Overzicht

serie

KRAS

Foto: daisy.images (cc)
Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Fiscaal klimaat

, door

Het komische nieuws van de dag bereikte de lezers van het Financieele Dagblad vanochtend al vroeg. “Silicon Valley waarschuwt Nederland om fiscaal klimaat”, kopte de krant. Enkele van de meest winstgevende bedrijven ter wereld zijn bang dat belastingontduiking via Nederland moeilijker wordt nu dergelijke praktijken internationaal steeds meer onder vuur komen te liggen. Vingertje: dat kost banen!

Ik weet dat het allemaal legaal is en zo, maar multinationals die monkelen over de erosie van dubieuze belastingdeals komen bij mij toch altijd een beetje over als Tony Soprano die zich beklaagt dat politie-onderzoek slecht is voor de werkgelegenheid in de afvalindustrie van New Jersey. Het is wel waar, maar de grondslag van die banen gaat er niet vanzelf door deugen.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Frietkot

, door

Wanneer u het AD niet leest, is u allicht ontgaan dat vandaag de rechtszaak tegen de krant dient van een eerzame frietkothouder uit Eindhoven, die meent recht te hebben op een hogere plek in de jaarlijkse friettest. Het AD was onverwacht langsgekomen op een moment dat de beste aardappels op waren en noteerde daarom een lagere score. Zo duikelde de snackbar uit de top vijf – ten onrechte, vindt ze zelf.

Los van alle, op zich begrijpelijke verontwaardiging, teleurstelling en wat dies meer zij, vraag ik me altijd af hoe dit soort zaken bij de rechter belandt. Natuurlijk, het is lullig dat de laatste superaardappel net opgeschild was en ik snap dat een lagere notering omzet kan schelen (al maakt de publiciteit rond de rechtszaak allicht weer iets goed). Maar waar komt die gedachte toch vandaan dat je als mens bij botte pech door een ander onrecht wordt aangedaan?

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Medaillespiegel

, door

Nederland eindigde bij de spelen van Rio hoger in het klassement dan gastland Brazilië. Toch vond de chef de mission de medaillespiegel van TeamNL licht teleurstellend. We hadden wel eens hoger gescoord, sommige sporters hadden niet aan de verwachtingen voldaan. Het leek verdacht veel op collectief falen, zou je bijna afleiden uit ’s mans woorden. Laten we eerlijk zijn: de elfde plek op de Olympische Spelen, dat is een afgang van heb-ik-jou-daar.

Dit is Nederland anno 2016. We zitten ruimer in het geld dan bijna iedereen, we draaien in meer sporten aan de top mee dan je op grond van de bevolkingsomvang zou verwachten, maar we blijven jaloers op iedere grasspriet bij de buren, verslaafd als we zijn aan de dampen van de ontevredenheid. Negentien medailles, maar ongeremd blij zijn, ho maar. Dat wordt nog een vrolijk verkiezingsseizoen.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Stukje zeep

, door

Sinds de Britten anderhalve week geleden de zeggenschap heroverden over het natte stukje zeep dat hun onafhankelijkheid symboliseert, volg ik de livestream van The Guardian op de voet. Ook daar begint na de aanvankelijke verwarring het besef in te dalen dat Brexit meer het karakter heeft van een soap dan van serieuze politiek. De meligheid van de verslaggevers neemt met de dag toe.

Laten we eerlijk zijn: het is smullen geblazen, die wirwar van messentrekkerij, verontwaardigde paniek en verbaasde indolentie. Maar laten we ons evenmin illusies maken: ook Nederland kent geen politici die in staat zijn boven de grabbelende massa uit te rijzen als het land in nood raakt.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Brexitochmaarniet (2)

, door

Afgelopen nacht werd ik even wakker uit een helder visioen. Brexit had plaatsgevonden. Met veel pijn en moeite was er een nieuw, bilateraal verdrag tussen Engeland en de EU tot stand gekomen. GeenPeil was uit de doden opgestaan en had een referendum afgedwongen. De Nederlanders spraken zich tegen het verdrag uit. Jan Roos hield een triomfantelijk interview met een beteuterde Nigel Farage.

Als er nou een soort almachtige superregering in Brussel had gezeten, had die misschien een oplossing kunnen forceren, maar dat was nog steeds niet het geval. Zoals alle bureaucratieën was de EU beter in voortmodderen dan in ferme besluiten nemen. Hotel California werd geleid door de Tovenaar van Oz.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Brexitochmaarniet

, door

Kent u die mop van de Britten die de EU gingen verlaten? Inderdaad, die gingen niet. Op zich moet het referendum daarover nog gehouden moeten, natuurlijk, maar dat zegt vooral iets over de mate van rumoer waarmee het blijfproces gepaard zal gaan. De onderhandelingen over een eventuele Brexit gaan immers eindeloos duren, omdat de Britten de verplichtingen van Turkije maar de rechten van Noorwegen willen hebben in hun verhouding tot de EU. En als er dan iets ligt, wordt het door een van de tientallen betrokken parlementen in de prullenbak gestopt.

