Een heel gek voorbeeld misschien, maar wat ik zelf erg aardig vind is een bedrijf: Specialsterren. Die zeiden ‘Waar zou je iemand met een autistische aandoening het beste voor kunnen gebruiken?’ Nou, die kun je heel goed gebruiken om software te testen. En wat blijkt? Dat is een groot succes.
Mark Rutte in de uitzending bij Pauw & Witteman (vanaf 17:38) over de zegeningen van de participatiesamenleving.
(Via)
Reacties (18)
yeps en alle autisten zijn savant en kunnen iets briljants…tuurlijk mark…droom lekker verder. Sorry maar dat “ieder heeft een talent en als je dat maar ontdekt kan je het maken in de wereld”, danwel het “succes is een keuze” kul verhaal vermoeid mij onderhand, om maar niet te zwijgen over het feit dat Mark, maar ook andere politici eens moeten ophouden met dat N=1 argumenteren. Ieder debat komen ze weer met een leuke anekdote waarbij ze iemand “spontaan in het land” hebben ontmoet die stom toevallig een perfect voorbeeld is van hun ideeën, om vervolgens dat voorbeeld als bewijs aan te voeren dat ze gelijk hebben.
Iedereen al braaf gestemd vandaag?
Laten we ADHD’ers GEBRUIKEN om stroom op te wekken. Je bouwt gewoon een paar hamstermolens op mensenformaat, en rennen maar!
LOL.
@#1
Bij softwaretesten zit overmatig intellect alleen maar in de weg. Een miljoenmiljard keer hetzelfde script afklikken vergt vooral uithoudingsvermogen. De relatief laag-niveau autisten waar dit bedrijf zich volgens mij op richt zijn vooral geschikt om (door iemand anders) goed voorbereide testscripts uit te voeren. En dat zijn nou net de tests waarvan het doorgaans veel kosteneffectiever zal zijn om ze te automatiseren. En dat gebeurt dan ook in rap tempo. Ik verwacht dan ook dat de vraag naar QA-personeel dat uitsluitend maar handmatig kan testen gestaag zal afnemen ten faveure van QA-personeel dat ook (een beetje) kan software-engineeren. Dit werkverschaffingsproject zou daarmee wel eens geen heel lang leven beschoren zou kunnen zijn.
Leuk stuk van Krapuul!
Iedereen aan de Ritalin. 1 miljoen mensen die antidepressiva nodig hebben om de dag door te komen. In Nederland. Labeltje zoeken om een rugzakje te bemachtigen. En dan nog hulpbehoevende ouderen die maar ouder en ouder worden.
Van wie is die samenleving eigenlijk.
En vóór wie.
En over dat specialisterren
Instroomeisen:
Dan heb je toch al een redelijk functionerend segment te pakken.
Vervolgens leer je (met behoud van uitkering, dus zonder extra inkomsten):
En dan mag je aan het werk:
Het staat er een beetje lullig maar je krijgt in elk geval geen stuiver meer dan het absolute minimum. En dat voor blijkbaar enorm nuttig en gewaardeerd werk, waar je een vrij uitgebreide set vaardigheden voor moet hebben.
Dit in tegenstelling tot de opdrachtgevers:
‘Gebruiken’ lijkt mij een prima term daarvoor.
Wat ik eigenlijk veel storender vindt is dat autisten als een subset van mensen worden gezien. Echte mensen hebben emoties, autisten zijn een soort robotjes met een gebruiksaanwijzing.
Ah. Gewoon vakkundig subsidiescheppen en regulier betaalde arbeid verdringen dus. Briljant. Start de QA-personeelscaroussel maar!
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2680/Economie/article/detail/3618342/2014/03/19/Aannemer-belandt-in-werklozencarrousel-en-moet-eigen-personeel-ontslaan.dhtml
En Rutte zelf? Ons kent ons!
@6:
Heeft Rutte toch gewoon gelijk dat het een groot succes was?
VOC-mentaliteit en zo.
@7:
In het komende neoliberale paradijs trekken we deze ongelijkheid zo snel mogelijk recht. Dan heeft iedereen een gebruiksaanwijzing.
Kassa!
Van @0 – @10 geheel eens. Mensen niet in de realiteit staan en alles vrolijk wegwuiven moeten misschien gewoon clown worden in plaats van premier.
@3
Niet altijd. De tester moet slimmer zijn dan de programmeur en de gevallen vinden waar hij niet aan gedacht heeft. Soms moet je gewoon alle gevallen afdekken, maar echt op zoek gaan naar fouten, is geheel geen dom werk.
