Prijzen weigeren maakt de weigeraar in een klap nóg belangrijker en beschadigt doelbewust de prijsuitreikende partij. Een republikein weigert daarom vanzelfsprekend een koninklijke onderscheiding, een W.F. Hermans weigert de P.C. Hooftprijs, een weblog weigert een Dutch Bloggie en een journaliste die over ontwikkelingsvraagstukken schrijft weigert een prijs van een stichting die geld ontvangt van de NCDO. Maar is dat wel logisch? Op dinsdag 19 mei a.s. wordt de Dick Scherpenzeelprijs 2008 uitgereikt, Linda Polman auteur van het veelbesproken boek De Crisiskaravaan was een van de genomineerden maar ze trok zich terug. In de Crisiskaravaan wordt de falende Westerse hulpverlening aan de kaak gesteld. Polman vindt dat journalistiek geen prijs moet krijgen van een stichting die (deels) gefinancierd wordt met overheidsgeld en waar een minister (indirect) inspraak heeft op de samenstelling van het bestuur (zie Polman’s blog). Een dergelijke prijs ontvangen zou haar naar eigen zegge naast ‘de macht’ zetten en niet tegenover zoals dat hoort volgens de algemeen geaccepteerde visie op journalistiek. Ze trekt de integriteit van individuele bestuurs- en juryleden echter niet in twijfel.
Wel vertrouwen in het onafhankelijke oordeel van de jury maar omdat er ergens NCDO geld stroomt is de eventuele prijs toch niet welkom? Dit heeft toch wel wat weg van een strategische keuze van de ogenschijnlijke Prinzipienreiter Polman die in discussies met de door haar bekritiseerde hulporganisaties niet altijd tot de kern komt. Een journalist staat immers liever naast collega’s dan er tegenover ook al laten die collega’s zich in haar ogen voor het karretje van de macht spannen…
Gelukkig zijn de overgebleven genomineerden zeer zeker ook de moeite waard. Tjitske Lingsma is genomineerd met het boek Het verdriet van Ambon – Een geschiedenis van de Molukken. Lingsma biedt een unieke kijk op de geschiedenis vanuit het Moluks perspectief. “Op de eerste bladzijde heb je het al in de gaten: hier is iemand aan het woord die kan schrijven. Zelden zien we zo’n gaaf voorbeeld van betekenis gevende reisjournalistiek,” oordeelde de jury.
De documentaire I wanna be boss van Marije Meerman is de tweede nominatie. Deze zorgvuldig vormgegeven documentaire geeft een indringend beeld van de Chinese prestatiedwang. De jury is zeer onder de indruk van dit werk: “Het geeft een fantastisch portret van de Chinese jeugd. Het toont de kracht en de horreur van het Chinese systeem.”
De jury van de Dick Scherpenzeelprijs 2008 bestaat uit:
Rudi Boon (journalist/documentairemaker)
Paul Faber (conservator Koninklijk Instituut voor de Tropen)
Pieter Hilhorst (columnist de Volkskrant)
Ben Rogmans (directeur/uitgever Dagblad De Pers)
Bahram Sadeghi (programmamaker debatcentrum De Balie)
Hendrien van de Weert (opleidingsmanager Radio/Televisie/.. Faculteit voor Communicatie & Journalistiek in Utrecht)
Froukje Santing, voorzitter (oud-correspondent NRC Handelsblad – nu student islamologie)
Wie de uitreiking op dinsdagmiddag 19 mei in Hotel Arena te Amsterdam wil bijwonen kan terecht op dickscherpenzeelstichting.nl
Reacties (26)
Eh? Een republikein moet een lintje aannemen want anders beschadigt hij het koningshuis? Bij mijn weten worden er heel wat mensen geraadpleegd – o.a. ivm voordracht en ondersteuning – en gaat het gewoon niet door als iemand geen lintje wil. Een lintje weigeren door een republikein lijkt me niet meer dan vanzelfsprekend. Dat is toch van een iets andere orde dan dit geval, lijkt me.
onderscheiding is geen lintje, woordkeuze was heel bewust, maar er worden zelfs lintjes geweigerd danwel later teruggeretourneerd.
