Anti-piraten betrapt op piraterij
Anti-piraten betrapt op piraterij
Maar in dit geval is een ‘vergissing’.
Met dank aan pedro voor de link.
Wij schrijvers zijn jaloers op de verkoopcijfers van Kluun. Al zou zijn uitgever een boek van Kluun met louter lege bladzijden uitgeven, dan zal het nog meer verkopen dan onze armzalige intellectualistische exercities. Maar dan dit. Afgelopen donderdag zat Kluun bij Char, het medium. Nou is dat niet echt een verrassing (de voormalige reclameman weet alles over doelgroepsegmentatie), maar wat er aan bod kwam, wel. Na het gebruikelijke broddelwerk over vage ziekten en Kluuns overleden ex-vrouw, kwam ene Oom Ad ('Something with an... A... and a D...? Ad?') aan bod. 'Ik hoopte al dat hij langs zou komen,' zegt Kluun semi-geëmotioneerd. 'Did he commit suicide?' vraagt Vrouwe Botox. En hij zou ook tekens geven. Via een radio, of via de lichten. Ja, alles klopt. Niet zo gek. Twee jaar geleden kwam Oom Ad namelijk al uitgebreid aan bod. En Kluun vertelde Yvon Jaspers al precies wat Char aan Kluun zou vertellen. Speelt Kluun zijn verbazing en emotie? Of is het nieuwe boek nu al bij voorbaat een bestseller omdat het format is ingebed in een heerlijke mousse van RTL, tikkeltje bovennatuurlijke verschijnselen en emo-literatuur? Ja natuurlijk. Als Kluun zich niet meer kan herinneren dat hij exact dezelfde foto van Oom Ad overhandigde aan de redactie van Char als twee jaar geleden bij Wonderen Bestaan, dan moet hij misschien wat minder hard carnaval vieren.
Anti-piraten betrapt op piraterij
Maar in dit geval is een ‘vergissing’.
Met dank aan pedro voor de link.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Ruim een maand startte hier de slowmovingdiscussion over de lange termijn planning voor Nederland richting 2025. De vorige aflevering ging over werk.
Onderwerp dit keer is de bevolkingsopbouw. Afgelopen week werd het Nationaal Netwerk Bevolkingsdaling opgericht. Dit netwerk moet zich bezig gaan houden met de daling van de bevolking in veel gemeentes van Nederland tussen nu en 2025.
Daar waar het hele denken van instituten decennia lang gericht is geweest op groei en uitbreiding, moet er nu ineens met krimp gewerkt worden. Hoe pak je dat aan.
Naast de uitdaging van de daling in bepaalde gebieden, is er natuurlijk ook nog de uitdaging van de vergrijzing.
Aan jullie om aan te geven welk beleid er gevoerd moet worden om goed om te gaan met beschreven ontwikkelingen en wat in jullie opinie het effect is van deze ontwikkelingen. Creatieve ideeën zijn natuurlijk altijd welkom.
Een maand geleden overheerste de bravoure nog op GeenStijl. Ze waren twee en een halve week onderweg en toen al had PowNed de helft van de benodigde 50.000 leden binnen. “Vanaf nu kunnen we al gaan aftellen. En daarvoor hebben we nog twee maanden de tijd om de resterende 25.000 leden binnen te halen. Dit komt neer op 384 per dag. Dat moet dus wel gaan lukken,” riep Dominique Weesie dan ook triomfantelijk. De campagne werd bovendien nog verder uitgebreid, met een reclamecampagne in de papieren tak van het moederbedrijf, een radiocampagne en een wekelijks televisieprogramma. Het zelfvertrouwen leek op het eerste gezicht dan ook terecht.
Maar dan nu de realiteit. We zijn een maand verder, en ondanks die imposante start gaat het helemaal niet zo goed met de ledenwerving van PowNed. Na één week hadden ze met alleen reclame op GeenStijl al 18000 leden, maar in week twee kwamen daar, ondanks de start van een advertentiecampagne in onder andere de Telegraaf, nog maar 5000 bij. Sindsdien zakt de aanwas verder weg. Na week 2 schrijft Weesie op 21 januari dat ze nog maar 387 leden per dag nodig hebben, terwijl hij 5 dagen later nog 384 leden per dag nodig zegt te hebben. Dit verschil is zo klein dat het niet anders kon dan dat het aantal nieuwe leden dat PowNed dagelijks bijschreef maar net iets hoger was dan het aantal dat ze ook daadwerkelijk nodig hebben.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Hij is al baas van de ‘uitstekend draaiende‘ DSB Bank, van aanstormend kampioen AZ en natuurlijk van zijn eigen Scheringa Museum. Nu wil hij ook baas van Nederland worden, blijkt vandaag in de Volkskrant. Hij zou zich verkiesbaar kunnen stellen. Scheringa is lid van het CDA en vriendjes met VVD-prominenten als Ed Nijpels en Robin van Linschoten. Maar dat is niks voor Scheringa. ‘Ik denk pragmatisch hè. Ik heb niet op de universiteit geleerd. (…) Ik heb echt meegemaakt hoe het er in de samenleving aan toe gaat, hoe het werkt.’ Scheringa wil wel ‘gevolmachtigd crisisminister op financieel gebied’ worden. Als onderdeel van een ‘zakenkabinet’ zal hij dan in 12 maanden de boel op orde brengen. Een zakenkabinet kijkt niet naar ‘partijpolitieke belangen’, maar is alleen bezig met de vraag ‘hoe alle Nederlanders kunnnen overleven’ .
Die truuk komt de gymnasiasten onder jullie waarschijnlijk bekend voor. Als het oude Rome onder vuur lag van haar vijanden, werd er voor 6 maanden een dictator of magister populi aangesteld. Die kon snel beslissingen nemen zonder de senaat te raadplegen. Dat was in oorlogstijd van levensbelang. Het probleem was dat de klus na 6 maanden niet altijd geklaard was, zeker niet in de ogen van de dictator zelf. Julius Ceasar bijvoorbeeld wilde uiteindelijk helemaal niet meer weg en werd tot dictator voor het leven benoemd. Daarmee werd de senaat definitief buiten spel gezet en was Rome geen democratie meer.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
God will probably disappear in a puff of logic
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.