“China has created a new term: ‘illegal flower donation’. To put ‘illegal’ and ‘flower donation’ together in one phrase, we live in an era of truly distorted values”
China beleeft z’n days of miracle and wonder, maar die toestand draagt nogal wat conflict in zich mee. Naar hartelust worden mensen neergeknald, naar hartelust voegen mensen zich naar de regels van Consumentistan. Google ligt al sinds lang onder vuur, vanwege hun ‘meegaandheid’ met de controlefreaks van het Rode Plein. Nu hebben die consumenten een bloemstuk neergelegd, waarin we tussen de regels moeten lezen dan zij het jammer zouden vinden moest Google uit China wegtrekken.
Het is natuurlijk een typische tweespalt. Aan de ene kant moet een uit de kluiten gewassen zoekmachine in staat zijn om een grens te trekken aan bereidwilligheid, aan de andere kant ontneem je wellicht de iets slimmere surfer mogelijkheden om da System te slim af te zijn. Of nog: het zou Google sieren dat ze zowel qua rechtstreekse inkomsten als via de beurs tegen hun eigen belangen handelen, anderzijds doe je er de uiteindelijke gebruiker helemaal geen plezier mee.
Reacties (3)
Mooie ambachtelijke pots!
Gaat dat nou nooit fout, dat schieten ? Maar om even op Google terug te komen – goed gedaan. En nee, net als met ontwikkelingshulp: je moet geen medelijden hebben met een volk. Het is niet praktisch, je moet er toch altijd langs de leiders in, en in zekere zin krijgt het volk de leiders die zij verdient, zelfs als dat dictators zijn. Het klinkt cru, maar het is helemaal niet zo erg als de leidende kliek in China er van tijd tot tijd op gewezen worden dat ze er, in het licht van de idealen van de westerse wereld, helemaal niet zo veel beter uitzien dan bijvoorbeeld Haiti. Ook al doen ze het economisch gezien beter.
Ooit heb ik van Henk van Ess gehoord dat Google maar 40% (of was het nog minder?) van wat er op het internet is vindt. Dat je nooit alleen maar op Google moet vertrouwen. In dat licht zouden Chinezen eens een kijkje moeten nemen op zijn site: http://www.voelspriet.nl
en van onze corroespondent in China hoorde ik altijd dat het enorm meeviel die ‘censuur’.