Niet alléén een kankerverwekkend pleurisbedrijf
Er zijn veel redenen om een hekel te hebben aan onze ‘nationale trots’ *kuch kuch* KLM. De vrijwel ongelimiteerde staatssteun tijdens de coronacrisis, terwijl onder andere zzp’ers en de cultuursector mogen creperen. Het feit dat ze samen met onze andere ‘nationale trots’ *kuch rochel kuch* Schiphol hun medewerkers letterlijk de kanker laten krijgen. Maar als het nu nog gewoon een pleurisbedrijf was waar ze schijt hebben aan mensenlevens als er winst gemaakt kan worden, waar er, eerlijk is eerlijk, zo veel van zijn. Maar neen. Het is ook nog een leugenachtig kankerverwekkend pleurisbedrijf.
Zie dit artikel, van boss monster Pieter Elbers, waarin hij het heeft over de concurrentie van het internationale spoor. Hij maakt zich er niet druk om, want “het wordt een ander verhaal als de reis over landsgrenzen gaat met verschillende spoorbreedtes, technieken en regelgeving.”, “Berlijn met de trein kost 7 uur” en “met het vliegtuig een uur”, en “Ik ben een keer met de trein naar Londen geweest. Dat duurde lang.” Flikker toch op.
Die ‘technieken en regelgeving’ die niet aan zouden sluiten tussen landen laat ik even voor wat het is, al wil ik wel nog kwijt dat het me uitermate onwaarschijnlijk lijkt dat dit echt een probleem is aangezien er genoeg internationale treinen rijden en de EU in de regel dat soort dingen harmoniseert. Maar die spoorbreedtes, dat is echt evident gelul. In vrijwel heel Europa rijden ze op nomaalspoor met een gestandaardiseerde breedte. Uitzonderingen zijn een aantal voormalige USSR-republieken, en Spanje (maar daar hebben ze de internationale verbindingen met normaalspoor aangelegd).
