerikaanse buitenlandse politiek is zij al meerdere malen de wereld rondgevlogen. Na bezoeken aan Rusland, waar zij de verkoelde verhoudingen met de voormalige aartsrivaal nieuw leven in trachtte te blazen, en aan Afrika en Zuidoost-Azië deed de minister vorige week onder meer Pakistan aan tijdens een reis door het Midden-Oosten.

Clinton deed het aardig in de Pakistaanse media en lijkt meer dan de vorige regering het belang van een stabiel Pakistan in te schatten. De toestand waarin het land verkeert blijft echter precair: Talibanstrijders behouden er, ondanks recente offensieven van de Pakistaande krijgsmacht, een aanzienlijke machtsbasis die de inspanningen van de coalitietroepen over de grens in Afghanistan frustreert.

Enkele weken voor zij op reis ging gaf Clinton al aan waarom de Amerikaans-Pakistaanse verhoudingen onder druk staan: het land ontvangt Amerikaanse steun in de vorm van geld, wapens en training naar al eerder voelde het zich in de steek gelaten toen de Amerikanen, nadat de Russen eind jaren tachtig uit Afghanistan werden gedreven, hun interesse voor het gebied verloren. Aanhoudende bombardementen van onbemande vliegtuigen op Pakistaans grondgebied maken de situatie er niet gemakkelijker op.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Sneuvelen

“Wie van jullie bij de missie sneuvelt interesseert me geen reet”.

Hetgeen een commandant tegen een van de sergeants die naar Nederland werden teruggestuurd, zou hebben gezegd.
En daarmee kan de discussie weer starten of militairen in deze tijd nog steeds gewoon kanonnenvoer zijn en verder alleen moeten doen wat gecommandeerd wordt, of dat een moderne militair moet meedenken met een missie.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende