Closing Time | Wait and Bleed
, door
De dagelijkse afsluiter met muziek en heel soms wat anders
Closing Time | Crawl to Me
, door
Voor de duidelijkheid: dit is een parodie op zogeheten ‘Nu Metal’, een muziekgenre dat populair werd in de jaren ’90, waarin elementen van hiphop vermengd werden met metal.
Bands als Korn, Limp Bizkit en Slipnot maakten naam met dit type muziek, en in de vroege jaren 2000 had je bands als Papa Roach en P.O.D. en niet te vergeten: Linkin Park, die schoeiden op deze leest.
Het knappe aan Kyle Gordon is dat ‘ie zo’n parodie nog goed kan laten klinken ook.
Closing Time | All Flowers in Time
, door
‘All Flowers in Time Bend Towards the Sun’ is een nooit officieel uitgebracht lied van singer-songwriter Jeff Buckley met Elizabeth Fraser (Cocteau Twins).
Het is vermoedelijk opgenomen in 1995 of 1996. Het jaar daarop zou Buckley op dertigjarige leeftijd komen te overlijden. Hij verdronk tijdens een spontane zwempartij in een zijkanaal van de Mississippi.
Wetenschappen met THC
, door
Ja, het is weer tijd voor wat wetenschap hier! Ik ga niet alles verklappen, want kijk vooral zelf dit uitermate onderhoudende filmpje uit de jaren 70, van een een wetenschapper in de VS die een student bestudeert die hij heeft marihuana toegediend. Het is natuurlijk goed dat dit soort onderzoek gedaan wordt. Anders hadden we nooit geweten dat je van marihuana rode ogen krijgt, hongerig wordt, enigszins dom gaat grijnzen, je er blij wordt, slaperig en, weet je, eeeeh, je er langzamer van gaat praten, you know?
Closing Time | Edge of Seventeen
, door
In 1986 gaf Stevie Nicks een concert in het Red Rocks amfitheater in Colorado, het enige natuurlijk voorkomende amfitheater ter wereld.
Bij de band bevonden zich onder meer drummer Mick Fleetwood en gitarist Peter Frampton. Het hele concert werd in 1987 op video uitgebracht als ‘Live at Red Rocks’.
Closing Time | Black No. 1
, door
In de categorie “ongelooflijk dat dit hier nooit eerder langskwam”: Type O Negative.
Closing Time | Down Down Down
, door
Ik las onlangs een interview met Joe Satriani, waarin hem gevraagd werd op welke nummer hij het meest trots was of iets in die trant. Zijn bekendste werk is waarschijnlijk Surfing With the Alien (bij Sargasso zelfs dubbel bekend), maar het meest trots, dat was hij toch op nummers als Down Down Down omdat hij er zo’n bijzondere akkoorden-progressie in gebruikt. Ik geloof ‘em op zijn woord, maar ondanks dat, toch best prima nummertje.
Closing Time | Lost Property
, door
Neil Hannon zingt hier een melancholisch lied over alle spullen die hij in zijn leven is kwijtgeraakt, van telefoonopladers en jassen tot pakjes sigarettenpapier.
Waar blijven al die dingen, toch?, vraagt hij zich wel eens af. Op een nacht droomt hij dat hij die dingen terugvindt, opgestapeld in een berg die tot in de hemel rijkt. “En ik weende tranen van vreugde.”
Closing Time | Purple Rain
, door
Vandaag is het precies veertig jaar geleden dat Prince en The Revolution een memorabel concert gaven in Syracuse. Het is nog net geen kerkdienst, met Prince als de charismatische voorganger.
Maar het lijkt er wel behoorlijk op: “Let the Lord guide you, let Him guide you – through the purple rain!”
Closing Time | Magdalena Bay speelt ‘Ashes to Ashes’
, door
Magdalena Bay is een alternatief popduo (van oorsprong althans) uit Florida, dat zich hier waagt aan een klassieker van David Bowie.
En dat doen ze lang niet slecht. Dicht bij het origineel, maar met hun eigen draai.
Closing Time | Zwarte bladzij volgens Zappa
, door
Er is één zwarte bladzijde in de geschiedenis waar wél plezier aan valt te beleven. De nazaten van Frank Zappa spelen hier hun versie van ‘The Black Page’.
Het verhaal gaat dat Frank Zappa er achter kwam dat musici een hekel hadden aan bladmuziek dat zwart zag van de grote hoeveelheid noten. Hij schreef dus een partituur, niet alleen met een massa noten, maar ook met een grote diversiteit aan ritmes.
Closing Time | Tom Traubert’s Blues
, door
Bijna zou ik de muziek hier aankondigen met een citaatje van Lucebert: ‘De zeer oude zingt….”
In de documentaire ‘The Last Ride’ zingt de oude meester ‘Tom Traubert’s Blues’. Niet te verwarren met ‘Waltzing Mathilda’. Beide liedjes gaan over hetzelfde onderwerp: zwervers, daklozen, verstotenen.
Het filmpje hierboven komt in het laatst deel van serie ‘Il fattore umano’ (The Human Factor). In acht afleveringen wordt belicht “hoe mensenrechten worden geschonden door autoritaire regimes, autocratieën of zelfs binnen democratische landen, waar de meest kwetsbaren en minderheden vaak te maken krijgen met onderdrukking”. Aldus Tom Waits op zijn website.