Een onderscheiding is geen lintje? Mag ik dan even stellen dat ik noch een koninklijke onderscheiding, noch een lintje wens te ontvangen? ;-)
Een lintje/onderscheiding weigeren of zelfs terugsturen kan niettemin heel legitiem zijn, volgens mij.
Ik vind haar keuze alleszins te rechtvaardigen
“In mijn visie staan journalisten niet naast, maar tegenover de macht”
Haar kritiek op de ontwikkelingssamenwerking zet zij hiermee kracht bij.
Dat is niet de taal van een ‘ogenschijnlijke Prinzipienreiter’, maar de taal van een journaliste, die zich niet laat corrumperen door een prijsje van de – in haar ogen – ‘verkeerde’ kant.
Dus kunnen we nu concluderen dat al die juryleden en medewerkers van de scherpenzeel stichting van de ‘verkeerde kant’ zijn? Ik vind het juist getuigen van het zwart-wit simplisme wat Polman uitdraagt, wel lekker voor discussie, maar meer discussie om discussie.
@5 Zij pleit de jury vrij…dat is haar punt niet
Als een journalist de handen vrij wil houden en als zij niet geassocieerd wenst te worden met NCDO en het achterliggende ministerie, dan is dat haar goed recht.
Onafhankelijke journalistiek is een uitstervende diersoort, die je niet moet afschieten.
Prijzen weigeren van de overheid? Dat zie je niet vaak. Prijzen zijn een soort uitkerinkjes: Never bite the hands that feeds you.
Ik ga dat boek lezen!
Er zijn veel te veel prijzen in dit land.
Ik weiger nu ook bij deze alvast de Dick Scherpenzeelprijs 2009. Zeg niet dat ik u niet gewaarschuwd heb. Als ik ‘m toch krijg, stuur ik ‘m terug. Nadat ik mijn reet ermee heb afgeveegd. En die van m’n vrouw ook. En dat we ‘m daarna allebei hebben afgelikt. En even in het aquarium hebben laten hangen. Zo principieel zijn wij nu eenmaal.
Dit is een doelbewuste strategie van NCDO, door het bijdragen aan de toekenning of nominatie van kritische auteurs creëert zij het beeld van een onpartijdigheid. Een beeld dat extreem omstreden is in en buiten het ontwikkelingssamenwerkingsveld.
Wat dat betreft zou je de auteur Frans Bieckman nog een moeten vragen. Bij een borrel trouwens, want anders laat hij zich niet meer kritisch uit over NCDO…
Linda Polman kiest dus terecht voor het weigeren van een associatie met deze subsidiereus in de ontwikkelingssamenwerking. NCDO is in hoofdzaak een campagne organisatie (draagvlakversterking voor ontwikkelingssamenwerking) volledig gefinancierd door het ministerie van OS.
NCDO heeft een vaste groep aan auteurs, journalisten, politici, “wetenschappers” en dergelijke die op elk evenement weer betaald op komen draven, dan wel podium geboden krijgen om iets aan de man te brengen.
Dat Linda Polman daar niet aan mee wil doen, ook niet voor een zak centjes, siert haar. Dat Carlos daar met allerlei verdachtmakingen op reageert, uiteraard op geenstijlesque rabiate toon, tekent hem. Ook het doelbewust verkeerd begrijpen van Polman, alsof zij de jury niet betrouwbaar acht, draagt bij aan het beeld dat Carlos zich weer eens schuldig maakt aan een totaal onterechte rant.
Overigens wordt de Scherpenzeel stichting voor 89.000 van de 104.000 euro gefinancierd door NCDO. (Voorheen: 111.000 euro, volgend jaar 125.000 euro)
De volle 100% van de prijsuitreiking komt voor rekening van de NCDO. Geen een andere organisatie is betrokken bij de uitreiking.
Saillant detail: NCDO ging niet akkoord met een publicatie reeks over de kwaliteit van Buitenland berichtgeving. De inhoudelijke toetsing vooraf zorgde voor het besluit dat een dergelijke reeks niet zou bijdragen aan de “draagvlakversterking voor ontwikkelingssamenwerking” zoals die door het NCDO is geformuleerd.
Bianconero / Klaplong, het gaat allemaal om belangen. Polman manouvreert in een andere belangensfeer, waar haar belangensfeer die van de NCDO overlapt: de collega-journalisten die wel meewerken aan deze prijs toont ze zich opeens minder uitgesproken: belangen. Als ze consequent zou ze ook deze mensen bekritiseren.
