POTUS 2012: de eerste afvallers

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,

Het veld potentiële Republikeinse uitdagers voor de presidentsverkiezingen van 2012 is lekker bezig zichzelf uit te dunnen. Nadat we vorige maand een overzicht gaven van de Republikeinen wannabees die in Iowa gespot waren, zijn de eerste twee kanshebbers door middel van sexschandalen geëlimineerd en werd een van de topfavorieten, gouverneur Sarah Palin, eerst beschadigd door onthullingen uit de campagne eind vorig jaar, voordat ze zichzelf helemaal elimineerde.

Ensign (Foto: Flickr/Mike Licht)

De eerste van de rij kaboutertjes die zichzelf in de voet schoot, was senator John Ensign uit Nevada. Deze aartsconservatief had het aangelegd met een campagnemedewerkster. Saillant detail hierbij was dat hij in de jaren negentig één van de grootste criticasters van Bill Clinton was. Toch zou Ensign nog wel een politieke toekomst kunnen hebben. De conservatieven zijn minder haatdragend ten opzichte van echtelijke ontrouw indien het er eentje van de eigen club betreft en de baantjes die hij regelde voor zijn liefje hebben allemaal alleen te maken met zijn eigen campagnes. Hij lijkt vooralsnog dus geen voordeeltjes met belastinggeld uitgedeeld te hebben.

Sanford’s jammerlijke tango
Dat ligt bij de gouverneur van South Carolina, Mark Sanford, wel anders. Die heeft het enkele jaren geleden met een Argentijnse aangelegd. De nationaliteit van de bedpartner in kwestie hoeft natuurlijk niet echt ter zake te doen, totdat Sanford besloot deze dame in Buenos Aires op te zoeken, maar verder aan niemand liet weten dat hij het land uit was. Hij beweerde zelf op trektocht in de Appalachen te zijn, maar kon dat moeilijk volhouden toen hij bij terugkomst op het vliegveld gesnapt werd. Een dag later moest Sanford op een persconferentie wel toegeven dat ook hij naast de huwelijkse pot gepiest had. Hij lijkt er politiek echter een stuk meer last van te hebben dat men hem vanwege zijn onvindbaarheid verwijt onverantwoordelijk te zijn, dan dat hij een bezoek aan Argentinië organiseerde, voornamelijk om zijn minnares te ontmoeten, op kosten van de belastingbetaler (hij heeft beloofd de kosten terug te betalen).

Onsterfelijk belachelijk
Daarnaast is Sanford goed bezig geweest zichzelf onsterfelijk belachelijk te maken met steeds nieuwe onthullingen zodat de zaak lekker blijft doorsudderen. Terwijl Ensign een verklaring heeft afgegeven en verder zijn kaken zoveel mogelijk stijf op elkaar hield, is Sanford blijven kletsen. Zo heeft hij z?n minnares ‘zijn soulmate’ genoemd, de affaire ‘een oprecht liefdesverhaal’ en is bekend geworden dat zijn vrouw al eerder op de hoogte was van de affaire, waarna hij haar verschillende malen toestemming heeft gevraagd (maar niet gekregen) om zijn latin lovebird op te zoeken. Ook heeft hij toegegeven dat hij ook bij andere vrouwen wel eens in ‘onhandige’ situaties terechtgekomen is (waarmee hij geen sex bedoelde, maar iets te veel aantrekkingskracht na een avond dansen, dat soort werk… volkomen onacceptabel natuurlijk). Kortom, het wachten is tot mevrouw Sanford het voor gezien houdt en haar biezen pakt. Mocht Sanford dit politiek overleven kan hij eventuele presidentiele aspiraties verder gevoegelijk vergeten; hij heeft immers in één weekje humoristisch Amerika weer voor jaren aan materiaal voorzien.

The Daily Show With Jon Stewart Mon – Thurs 11p / 10c
Shut Up, Mark Sanford
thedailyshow.com
Daily Show
Full Episodes
Political Humor Jason Jones in Iran

Bye bye Palin
Derde loser van deze maand is Sarah Palin. Ook voordat ze aftrad had ze al een slechte week. Eerst verscheen een vernietigend stuk in Vanity Fair waarin diverse veteranen van de McCain-campagne uit de school klapten. Kort gezegd kwam het er allemaal op neer dat men al tijdens de campagne tot de conclusie kwam dat ze zeldzaam ongeschikt was voor het vice-presidentschap. Daarna verschenen details van een e-mail wisseling met campagneleider Steve Schmidt waaruit bleek dat zij nogal de neiging had om te overreageren op incidenten en een loopje te nemen met de waarheid als haar dat beter uitkwam.

Sarah Palin (Foto: Flickr/asecondhandconjecture)

Tel daarbij haar geruzie op met de familie van Levi Johnston, toch de vader van haar kleinzoon, haar breed uitgemeten conflict met David Letterman, haar snel zakkende approval ratings en haar enorm beroerde relatie met al de andere politici in Alaska, culminerend in het afwijzen van Wayne Ross, de door haar voorgestelde Attorney General. Hoewel zijn sympathieën voor de Ku Klux Klan en bizarre uitspraken over verkrachting binnen het huwelijk (“Als een man zijn vrouw niet mag verkrachten, wie moet hij dan verkrachten?”) ook vast niet geholpen zullen hebben.

Vooruitzichten zijn slecht
Al met al ging het dus niet goed met Palin en waren haar vooruitzichten op een succesvolle afronding van haar gouverneurschap niet best. Toch gaat deze vlucht naar voren haar ook niet helpen bij een gooi naar het presidentsschap. Weliswaar heeft ze nu haar handen vrij, maar dat had Mitt Romney na 2006 ook en dat heeft hem niet geholpen. Ze is ontzettend populair bij de meest rechtse vleugel van de Republikeinse partij, maar krijgt daarbuiten zo goed als geen steun. Ze zal na de verhalen van de vorige campagne heel veel moeite hebben Republikeins toptalent te strikken om haar campagne te leiden.

De volgende campagne zal hoogstwaarschijnlijk weer veel meer over economisch onderwerpen gaan, terwijl zij eigenlijk een culture warrior is en dat steeds meer een achterhoedegevecht wordt. Bovendien is het maar de vraag of ze, nadat ze al na een half jaar op het nationale toneel wegrent voor de druk, de intensiteit van een ruim anderhalf jaar durende nationale campagne kan weerstaan.

Kansen Pawlenty stijgen
Ondertussen is de kans dat Tim Pawlenty een gooi gaat doen naar de nominatie flink gestegen. Pawlenty is nu nog de gouverneur van Minnesota, is daar redelijk populair, maar kondigde recentelijk aan in 2010 geen gooi te zullen doen naar een herverkiezing voor een derde termijn.

Tim Pawlenty (Foto: Flickr/Marcn)

Pawlenty hoort bij de meer gematigde Republikeinen, die veel meer bezig zijn met zaken als begrotingstekorten dan abortus en wordt door de rechterflank gezien als een RINO (Republican In Name Only). Dat kan ook eigenlijk niet anders in een erg naar de Democraten neigende staat. Hij heeft tot op heden nog niet aangekondigd of hij echt een gooi gaat doen naar de Republikeinse nominatie en is ook niet recentelijk in Iowa gesignaleerd, maar zodra dat wel gebeurt, weten we hoe laat het is. Hij is in ieder geval de laatste tijd flink wat concurrentie kwijtgeraakt.

Reacties zijn uitgeschakeld