Vandaag plaatsen we een gastbijdrage van ‘The_Economist’ (nee niet het tijdschrift), hierin worden de kosten van natuurbescherming op een rijtje én in perspectief gezet
Snapt iemand onze wereld nog? Laatst stelde Joseph Stiglitz, Nobelprijswinnaar en oud-economisch adviseur van president Bill Clinton dat de oorlog in Irak de Verenigde Staten 12 miljard dollar per maand kost en tot nu toe alles bij elkaar tussen de 550-800 miljard heeft gekost. Dat is minimaal 5.000 dollar per huishouden. De totale kosten werden ooit geraamd op 40-60 miljard. Nederland gaat naar het zich laat aanzien in de oorlog in Afghanistan 3 miljard uitgegeven, toch ook geen klein bedrag.
Vrede of een veiliger wereld hebben we er niet voor gekregen, integendeel. De totale kosten van de oorlog in Irak, inclusief zorg voor getraumatiseerde veteranen worden op 3 biljoen dollar geschat. Dat is 3.000.000.000.000 dollar! voor de Verenigde Staten alleen.
De Verenigde Staten geeft in 2009 ongeveer 2,9 miljard uit aan hun nationale parken (bron) en nog eens 5,5 miljard aan de Forestry Service (bron [.pdf]). Dit op een rijksbegroting van bijna 3 biljoen dollar. In Nederland gaat in 2009 ruim 971 miljoen naar natuur, landschap, groen en een vitaal platteland. De totale Nederlandse begroting voor 2009 telt op tot 179 miljard (miljoenennota 2009). Beide voorbeelden laten zien dat natuur geen beleidsprioriteit is, verre van zelfs.
In 2000 werden tijdens de UN Millenium Summit de Millenium Development Goals (MDGs) door de VN vastgesteld. Daarin staat ondermeer dat het verlies aan biodiversiteit moet worden gestopt voor 2016. Ook heeft de VN het biodiversiteitverdrag geratificeerd, wederom om biodiversiteit te beschermen. De totale kosten om de MDGs te realiseren worden geraamd op 40-60 miljard per jaar en daarmee halveren we de armoede in de wereld en beschermen onze natuur.
Waar staan we nu? Ongeveer 12% van het landoppervlak van onze aarde is beschermd [.pdf], op papier. In de praktijk blijkt dat de meeste parken geen geld hebben om ook maar iets aan beheer of herstel te doen. Als we de reservaten in zee meenemen dan komen de totale kosten van beheer per jaar voor alle parken op ongeveer 23 miljard per jaar (Balmford et al en Brunner et al [.pdf]). Zeker ook geen klein bedrag. Dat wat betreft de kosten.
Wat betreft de uitgaven, op het moment gaat er ongeveer 7 miljard per jaar naar natuurparken wereldwijd (James et al, 2001 [.pdf]). Daarvan gaat verbazingwekkend genoeg slechts 1 miljard naar natuur in ontwikkelingslanden. Bizar. De ontwikkelingelanden herbergen natuur met de hoogste biodiversiteitwaarden en hebben relatief het minst te besteden deze waarden adequaat te beschermen?
Volgens een recente studie in opdracht van de EU is de schade aan onze economie door ontbossing en andere vormen van landgebruik 7% van het wereldwijde GDP (65 triljoen). Dat is niet mis en laat duidelijk zien dat investeren in natuur geen speeltje is maar een essentieel onderdeel van de economie (TEEB, 2008).
Wat is nu het doel van deze opsomming aan miljarden? Het inzichtelijk maken dat één land 800 miljard tot 3 biljoen uit kan geven aan een oorlog waar niemand beter van wordt, terwijl met een fractie daarvan een duurzame toekomst voor ons allemaal veilig gesteld kan worden. Dit is waanzin en laat zien dat de huidige politiek niet aan de knoppen van onze wereld moet zitten. Niet voor wat betreft het beschermen van onze natuur althans. Of ben ik niet meer van deze wereld?
Reacties (17)
Gastredacteur De Economist, of een quote uit magazine The Economist ?
Nee anders had erbij gestaan een quote uit magazine The Economist. Deze Economist spreekt beter Nederlands.
Beste The Economist, dit is toch een beetje kort door de bocht. Van al die miljarden die de VS besteedt aan oorlog, daarvan gaat een groot deel zitten in aankoop van goederen en arbeidskrachten uit de VS. Kortom, die absurde bedragen gaan voor een groot deel de eigen econimie ondersteunen, hoe zit dat als je 5 miljard aan Brazilie geeft voor behoud van biodiversiteit?
Deze opsomming van oorlogskosten lijkt me des te meer bevestigen dat de VS niet zonder oorlogsindustrie kan. Sterker nog, je zou het vermoeden kunnen krijgen dat oorlog uit economisch perspectief best wenselijk is…
Als maar een fractie van het geld dat sinds 2003 aan oorlogsvoering besteed is in de economie van Irak en Afghanistan was gestoken dan waren die landen veel stabieler geweest dan nu het geval is.
