Quickscan service, dit postje gaat over: China, het milieu, de economie, de wereld naar de kloten, olie, graan, de toekomst en een gratis te downloaden boek.
Het jaarlijkse rapport van het Worldwatch Institute is weer uit. In de State of the World 2006 wordt ingegaan op de toestand van onze aarde met de focus op het milieu en natuurlijke hulpbronnen. Dit jaar is het thema China en India en bevat het rapport ook weer talloze infographs.
Het Worldwatch verhaal over de nu al hoge CO2-emmissies van China en India stond afgelopen weekeinde al in de papieren NRC. Maar er is veel meer over over deze opkomende economieën te vertellen. Oprichter van het Worldwatch Lester Brown vindt de ontwikkelingen rondom China en India zo alarmerend dat hij zijn boek Plan B herschreef tot Plan B 2.0 en het ook vorige week uitbracht. Zijn boodschap in de eerste versie die in 2003 verscheen was: “natuurlijke hulpbronnen op aarde raken uitgeput om te overleven is geen Plan A nodig: enkele kleine bijstellingen van onze huidige economische structuur, maar een Plan B: grondige herzieningen hoe we omgaan eindige hulpbronnen en een grote omslag naar het gebruik van hernieuwbare bronnen”. De versie die nu in 2006 uitkomt (Plan B 2.0) stelt echter dat het allemaal nog veel sneller gaat dan we eerder dachten, oorzaak: China en India. Deze twee landen laten het Westen veel eerder inzien dat grondige economsiche veranderingen nodig zijn om te overleven op deze planeet. China en India zijn onze wake up call.
De conclusies in Plan B 2.0 en die in State of the World 2006 komen overeen: als China zo hard blijft doorgroeien gaat ze het overgrote deel van grondstoffen en voedsel op aarde opeisen. If at that point China’s per capita resource consumption were the same as in the United States today, then its projected 1.45 billion people would consume the equivalent of two thirds of the current world grain harvest. China’s paper consumption would be double the world’s current production. (Earthpolicy.org)
In sommige gevallen worden zelfs al fysieke grenzen bereikt. If China one day has three cars for every four people, U.S. style, it will have 1.1 billion cars. The whole world today has 800 million cars. It would need 99 million barrels of oil a day. Yet the world currently produces 84 million barrels per day and may never produce much more. (Earthpolicy.org)
Het gaat China of India dus niet lukken, technisch gesproken. Maar wanneer zal dat duidelijk worden ? Zal een groot deel van de Chinezen gewoon straatarm blijven en blijft de Communistische Partij dan nog wel aan de macht? Want juist de enorme economische groei heeft de politieke elite haar legitimiteit gegeven. Volgt er daarop democratisering en hoe zal die bevrijde samenleving dan verder groeien? Of gaat China de confrontatie aan met de Verenigde Staten en de rest van de wereld over de natuurlijke hulpbronnen?
In zijn boek Plan B 2.0 schetst Lester Brown een intrigerende afhankelijkheid tussen China en de VS als het gaat om: graan. De VS hebben graan, er vertrekken nu al bijna twee graanschepen per dag van Amerika naar China. Door het handelsoverschot met de VS heeft China geld voor het graan. Maar zal de VS ook in 2031 nog bereid zijn alle Chineze monden te voeden als dit land 2/3 van de wereldgraanproduktie opslokt? Wat als de Amerikanen zelf honger krijgen? Komt er dan een export-ban en hoe modern en sterk is dan het Chineze leger dat opkomt voor 1.45 miljard hongerige monden?
Een lichtpuntje: terwijl het State of the World rapport geld kost is Plan B 2.0 gratis te downloaden: alhier. Doe er uw voordeel mee en wees gewaarschuwd voor het Grote Gele Graanverslindende Gevaar.
Reacties (19)
ik zoek eigenlijk het adres van de dichtstbijzijnde schuilkelder
Hoe kan ik met dat boek mijn voordeel doen? Ik slaap prima, daar heb ik dat boek niet voor nodig ;-)
een schuilkelder graven en die vol graan storten, olie erbij en er dan zelfs tussen gaan liggen.
Maar wat is nu het verschil tussen de Club van Rome en haar opvolgers (Meadows dus) en dit verhaal. Iedereen schrijft al 40 jaar hetzelfde. Links omarmt het, rechts kicks-ass. Iedereen doet een plas etc…
Hebben we nu echt de illusie, dat dit ergens toe gaat leiden? Dat we werkelijkde wereld gaan of kunnen rescue-en.
Als je als gezond denkend mens – zoals ik mezelf nog steeds zie – op eigen initiatief roept dat het slecht gaat met de wereld, valt de wereld over je heen. Als je refereert aan gerenommeerde namen is het goed. Maar gaat het iets oplossen? Nee. Moeten we weer protesteren? Twintig jaar geleden riep een jonge collega van me: iedereen roept al twintig jaar dat we naar de kloten gaan en we leven nog steeds!
Dit rapport is net zo onzinnig als alle voorgaande dikke werken. Behalve dat deze inhoud blijkbaar gratis is en geen papier kost (hoeft te kosten).
Ergo: weer een stuk dat het apocalyptisch einde voorspelt maar waar het overgrote deel van de massa van 6 miljard geen kennis van zal nemen, zich niets van aan zal trekken. De massa zal onverdroten door gaan om zich te ontworstelen aan de armoede zoalng het in de spiegel de onvoorstelbare rijkdom der rijken ziet. En dus blijft het systeem in stand. Er is geen redding. Niet met Plan B 2.0 en niet met Plan Z 24.7698 versie 300.567.
Geloven we het zelf? In de jaren 70 wist men al heel snel dat dit in elk geval niet tot de mogelijkheden behoorde.
China is een draak die je maar beter kan laten slapen (Napoleon).
Het Chinese regime begint de ecologische crisis te onderkennen, Westerse bedrijven en banken nemen soms zelf al het initiatief tot verduurzaming van produktieketens. Het gaat meestal nog schoorvoetend en schoksgewijs maar er zijn wel dingen aan het veranderen.
Vechten tegen de domheid om je heen maakt bitter, dat begrijp ik ook wel. Maar Plan B is niet zomaar weer een doemscenario het is voor meer dan de helft gericht op oplossingen. Oplossingen die ook evolueren met voortschrijdende inzichten in de wetenschap en wel daarom blijven dit soort boeken nuttig.
@5 China is allang klaarwakker, Europa ook. In Europa ligt een deel van de oplossing voor China: energy-efficiency.
@Carlos#7
Ja, China is wakker. Dat is wel duidelijk. De uitspraak van Nappie was ook meer bedoeld als een herinnering dat toch niemand luistert en dat de wereld zijn eigen dynamiek heeft. En of de oplossing in Europa ligt? Zolang het werelddeel smalend de oude wereld wordt genoemd door wat men nog steeds ziet als de machtigste natie ter wereld, geeft ik het weinig kans.
De jaren 70 hebben nog iets geleerd: de maakbaarheid van de samenleving is zeer beperkt. De eigen dymaniek van de samenleving is overheersend. Als ik een collega hoor zeggen: [i]go with the flow[/] en zie dat dat succes heeft itt initiatief, creativiteit en originaliteit dan zie ik wel dat een boek als dit een duw tegen de supertanker is om de richting van de flow te wijzigen, maar ik zie tevens dat het een duw van een sardientje is. En zelfs al zou het een walvis zijn, dan nog zal het effect klein zijn.
Ik neem aan dat er voor 2031 nog heel wat gaat veranderen in China, want anders is daar allang iedereen vergiftigd en hebben we er echt geen 1,4 miljard meer over.
Maar ik ben vooral benieuwd naar wat die veranderingen zullen zijn.
Iedereen heeft het maar over dreigende oorlog. Natuurlijk kan gebrek aan hulpbronnen tot oorlog leiden, maar een oorlog waarin de VS en China (danwel Europa) betrokken raken is feitelijk uitgesloten vanwege de nucleaire dreiging (alla koude oorlog). Hetzelfde zal voor India gelden (dat vermoedelijk zijn nucleaire programma zal uitbreiden).
Blijft over dat er hoe dan ook een tekort aan hulpbronnen gaat ontstaan. Ik vind dat overigens wat anders dan dat een VS nivo voor China technisch niet haalbaar is.
Verder vindi k het wat vreemd dat de aandacht zo op China en India ligt, want zoals de text al aangeeft hun voorbeeld is de VS. Zolang die het verkeerde voorbeeld blijven geven is er voor China weinig aanleiding om zelf te veranderen.
Ik ben overigens zeer benieuwd in hoeverre Europa dan het goede voorbeeld is. Ja we zijn iets zuiniger met energie, maar ook hier is het doel toch al gauw minimaal 1 en liefst 2 auto’s per gezin. Onze huidige regering weigert zelfs maar na te denken over een scenario waarin het aantal auto’s vermindert. Wat nou goede voorbeeld?
Maar goed, er komt dus een catastrophe aan, want in de redelijk nabije toekomst kunnen we niet zoveel mensen onderhouden op het nivo waarop ze onderhouden willen worden. Dat gaat vanzelf mis.
@Bismarck
Het begrip oorlog is hier volgens nmij verder nog helemaal niet aan de orde geweest en doet ook eigenlijk niet terzake.
Oh sorry HansR. Ik meende (onterecht?) dat af te leiden uit de voorlaatste alinea en de eerste (schuilkeler) reacties.
erder ben ik het met je eens dat de wereld gewoon blijft doorrollen tot er zaken op beginnen te raken, waarna er natuurlijk hongersnoden, economische crises en dergelijke uitbreken. Dan worden landen/regio’s voor hun specialisatie gestraft en zullen alleen zelfvoorzienende gebieden er nog relatief gunstig vanaf komen.
Het gemeentebestuur van Beijing dat uit eigen beweging het Global Footprint Network uitnodigt om groeiscenario’s door te rekenen, Europese overheden die studies laten uitvoeren naar de toekomstverwachtingen van China en zich afvragen waar men kan assisteren en/of bijsturen. Er gebeurt al veel meer dan je denkt. Maar de kans op oorlog tussen de VS en China acht ik reeel.
Reeel – wellicht – maar volstrekt irrelevant voor de uitkomst van de berekeningen en waarschijnlijk het gevolg van ’de bijsturingen'.
Ik ben zeer benieuwd wat Carlos zich voorstelt bij een oorlog tussen China en de VS.
Het kan bijvoorbeeld door bevolkingen op te zetten tegen regimes die bevriend zijn met de één of ander.
Dus dat China er tactisch voor zorgt dat Saudi Arabië omgaat.
Een goed robbertje vechten zoals vroeger gebruikelijk was, lijkt me iets te destructief en ik mag hopen dat beide landen daar bewust van zijn.
Probeer nog maar bewust te redeneren met een lege maag.
Dat hebben ze in Rusland ook heel lang gekund