Rijk rekenen

Waarom is het zo moeilijk om te accepteren dat het voorlopig slechter zal gaan in dit land en dat we ons daarop zullen moeten voorbereiden? Terwijl we hier keihard de gevolgen van de huidige crisis aan het voelen zijn en de overheidsbegroting in een vloeiende beweging van net niet positief naar enorm negatief is gegaan, denken sommige mensen alweer dat het allemaal wel zal meevallen. En dat daarom harde maatregelen uit kunnen blijven. Ten eerste is de pijn nog lang niet voorbij, waar straks meer over. En ten tweede is de politiek altijd al beroerd geweest in het nemen van echt pijnlijke maatregelen of maatregelen die ver voorbij verkiezingen effect hebben. Was dat namelijk niet zo geweest, hadden we al jaren kunnen genieten van een heerlijk begrotingsoverschot. Even nog over die pijn dus. De hele crisis begon doordat banken speculeerden met constructies op basis van bijvoorbeeld hypotheken die mensen eigenlijk niet konden veroorloven. Maar eigenlijk was dit maar een symptoom van wat er werkelijk scheef zat. De economie draaide op geleend geld in de westerse wereld. Er was sprake van fictieve groei. Als je dit combineert met het gegeven dat veel westerse bedrijvigheid verschoven is van harde productie naar diensten, zie je de extra kwetsbaarheid.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Boekenpiraterij in opkomst?

eBook (Foto: Flickr/Josh Bancroft)

Met de opkomst van allerlei elektronisch leesgerei blijkt ook het illegaal delen van digitale boeken in opkomst. Reden voor de muziek- en filmwaakhond Brein om wat extra draagvlak te creëren voor de eigen zaak door een alarmerend persberichtje te verspreiden met de constatering dat de nieuwe Dan Brown al te downloaden is in pdf-formaat. De boodschap: als de dode-bomenindustrie niet snel en – net als zij – heel hard gaat optreden tegen misbruik, dan is het eind zoek.

En Brein heeft gelijk. Boeken zouden inderdaad wel eens het nieuwste slachtoffer kunnen worden van de ‘gratis’-mentaliteit, en wel op een veel schadelijker manier dan de muziekindustrie het voelde. Daar werd en wordt het illegaal kopiëren vooral gevoeld door de tussenlaag. De artiest verdient over het algemeen niet al teveel minder, en kan compenseren door – in sommige gevallen – goedbetaalde live-optredens.

Het illegaal kopiëren van boeken zou wel eens een veel grotere impact kunnen hebben op de auteur dan op de artiest. Er zijn namelijk geen alternatieve inkomstenbronnen. Een theatertour is niet voor iedere auteur weggelegd, ook niet in kleine zaaltjes. Maar ook hier is er een eventueel overbodige tussenlaag, de uitgeverijen, dus misschien valt het mee.

Aan de andere kant is de ‘boekenindustrie’ ook wel een heel vreemde industrie, die al tientallen jaren functioneert met een door de staat gesponsorde ‘file-sharing’-dienst: de bibliotheek.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doet u mij maar een Goudse mocro

nazignomeCultuur is misschien wel het meest misbruikte woord ter wereld. Wie de krant openslaat komt het dagelijks tegen. “De Nederlandse Cultuur”, “Dat is nou eenmaal onze Cultuur”, “Een Cultuur van …. (vult u maar in). Als het maar onderscheidend is. Hun cultuur is niet de onze. En jouw cultuur past niet bij de mijne.

Bij het aanschouwen van een demonstratietje in mijn woonplaats moest ik daaraan denken. De 40 demonstranten, die zich voordeden als betrokken Gouwenaars, maar allemaal uit het kleine reservoir van extreem-rechts Nederland waren geplukt, marcheerden tegen onveiligheid op straat die in Gouda sinds vorig jaar ENORM is. U heeft toch ook de krant gelezen? Ik heb geen Gouwenaar in de groep kunnen ontdekken. En ik ken er best een hoop.

De bomberjacks werden verbaasd aangekeken door mijn jonge Marokkaanse plaatsgenoten. Geamuseerd maakten ze foto’s en zwaaiden naar de demonstranten. Ze bleven de stoet volgen om er eens lekker de draak mee te steken. Omdat ook het carillon van het Goudse stadhuis het toespreken verder onmogelijk maakte, dropen de demonstranten na verloop van tijd af richting station. Om de trein naar huis te nemen.

Daarbij werden ze ook nog getrakteerd op een onvervalste figuratieve Godwin door mijn Marokkaanse buurman. Ik gaf hem groot gelijk. Dat wij Gouwenaars wel eens grof reageren op extreem-rechtse malloten die ons de les komen lezen, dat is gewoon helemaal onze Cultuur.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Er wordt teveel getapt

“Er wordt te veel getapt. Er wordt zo veel getapt dat al die opgenomen gesprekken niet of nauwelijks kunnen worden uitgeluisterd. Dan blijkt pas veel later in het onderzoek dat er per ongeluk ook een gesprek met een advocaat tussen zit, en dan is het mis. Door minder en dus selectiever te tappen voorkom je dit soort problemen. En bovendien, de effectiviteit van tappen… een nieuw onderzoek daarnaar zou zo langzamerhand heel interessant zijn.”

Advocaat-generaal Paul Frielink, tevens hoogleraar “Openbaar Ministerie” aan de universiteit van Maastricht, vindt dat Justitie teveel telefoons tapt (papieren versie Trouw, hier een teaser). Niet omdat hij telefoons afluisteren een inbreuk op de privacy vindt, maar omdat het gewoon teveel om te beoordelen is. Dat er af en toe een gesprek tussen advocaat en cliënt tussen zit, is natuurlijk ook slechts toeval. En dat Nederland met 26.425 afgeluisterde nummers en 1946 gesprekken per dag in de kopgroep afluisteren zit is kennelijk ook minder relevant.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende