‘Zelfs al haalde hij er geen persoonlijk voordeel uit, toch maakt hij zich schuldig aan diefstal’ [bron]
Steven De Geynst is veroordeeld tot 6 maanden gevangenisstraf met uitstel. Hij is wat men noemt een dumpster diver – hij die afval uit containers haalt om te eten of laten eten. In de wereld gaat er ongeveer de helft van alle voedsel, ‘tussen ploegschaar en afvalbak‘, verloren. In België 660.000 TON. Jaarlijks.
Nu probeer ik mij verre te houden van vergelijkingen tussen strafmaat, maar 6 maanden geven voor iets wat bijzonder discutabel als bezit kan genoemd worden lijkt me bizar. En dat brengt de vraag natuurlijk bij de rechterlijke instanties en hun 18de eeuwse opvatting over recht en onrecht. Is wat jij weggooit in een afvalcontainer nog van jou? En specifiek in het geval van supermarkten, die voor hetzelfde geld hun afval wegschenken, of zoals ik vorige week nog zag: aan de achterkant in een zakje overhandigen aan de Dakloze Met De Caddy?
Alle beursgenoteerde warenhuisketens één in de strijd: ‘Wij Gooien Weg Wat Wij Willen En Toch Blijft Het Dan Nog Van Ons!’
‘UPDATE (KLIKtv)’: “Maar ier is da echt decadènt gewoon!”
Reacties (19)
Bizar, dit vonnis. Het is natuurlijk geen diefstal nadat de supermarkt er afstand van gedaan heeft door het in de AFVAL-container te werpen.
Tenzij de eigenaar van de container er een bordje bij plaatst dat ze dat afval nog gaat verkopen en dat ze het dus nog als haar eigendom beschouwt en het niet de bedoeling is dat mensen daar spullen uitgrissen. Dan zou je kunnen beargumenteren dat er duidelijk bij staat dat het feit dat ze het in de container flikkeren nog niet betekent dat ze er afstand van doen. Maar anders is wat daar inzit van niemand.
Of: als de container (en of deze in bruikleen is van de gemeente) op eigen terrein staat…roerende zaak en zo.
Laat de voedselcrisis maar eens goed doordrukken. Kijken of we dat hele circus van houdbaarheidsdata e.d. nog kunnen rechtpraten…
of over 20 jaar: “hé, judge. Wat doet U hier onder deze brug in die afvalcontainer?”
Juridisch lijkt het me wel te kloppen. Een afvalcontainer met inhoud hoort nog bij het bezit van iemand. Echter, wel een absurd vonnis inderdaad. Dit toont maar eens te meer aan tot welke kromme zaken het heilig stellen van het eigendomsrecht kan leiden.
en de arbeider bij het afvalverwerken: die vindt een chocotoff en eet die op: diefstal van de supermarkt, of van het afvalverwerkinhgsbedrijf? Of van de aandeelhouders ervan?
Nieuw in Vlaanderen: de grofvuil politie. Eenieder die bruikbare zaken tussen grofvuil haalt dat aan de straat is gezet wordt op de bon geslingerd wegens diefstal.
precies: de container met bouwpuin: prima kastje erop om weg te gooien? Poten af!
Het filmpje uit de update is geniaal.
Arme mensen duwen ons, de hobbyisten, uit de markt.
Wat een quote, prachtig zeg.
Hij neemt iets van een supermarkt dat niet verkocht is geworden. Dat deelt hij uit. daarmee verpest hij de markt want de eters van het afval zullen geen verse muffins kopen (als ze dat al zouden doen). DAT is de echte diefstal waarschijnlijk: het verpesten van de markt.
Leuk land dat België.
Eens in de maand wordt bij ons het grof vuil opgehaald. De voorafgaande avond zet eenieder (die zich heeft aangemeld) de ouwe meuk op straat. En ’s avonds, als de zon net onder is, verschijnt er een busje in de straat. Altijd dezelfde bus met dezelfde man en vrouw erin. Struinend door het grofvuil slepen ze de in hun ogen nog bruikbare spullen er tussen uit. Een oud kastje. Planken. Een wiel van een fiets. Je kunt er de klok op gelijkzetten, ze rijden schijnbaar een vaste route door de wijk om andermans afval te hergebruiken.
Ik laat ze maar gaan, het stemt me gelukkig dat men op deze wijze de levensduur van diverse producten kan rekken en dat het niet direct op de grote groeiende afvalberg verdwijnt.
Maar als braaf burger, moet ik ze niet aangeven bij de politie?
Als brave burger zeker, maar ik hoop dat je dat niet bent Schuur ;-)
@Olav, blijkbaar niet. Sue me. :)
Ik ga je niet aanklagen hoor. Van mij krijg je een lintje.
En toen kwam qwerty fijntjes klagen dat e.e.a. de markt verpest…wat mij betreft mag je het scharen onder misdaad. Op de grootste visafslag van de EU (Parijs) gooien ze tonnen verse vis weg als er ff geen koper is of de keten tot consument te kort blijkt (het oogje dreigt flets te worden of de kieuwen te grijs). Niet wetende dat de meeste industrieel gevangen vis sowieso slappe hap is en geplet wordt in de netten (qua lijkstijfte, de beste vis vang je met een hengel)…
Landbouw/ voeding is wereldwijd een grote vervuiler, 20 tot 30 procent van de totale milieudruk (CO2- uitstoot, gebruik van energie en water, afvalverwerking en transport). In Nederland is dat 50 procent. Hier alleen al wordt de waarde van de verspilling becijferd op 4,4 miljard euro.
Tegen het licht van b.v. de 16 miljard aan bezuinigingen van Rutte. We kunnen b.v. qwerty een tijdje op water en brood zetten en dan als de wangetjes zijn ingevallen na een weekje nog eens vragen of ie zijn standpunt wil herzien. En zo niet creperen kreng, pleuren we hem zo hup bij het grof vuil. Hij verpestte toch alleen maar onze leefomgeving…
Yevgeny, volgens mij was de reactie van Qwerty gewoon een feitelijke weergave van hoe de winkeliers erover denken. Geen reden om juist Qwerty op water en brood te zetten dus.
Jaarlijks verspilt de gemiddelde Nederlander 50 kilo aan fruit, brood, vlees en ander voedsel (zo’n 325 euro per huishouden per jaar).
Qwerty incluis dus…een tijdje water en droog brood zal ‘m zuiveren.
Ja, maar op een iets ernstiger noot: uiteraard heeft de consument een verpletterende verantwoordelijkheid.
Als je in elke super ongeveer alles en wel nu meteen wil, dan is dat de uiting van een loodzware wens. De uitwas van een systeem waarvan kennelijk iedereen zich de pleuris schrikt bij de consequenties ervan.
Vroeger, lang geleden, toen ik nog jong was, had ik – net als nu – behalve last van overmatig gebruik van leestekens, ook al een onbedwingbare behoefte om zaken als televisies, wasmachines en platenspelers te ontleden. Iedere maand op grofvuildag zag je mij, een jaar of 6, 7, langs de straten in de buurt struinen, op zoek naar nieuw onderzoeksmateriaal. Maar dat mag dus blijkbaar niet meer. Ok, waarschijnlijk mocht het toen al niet, maar ergens in de lange keten van wetgever tot uitvoerder waren destijds nog wat verdwaalde hersencellen aanwezig die daadwerkelijk ingezet werden om de prioriteiten van het politieapparaat enigzins op orde te krijgen, of in ieder geval dusdanig dat ze mij niet tot last waren. Dat waren nog eens tijden…!