Testen valt uiteen uit een aantal fases. Denk aan testplan, testontwerp, schrijven van testcases en uiteindelijk het uitvoeren en/of automatiseren ervan. Dat uitvoeren is waarschijnlijk het enige wat de autisten waar we het hier over hebben te doen krijgen (althans, dat was mijn aanname, mogelijk onjuist). En, nee, een tester moet niet slimmer zijn dan de programmeur, een tester moet gewoon methodisch alle relevantie situaties bepalen bij het opstellen van het testontwerp. Daarvoor hoeft ie niet slimmer te zijn dan de programmeur, hoogstens gedisciplineerder. Afgezien van sporadisch exploratief testen is testen ook helemaal niet op zoek gaan naar fouten, het is juist het waarborgen van de afwezigheid daarvan. En dat heeft niets met “op zoek gaan” te maken.
Het uitvoeren van een goed geschreven testplan is zonder meer dom (en dus relatief eenvoudig en kosteneffectief te automatiseren) werk. Neemt niet weg dat er situaties/organisaties zijn die hun testorganisatie niet op orde hebben en dat compenseren met hoger opgeleid en meer QA-personeel dat inderdaad soms “slimmer moet zijn dan de programmeur”. Maar dat beschouw ik toch echt als een symptoom van een beunhazensoftwareontwikkelaar.
Er gaan al spookverhalen rond over de volgende stap. Als uit genetische testen blijkt dat je maar maximaal 50 jaar wordt kunnen ze je heel mooi in de chemische industrie gebruiken.
De ICT wereld schijnt trouwens al een hoog autistisch gehalte te hebben.
Ik heb het weleens geprobeerd met Specialisterren en dat was geen onverdeeld succes moet ik zeggen. De goede testers die ik ken zijn sociaal ook juist vaak relatief sociaal vaardig (binnen IT-wereld kaders enzo).
@13
Dat lijkt me vrij discutabel. Al was het maar omdat foutvrije software op zijn zachtst gezegd zeldzaam is.
Dat klopt wel. Maar als het goed is, is het ook zo dat er testers zijn helemaal geen onderdeel van de organisatie van de ontwikkelaar zijn.
De tester moet slimmer zijn dan de programmeur en de gevallen vinden waar hij niet aan gedacht heeft.
Oh dear, de testers melden zich. Hoewel ik geen tester ben, mijn 2 cent: In theorie zouden testers vergelijkbaar werk kunnen of moeten doen als programmeurs. Je moet namelijk begrijpen wat een stuk code of programmatuur doet, en daar op testen. Gooi d´r nog wat random input tegenaan (verbazingwekkend hoeveel programma´s er niet tegenkunnen als een kat over het toetsenbord loopt), en je hebt een aardige ´coverage´.
Maar de praktijk is dat in bedrijven waar mensen van dat niveau rondlopen, testers en programmeurs ineengeschoven zijn. In bedrijven waar je aparte ´testers´ hebt wordt zelf nadenken direct wordt afgestraft, en ieder eigen initiatief wordt d´r ogenblikkelijk wordt uitgeramd. Je hoort blind te doen wat van je wordt gevraagd en wat binnen jouw functieomschrijving past. Niets minder en vooral niets meer. Superbureaucratisch. En inderdaad, zo´n hele gestructureerde omgeving is prima voor een heel specifiek type autisten…
@1
Autisten zijn lang niet allemaal superslim geboren. Maar de intelligentie die je als volwassene hebt hangt voor een groot deel af van wat je als kind geleerd hebt. Autistische kinderen komen vaker terecht in exacte leertrajecten en zullen zich eerder interesseren voor dingen als wiskunde en programmeren waardoor ze als volwassenen toch echt veel vaker dan gemiddeld goed zijn in deze dingen (en die dingen zijn de basis van IQ-testen dus scoren ze daar goed op). Dat zijn dingen waar mensen in principe hun brood mee kunnen verdienen en het is daarom goed dat het hele “goedbedoelde” zieligheidscircus der hulpverlening ende wajong niet automatisch wordt zijn klauwen zet in iedere autist (het zijn mensen die zich ook niet constant als een charity case willen voelen).
Maar ja, dit blijft inderdaad een nutteloos N=1 voorbeeld van Rutte en een bedrijfje als “specialsterren” blijft uiterst stigmatiserend en zal alleen laagbetaalde, zeer tijdelijke klusjes opleveren voor de betrokkenen.
@3: “Een miljoenmiljard keer hetzelfde script afklikken”
Dat is dan ook niet wat een tester doet. Dat kan je een aap laten doen. Bij testen is juist de essentie dat je voortdurend je hoofd moet gebruiken. Een goede tester weet waarmee hij bezig is en werkt niet alleen maar scriptjes af.