Joris Luyendijk was de winnaar in 2006, heeft hij zijn onafhankelijkheid hiermee verloren?
..en Klaplong (mysterieuze nick met toch zoveel inside kennis) voordat je gaat graven, ik heb ooit een schrijfopdrachtje voor de Scherpenzeel stichting gedaan dus ben in jou ogen vast ook besmet met het NCDO-virus. Daarentegen werk ik soms ook samen met organisaties waar ze bij de NCDO weer een rolberoerte van krijgen. Lastig he… nuance…
Ik geloof niet dat jij dit stukje schrijft met een bepaald belang, maar als jij NCDO goed kent en de sprekerslijst/schrijverslijsten wel eens voorbij ziet komen. Dan kan je hetzelfde concluderen als ik. En dat zou het resultaat kunnen hebben dat jij je wat genuanceerder uitlaat over iemand die meer moeite heeft met het achterliggende principe bij een dergelijke prijsuitreiking dan jij.
Ook over de financiering is Scherpenzeel heel erg open: alle jaarverslagen van de afgelopen 5 jaar staan gepubliceerd op hun website.
Laat het duidelijk zijn, jij doet een bepaalde weergave hier waarin Linda Polman in een bepaald daglicht wordt gesteld. Ik breng daar wat nuance in aan.
…
Okee duidelijk, zal ik ook nog even wat nuanceren. Onder #10 suggereer je dat de NCDO de hand heeft in de nominaties (en dus de jury beïnvloed). Dat ze met het nomineren van controversiële personen de schijn van onpartijdigheid wil creëren. Als dit waar is dan zou hevige kritiek op de makke schapen in de jury op zijn plaats zijn, maar dat gebeurt niet en dat is de tegenstrijdigheid in Polman’s actie die ik wil aankaarten.
Verder is het boek van Polman De Crisiskaravaan een goed boek omdat het wantoestanden aankaart. Bij het openbreken van gevestigde belangen moet soms de botte bijl worden gehanteerd. Maar nu moet het proces wel verder, vanuit de betrokkenen wordt er gevraagd om nuancering. Het idee dat “meer samenwerking” de problemen zal oplossen, dit mantra leeft nu ook sterk bij BuZa, zal mijn inziens niet voldoende zijn en wellicht zelfs meer problemen en bureaucratie oproepen. Bovendien zijn veel wantoestanden bij noodhulp te wijten aan de weerbarstige praktijk in de ontwikkelingslanden.
Ik voel weinig behoefte de NCDO te verdedigen maar het verketteren van alles wat NCDO gefinancierd is mijns inziens niet terecht.
Het “bijdragen aan” is niet het rechtstreeks hand hebben in. Dat is ook wat ik laat zien in de tweede post. NCDO financiert voor de volle honderd procent de prijsuitreiking. (Het evenement) Ik zeg ook niet dat NCDO nomineert. Ik zeg dat NCDO bijdraagt aan de nominatie.
Terzijde, wat is trouwens een bedrijf dat voor de volle honderd procent in handen is van een ander bedrijf? Als geenstijl.nl bijvoorbeeld voor de volle honderd procent in handen zou zijn van TMG, wat zou jij, Carlos, het dan noemen?
En, Carlos, als jij enigszins bekend met het veld dan weet jij wat de klachten zijn over NCDO. Ik vind het ook ronduit onsympathiek dat jij een nuancering direct als het “verketteren” ziet. Dat is onterecht, ik geef aan wat de (gepubliceerde) geluiden uit het veld zijn, die jij als het goed is ook kent, en ik geef aan dat er een circuit is van vaste schrijvers en sprekers.
Als door een wesp gestoken, zo heet jouw felheid. En ik weet niet waarom, maar je zal er wel een reden voor hebben om Linda Polman zo terecht te willen wijzen voor het feit dat zij zich aan haar eigen journalistieke principes vasthoudt.
Als jij een eerlijke beschouwing had willen geven, dan was je op een behoorlijke manier met dit vraagstuk om gegaan. Dan had je je op een open manier afgevraagd of dergelijke principes wel im frage zijn als het op prijs uitreikingen aan komt. Nu maak je er alleen maar een publieke schandpaal van, een onterechte ad hominem die ook nog eens op een heel magere basis is gestoeld.
