Op 24 september 1991 bracht Nirvana grungeklassieker Nevermind uit. In een klap werd Nirvana van een obscuur dertien in een dozijn bandje uit het afgelegen Seattle tot een wereldact. Het fenomenale succes was vrijwel geheel op het conto te schrijven van de eerste verpletterende single Smells Like Teen Spirit, dat uitgroeide tot het lijflied van de grunge-generatie. Niet alleen betekende Nevermind voor Kurt Cobain, Krist Novoselic en Dave Grohl de doorbraak naar een miljoenenpubliek. Ook voor ander bands uit de underground scene van Seattle zoals Pearl Jam, Alice In Chains en Soundgarden effende het doorslaande succes van Nevermind de weg naar een internationale heldenstatus.

Cobain gaf later eerlijk toe dat Smells Like Teen Spirit zwaar geïnspireerd was door een van de meest invloedrijke bands van de late jaren 80, de Bostonse Pixies, met Black Francis als drijvende kracht:

I was trying to write the ultimate pop song. I was basically trying to rip off the Pixies. I have to admit it. When I heard the Pixies for the first time, I connected with that band so heavily that I should have been in that band— or at least a Pixies cover band. We used their sense of dynamics, being soft and quiet and then loud and hard.

De albumhoes van Nevermind, met een zwemmende baby die naar een dollarbiljet grijpt, heeft sinds 1991 ook een vrijwel iconische status verworven. De baby in kwestie is de dan 2 maand oude Spencer Elden, het zoontje van een stel waarmee fotograaf Kirk Weddle bevriend was. Omdat stockmateriaal te duur was – Weddle betaalde uiteindelijk $200 aan de ouders – ensceneerde hij de foto met een zwemmende Spencer. Het 1-dollarbiljet en de vislijn werden er later digitaal in gemonteerd.

Cobain en Courtney Love waren naar verluid zo gecharmeerd van de foto, dat ze voorstelden als Spencer ouder was hem mee te nemen uit eten. Apocrief of niet, de zelfmoord – of was het toch moord? – van de getroebleerde Nirvana-voorman op 8 april 1994 zorgde er hoe dan ook voor dat deze afspraak nooit werd ingelost.

De beroemde foto is begrijpelijkerwijs ook talloze malen geparodieerd, bijvoorbeeld met Bart Simpson als baby Spencer en uiteraard ook door gekwalificeerde muziekmalloot Weird Al Yankovic op zijn album Off The Deep End uit 1992. Spencer Elden ging overigens in 2001 en 2008 opnieuw (deels) uit de kleren voor muziekblad Rolling Stone voor remakes van de beroemde foto.

Elden, inmiddels zelf een tiener, kijkt met gemengde gevoelens terug op zijn debuut als rock’n rollbaby, niet in de laatst plaats vanwege het parmantig uitstekende piemeltje:

It’s kind of creepy that that many people have seen me naked. I feel like I’m the world’s biggest porn star.