Ik zie ook bij collega’s in Leiden en aan andere universiteiten hoe moeilijk het is om genoeg onderzoekstijd te vinden. Hoe overwerkt ze zijn om goed onderwijs te kunnen blijven geven. Hoeveel vrije tijd ze erin moeten stoppen.
Daarmee is het een baan geworden die vooral toegankelijk is voor mensen met weinig zorgtaken en een gezondheid die bestand is tegen veel overuren. Een baan voor mensen die financieel het nog wel kunnen uitzingen op parttime aanstellingen en de onzekerheid van tijdelijke contracten. Om verschillende redenen begon dit mij op te breken.
Een mooie maar ook wat tragische afscheidscolumn van een wetenschapper die de professie de rug toe keert. Of eigenlijk, moet constateren dat de professie háár de rug heeft toegekeerd. Met het idiote overwerk dat gevraagd wordt, en een beoordelingssysteem waarin het publiceren in Engelstalige journals gewaardeerd wordt, en het geven van onderwijs en het schrijven van een boek niet.
Reacties (1)
Nog zo een aspect van wat er in NL verkeerd gaat maar wat weinigen willen inzien….
net zoals deze past in het rijtje:
https://nos.nl/artikel/2336574-commissie-kraakt-nieuwe-stikstofaanpak-kabinet.html