Kijk jammer Klaplong nu sla je dus weer door, als een ware propagandist begin je mij weer in de hoek te zetten als Polman basher terwijl ik haar juist prijs om haar boek.
Polman begon door de onafhankelijkheid van de Scherpenzeelprijs in twijfel te trekken maar durfde ondertussen niet haar collega’s die wel meewerken ook aan te pakken. Dat is alles wat ik aankaart, niks schandpaal en wat voor gore kwalificaties je me nu weer in de schoenen schuift.
Voor u, hier op sargasso
Over de omstredenheid van NCDO gefinancierd onderzoek:
https://sargasso.nl/archief/2008/02/27/onenigheid-over-wat-uw-mening-is/
En een, uiteraard minder interessant, Boekesteijntje, over het vermeende manipuleren van conclusies van NCDO onderzoek:
https://sargasso.nl/archief/2008/08/20/publieke-opinie-met-overheidsgeld-gemanipuleerd/
Overigens zijn dit posts die Sargasso alleen maar sieren. Laat het ook duidelijk zijn dat ik geen “bias” vermoed.
@ 17
Linda Polman beschadigt volgens jou “doelbewust” de prijsgevende partij.
(“en beschadigt doelbewust de prijsuitreikende partij.” )
“Dit heeft toch wel wat weg van een strategische keuze van de ogenschijnlijke Prinzipienreiter Polman die in discussies met de door haar bekritiseerde hulporganisaties niet altijd tot de kern komt. Een journalist staat immers liever naast collega’s dan er tegenover ook al laten die collega’s zich in haar ogen voor het karretje van de macht spannen…”
Je verwijt Polman doortrapt opportunisme en de opzet op het beschadigen van de Scherpenzeelprijs gevers. Dat doe je aan de hand van sarcastische connotaties en zonder argumentatie. Dat heet: ad hominem.
Datzelfde doe je trouwens weer op het moment dat ik wat nuance probeer te brengen in je verhaal. Noemt mijn poging direct “verketteren” en maakt toespelingen op een vermeend nestbevuilen.
Het probleem wordt inmiddels dat ik hier niet voor bepaalde personen kan spreken, maar degene die verantwoordelijk is voor het artikel genoemd in: https://sargasso.nl/archief/2008/02/27/onenigheid-over-wat-uw-mening-is/ is ook weer vrij belangrijk voor de eerder genoemde stichting. Derhalve komt de kritiek van Polman mij zo onwaarschijnlijk over (ik meen het zelfs tussen haar regels door te lezen), dat ik zie dat Polman met twee maten meet als ze de prijs weigert.
Ik zie dat niet als met twee maten meten. Polman besluit voor zichzelf dat zij bezwaren heeft tegen het ontvangen van een dergelijke prijs en wil collega’s van haar niet de maat nemen met haar eigen morele standaard.
Ze houdt zich dus bij hetgeen waar zij over kan en mag oordelen: zichzelf.
Ach wellicht ben ik dan enige echte Prinzipienreiter? Soms moet je gewoon ook niet teveel willen peuren in de dagelijkse leugentjes en het beeld dat mensen van zichzelf proberen te scheppen niet verstoren. Ikzelf zou als jurylid en/of oprecht medewerker van de Scherpenzeel stichting mij redelijk verneukt voelen over de opstelling van Polman. Maar wie ben ik, laat ik maar gewoon voor mijzelf spreken ik heb hier immers niks mee te maken?
Ik zie deze journaliste Polman als een bezetene worstelen met allerlei verlogende en versleten begrippen en omgekeerde belangen. Ze lijkt mij aangeraakt (aangetikt) te zijn door Afrikaanse verhoudingen.
Man, ik benijd haar niet.
Zo scherp is het: “people deserve the right to be free from incompetent Aid-workers.”
Polman NOT 4 President. Maar beslist wel als Hoofd Adviseurs to the President.
@Carlos; ja hoor. Jij bent de enige echte Prinzipienreiter.
Deze actie van Polman is puur uiterlijk vertoon en heeft niks met de inhoud van de prijs te maken. Helaas doet ze dit ten koste van anderen. Triest maar zo werkt dat teegnwoordig.
@ Matthijs waarom voeg je zo’n comment toe?