‘Aanslag niet in Gaza beraamd’

Iets dat niet de kranten heeft gehaald - niet in Israel en niet hier. Uit een rapport van het Israelische leger over de gebeurtenissen op 18 augustus,toen diverse aanvallen plaatsvonden in Israel in de buurt van Eilat waarbij acht Israeli'swerden gedood, blijkt dat de aanvallers inderdaad niets te maken hadden met Gaza. Israel had dat toen beweerd en voerde onmiddellijk na de aanval een bombardement uit in Rafah in de Gaza-strook, dat de opmaat werd voor een bloedige periode in Gaza 31 slachtoffers vielen. Israel heeft nooit bekend gemaakt dat het fout zat met die aanval. Het desbetreffende rapport is geheim gehouden, zo lees ik bij blogger Richard Silverstein (Tikun Olam). Silverstein kent Hebreeuws en volgt dit soort nieuws altijd goed. Hij haalt de militaire correspondent van Yediot Ahronot, Alex Fishman, aan die verslag doet van een bijeenkomst van een hoge Israelische afgezant in Cairo met de leider van de Opperste Militaire Raad in Egypte, de (de facto Egyptische leider) maarschalk Tantawi.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

‘Vergelding’

Hoewel Israel nog steeds niet de bewijzen heeft getoond dat de plegers van de aanslagen van donderdag 18 augustus uit Gaza afkomstig waren (wie het waren is nog steeds onduidelijk; behalve voor de blijkbaar helderziende Israelische inlichtingendiensten), was de afgelopen twee nachten het toneel van de gebruikelijke vergeldingsbombardementen op Gaza waarmee Israel pleegt te antwoorden in dit soort gevallen.

Het is moeilijk te beschrijven wat die vergeldingsbombardementen inhouden. voor de 1,6 miljoen inwoners van de Strook die geen kant op kunnen. Wie het op twitter volgde (wat ik donderdagnacht deed) kreeg wel een beeld van de opeenvolgende inslagen die hele wijken op hun grondvesten laten schudden, terwijl het geweld van alle kanten kwam: F-16’s die overvlogen, Apache-helikopters die raketten afvuurden, salvo’s van kanonneerboten vanuit zee en (naar werd aangenomen) ook nog granaten die werden afgevuurd door tanks. En dat urenlang. Je reinste terreur, zinloze oorlogsmisdaden die behalve doden (acht deze nacht) en gewonden (onduidelijk hoeveel) en de gebruikelijke vernielingen, ook de nodige psychische schade toebrengt aan vooral kinderen, maar hen niet alleen (lees er de rapporten van diverse instanties maar op na).

Het geheel begon overigens in het begin van de avond met een beschieting vanuit de lucht van het huis van de familie Sha’ath in Rafah, waarbij zes mensen werden gedood. Onder hen waren de leider van de Volksverzetscomités (Popular Resistance Comittees, PRC) Kamal al-Nairab, zijn adjunct Imad Hammad, en drie andere leden van de PCR werden gedood. Israel had beweerd dat de PCR verantwoordelijk waren geweest voor de actie in Zuid-Israel. Onder de slachtoffers van deze aanval was overigens ook de tweejarige Malik Sha’ath, de zoon van een van de andere omgekomen PRC-leden, Khaled Sha’ath. Hij vierde gisteren zijn tweede verjaardag, tevens dus zijn laatste. (AFP meldt dat de PCR expliciet heeft ontkend dat het iets met de aanslagen in Eilat te maken had. Dat gebeurde vrijdag bij de begrafenis van de slachtoffers. Andere groepen als Hamas en de Islamitische Jihad distantieerden zich al eerder van de aanslagen).

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.