De VS hebben altijd moeite om hun blijkbaar noodzakelijke uitgaven aan de oorlogsindustrie aan de burger te verkopen. Gaat het om massadestructiewapens, dictators verdrijven, democratie verspreiden, binnenlandse veiligheid garanderen? Nope. De belangen van de olie- en wapen industrie zijn de drijvende kracht. Milieu en duurzaamheid zijn in die politiek volstrekt irrelevant.
Ik kan me vinden in de strekking, maar in de feiten zitten een paar onzuiverheden.
In het boek van Michael Crichton “State of Fear” laat hij al zien dat niet alle natuurbehoud goed is, in die zin dat we vaak meer kwaad doen dan goed.
“vaak meer kwaad doen dan goed” kunt u dit waardeoordeel onderbouwen Kees?
tsja, omdat de CO2 ridders de komende eeuw jaarlijks 150 miljard dollar uit de pot willen hebben om de CO2 uitstoot terug te dringen, blijft er natuurlijk weing geld over voor werkelijk milieubeleid.
beetje jammer van al dat geld ook omdat het terugdringen van CO2 uitstoot weinig of geen effect heeft.
over economisch gesproken
@Kees: State of Fear is een roman, fictie…
Desalniettemin bedankt voor de boeken-tip maar laten we dit niet te serieus nemen. Zodra ik Ton Theunis uit heb eens aan gaan schaffen…
Vrede of een veiliger wereld hebben we er niet voor gekregen, integendeel. De totale kosten van de oorlog in
Volgens de schrijver staat het maken van kosten dus haaks op een vreedzame doelstelling. Penny wise pound foolish.
@Carlos, 6, Michael Crichton haalt het voorbeeld van de Nationale Parken in Amerika waar men begon met allerlei acitviteiten voor natuurbehoud. Bepaalde dieren werden juist beschermd en andere niet. Uiteindelijk bleek alles dusdanig samen te hangen dat het hele ecologische systeem veranderde en het onreparabel werd.
@bvdbos, uhhhh, ja, duidelijk het boek niet gelezen. Het verhaals is fictie, maar hij haalt allerlei feiten aan gedurende het verhaal, fieten gebaseerd op onderzoeksrapporten welke allemaal vermeld staan achterin het boek.
Over welk geld hebben we het eigenlijk? Al dat geld komt niet van de gemiddelde sargasso lezer. Waarom willen linkse mensen altijd bepalen waar het geld van anderen aan besteed moet worden? Ik zeur toch ook niet dat alle miljarden ontwikkelingshulp in een bodemloze put zijn verdwenen? Dat is belastinggeld wat door die vuile kapitalisten opgebracht is.
Geert, wilt u even ophouden over ‘linkse mensen die altijd bepalen’ en iets genuanceerder reageren, dank u.
Kees, uiteraard gaan er dingen fout bij natuurbescherming, maar dat rechtvaardigt nog niet de aanname dat “we vaak meer kwaad dan goed dan”. Als dat zo is wil ik cijfers zien.
Fictie aanhalen als autoriteitsargument. Het moet niet gekker worden.
De auteur stelt dat politici de wereld besturen, dat is een misvatting. Machtige organisaties bepalen wat er op deze wereld gebeurt. En zij gebruiken of misbruiken politici om het sturen door hun organisatie te legitimeren.
Organisaties vertellen politici wat ze moeten denken en geloven. daar gebruiken ze lobbyisten voor en rapporten.
Het energie rapport is een mooi voorbeeld.
De AER maakt dat rapport om de zoveel jaar als advies aan de regering. Ze stelt in het rapport dat we nog jaren vooral fossiele energie zullen gebruiken.
In werkelijkheid zullen we zo snel mogelijk moeten overstappen op duurzame energie, maar daar verdient de achterban van de AER niets aan, dus stellen ze dat er weliswaar “steeds meer duurzame energie gebruikt zal worden”
Maar dat fossiele energie tot ver na 2050 de belangrijkste energiebron zal zijn.
En de 2de kamer gelooft die onzin klakkeloos.
Dat blijkt uit het debat dat ze hadden over het rapport. Sommige kamerleden roepen wel om meer duurzame energie, maar ze accepteren de inhoud van het foute energie rapport klakkeloos als “waar”. Eigenlijk tonen ze daarmee aan hoe onzinnig slecht onze democratie werkt.
De rest van de ontwikkelde wereld is hard bezig om te schakelen naar duurzame energie. Maar ons land zucht onder de fossiele energie monopolies die de tweede kamer in stand houdt. Kamerleden zijn of corrupt of heel erg dom.
Nederlandse bedrijven die windmolens of zonnepanelen verkopen, zijn voornamelijk uitgeweken naar het buitenland. De nederlandse markt voor duurzame energie bestaat eigenlijk niet meer.
Waanzin natuurlijk om te stellen dat iets geen prioriteit heeft als er, in de ogen van de auteur, miet genoeg geld aan uit gegeven wordt. Biodiversiteit en milieu gaan in Nederland fantastisch. Dat dat geen vermogen kost is gewoon goed, houden zo.