Mein Kampf en de PVV
OPINIE - Uit pure journalistieke interesse Mein Kampf toch eens gelezen. Het blijkt een ronduit fascinerend boek.
Ik was benieuwd of er enige grond schuilt in de vaak gehoorde stelling dat met de opkomst van de PVV ‘jaren-dertig-toestanden dreigen’. Vooraf drong de parallel zich ook aan mij tamelijk dwingend op: Duitsland in de jaren dertig, Nederland anno 2012. Crisis, populist, zondebok. Lees ‘moslim’ waar ‘Jood’ staat en de contouren van de ‘treinen naar het Oosten’ tekenen zich als vanzelfsprekend al weer af.
Na lezing kan ik zeggen: de parallel is onzinnig. Wie de 850 soms taaie pagina’s (in de Nederlandse vertaling) tot zich heeft genomen, zal iets dergelijks nooit meer durven of kunnen beweren. Wilders is géén Hitler-in-de-dop, zoveel wordt wel duidelijk. Alleen al om die reden zou het onbegrijpelijke verbod op het verhandelen van Mein Kampf onmiddellijk opgeheven moeten worden.
Welke schimmige macht is het toch die ons verbiedt dit boek vrijelijk te lezen? Mijn zoektocht begon met gesprekjes op fluistertoon bij Amsterdamse boekenstalletjes, handelaren die me onder de toonbank en tegen een fors bedrag – vanaf 75 euro – ‘wel aan een exemplaar konden helpen’. Via Twitter trof ik een collega-journalist die de Nederlandse vertaling ooit in België had gekocht, waar het boek gewoon in de handel is, en ik mocht de pil wel lenen. Overigens is de integrale tekst gewoon te downloaden, via Wikipedia, Radio-Islam.org of Stormfront.org, maar 850 pagina’s lezen vanaf een computerscherm…
Ja, lezen van Mein Kampf is ook in boekvorm een hele klus, reken op zo’n dertig uur studie. En ja, sommige hoofdstukken of passages zijn vrijwel ondoordringbaar. Paginalange politiek-historische uiteenzettingen over het Duitse politieke landschap van rond de Eerste Wereldoorlog: geen spannende lectuur. Wie wil nu lezen over centralisme versus unitarisme in de Weimar-republiek? Daarnaast bombastische lappen tekst à la ‘The World According to Adolf Hitler’: ook niet altijd even boeiend. Al zijn de gedachtekronkels soms weer ronduit vermakelijk in hun onnavolgbaarheid: zo wijdt Hitler een heel hoofdstuk aan de ‘strijd tegen de syfilis als primaire taak’.
