Hij is hier geboren. Om de politie is hij weg uit dit land.
De politie doet aan etnisch profileren. In een documentaire vanavond laat Nan Rosens zien wat dat echt betekent voor mensen die hierdoor vaak staande gehouden worden. Tijdens voorvertoningen in het land delen meer mensen hun ervaringen.
In Almere heet het plein bij het station bij politie-agenten “de Apenheul”.
De politie heeft een structureel probleem.
Reacties (5)
Ik ook. Het probleem wordt alsmaar groter als er van de kant van de overheid geen duidelijk afwijzend signaal komt op dit soort praktijken.
Dat is verstandige taal. In Nederland moet je luisteren naar oom agent en niet in de verdediging gaan. En ook niet zomaar bekennen. Ik heb niet zo veel aanraking met de politie gehad in mijn leven, maar door onoplettendheid en onervarenheid bekende ik zo half-half iets wat ik niet gedaan heb. Dom van me, want ik sta tegenover iemand die dagelijks met leugenaars en criminelen te maken heeft. Gelukkig ben ik blank, anders zou ik de desbetreffende agent van racisme hebben verdacht en zo verknipt zijn geworden. Dat lot is me bespaard gebleven.
De politie heeft misschien een probleem, maar de burger ervaart het probleem.
@2: Ik ben hartstikke arisch maar heb nooit zo in het beperkte huisje-boompje-beestje-leventje, dat bij de meeste geüniformeerden overheerst, gepast en dat heeft al op jonge leeftijd mijn vertrouwen in de dragers ervan tot nul gereduceerd. Je hoeft geen kleurtje te hebben: anders zijn volstaat al. Al is het maar omdat je in de machtspiramide lager staat.
(Iemand met de fiets aan de hand een uur door de regen naar huis laten lopen omdat een onbekende de fietsverlichting* heeft gemold en er in de politieauto stapvoets achteraan rijden, is immers niet iets dat populariteitsverhogend werkt.)
*We weten immers allemaal dat niets zo teer en breekbaar is als fietsverlichting en het hart van een verliefde jongeling.
@4
Ik denk dat er geen absolute waarheid bestaat.
Ik kan me wel in andere mensen verplaatsen. Als je als agent naar verhouding veel gekleurde mensen of mensen van niet-autochtone afkomst aantreft in het misdaad circuit, dan kan (zelfs onbewust) de gedachte post vatten dat met het staande houden van een ‘anders-zijnde’ de kans op het oplossen van misdaad toeneemt. Net zoals de zogenaamde kampers en motorclubs zich vaak met misdaad bezig lijken te houden, terwijl deze meestal blank zijn. En als agent met een lullig salarisje kijk je ook wel even uit voordat je het honk van de Hells Angels binnen stapt.
Dit noemen we een subjectief wereldbeeld.
Zwarten hebben ook een subjectief wereldbeeld. Als ik naar mijn confrontatie met oom agent kijk, dan zou ik me gediscrimineerd hebben kunnen voelen. Maar omdat we beiden blank waren was die mogelijkheid er niet. Het subjectieve wereldbeeld van mij is qua racisme niet veranderd. Mogelijk had mijn wereldbeeld zich gewijzigd als de agent zwart was geweest. Ik vond de agent een beetje een huftertje met te veel arrogantie. Die mening projecteerde ik nu op een blanke agent en dan gebeurd er niks. Was hij zwart geweest dan had ik me gediscrimineerd kunnen voelen.
Ik denk dat je als minderheid je per definitie sneller gediscrimineerd voelt. Ik zal hetzelfde ervaren in een land waar zwarten de baas zijn.