Uiteindelijk zal Boris Johnson de man zijn de geloofwaardigheid heeft om een of ander halfbakken compromis uit te leggen als een Brexit die gepaard gaat met volledig lidmaatschap, ongeveer op de manier waarop de EU geen grondwet kreeg omdat de Fransen en Hollanders daar geen trek in hadden. De EU is het grootste Hotel California ter wereld.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Voetballen

, door

Een wedstrijd heb ik nog niet gezien, maar de relletjes volg ik op de voet. Britten en Russen gingen met elkaar op de vuist in Marseille. Een paar Britten werden veroordeeld, een halve bus Russen het land uitgekieperd. Duitse supporters gingen er met gestrekte arm in in Lille. Duitsers en Britten schaamden zich, Russen dachten daar genuanceerder over.

De realiteit van het EK speelt zich niet op het veld af, maar erbuiten – het is iets dat je pas goed beseft als je eigen team niet meedoet en je dus minder betrokken bent bij het sportieve deel van het kampioenschap. De uitslagen hebben geen geopolitieke consequenties, de acties van hooligans wel. Als Rusland gediskwalificeerd wordt, weet heel Rusland dat de rellen in Marseille een westerse samenzwering waren.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Onder controle

, door

In mijn ochtendkrant constateerde een SP-Kamerlid met schijnbare verontwaardiging dat een bepaald ministerie, dat al sinds 2010 door VVD-ministers en staatsen bestierd wordt, geheel gecontroleerd wordt door de VVD. Nooo shit, Sherlock! Aanleiding voor de verontwaardiging was dat een voormalige VVD-minister en VVD-staatssecretaris een toenmalig VVD-kamerlid, heden minister, hadden toegestaan zich met een Kamerbrief te bemoeien.

Dat deugt natuurlijk niet, maar het komt op mij niet over als een teken dat de VVD volledige grip heeft op het ministerie. Eerder dat twee VVD’ers onvoldoende controle over hun ambtenaren hadden om hen een fatsoenlijke Kamerbrief te laten schrijven. Het gewezen kamerlid, heden minister, ligt dezer dagen onder vuur om zijn overigens zinnige correcties (en wegens gestuntel in andere dossiers). Benieuwd wie er nu de Kamerbrieven schrijft.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Bootje

, door

Weet u het nog: als we nou de grenzen maar potdicht gooiden, dan zouden die Syriërs heus wel inzien dat ze beter in hun uitzichtloze kampen konden creperen dan in een wankel bootje het water kiezen met het risico ons geweten te belasten door hun verdrinkingsdood. We gooiden het zelfs op een akkoordje met een dubieus staatshoofd om dit bij hen in te wrijven. En wat doen die ondankbare honden? Ze komen toch!

De tol van een weekje beter weer in de Méditerranée staat op 880 doden. De vluchtelingen hebben zelf de afweging gemaakt tussen een uitzichtloos bestaan, de dood en de kans op iets beters. Wij stonden er alleen maar bij, met één oog op het water en één oog op onze portemonnee. De hoofdpijn van die schele blik zal ons nog jaren achtervolgen.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Joint Strike Fighter

, door

De JSF is een vliegende computer. Iedere vlucht genereert enkele terabytes aan data. De missie van het toestel is pas afgerond als de data geanalyseerd is. Sterker nog, de data-analyse zal in veel geval het doel van de missie zijn. Dat u het maar weet: wat er gisteren landde in Leeuwarden was niet zozeer een straaljager als wel een ICT-project van de overheid.

Het vervolg laat zich raden. We hebben de JSF gekocht vanwege de prachtige specificaties. In de praktijk zal blijken dat die niet gehaald worden (je hoort eigenlijk nooit over technologie die méér presteert dan van tevoren afgesproken). Dan wringen we ons eerst in bochten om te beweren dat ze tóch gehaald worden. Als dat niet houdbaar is trekken we een vermogen uit voor lapmiddelen. Ik voorzie een langdurige dogfight tussen de JSF en de realiteit.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Jeugdzorg

, door

Jarenlang hebben we ons mogen vastklampen aan de gedachte dat het belagen van kwetsbare kinderen in de jeugdzorg het domein was van paters en nonnen. Daarmee was het iets van het verleden geworden dat door de teloorgang van de kerk niet gauw terug zou keren. Een nieuw rapport laat zien dat het misbruik in de afgelopen decennia overal voorkwam. Dat brengt het spook weer dichterbij, en daarmee de roep om strengere regels.

Over vijftig jaar zul je zien dat die strengere regels weliswaar fysiek misbruik verminderd hebben, maar dat de afstandelijkheid ook tot emotionele schade heeft geleid en dat sommige misstanden niet werden aangekaart omdat de regels er niets over zeiden. Dat toen we Gods geboden inwisselden voor juridisch sluitende protocollen, de mens toch gewoon zondig bleef.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Rellende jongeren

, door

Op een bouwplaats in Delft sprak ik gisteren een ingenieur uit Ede. ‘Mijn auto is nog niet in de fik gestoken’, was een van de eerste dingen die hij tegen me zei. De rellende jongeren in zijn woonplaats deden hem verder ook niet veel. Voor de Marokkanen had je de Turken, daarvoor de Molukkers en daar weer voor lieden uit Barneveld en Scherpenzeel. Het was altijd wat.

Hij had wel te doen met zijn burgemeester, die voor de media stoer moest doen, voor het daadwerkelijk sussen van de situatie pragmatisch moest blijven en ergens daartussenin verstrikt was geraakt. Over één ding waren we het meteen eens: als je een theehuis wilt sluiten, doe dat dan midden in de winter, niet in de eerste zomerse week als verveelde jongeren de straat op trekken op zoek naar iets om te doen.

Vorige Volgende