Neil Armstrong overleden
, door
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Een tweede leven
, door
In onze rubriek Op weg naar duurzaamheid verkennen we oplossingen voor milieuvraagstukken naar aanleiding van de documentaireserie Earthrise van Al Jazeera. Deze week: windmolens uit schroot, brandstof uit plastic en een botanische tuin op een oude tinmijn.
Mini-windmolens in Kenia
Ik kan het me nauwelijks nog voorstellen: dat je kilometers moet reizen om de batterijen van je telefoon op te laden. In Kenia is dat echter heel normaal. Minder dan twintig procent van de bevolking is er aangesloten op het elektriciteitsnet. Dertig miljoen vooral op het platteland levende Kenianen gebruiken noodgedwongen diesel, kerosine en batterijen als alternatief. Een erg dure oplossing, een die nogal schadelijk is voor de gezondheid en het milieu bovendien.
Maar soms kun je met weinig geld en veel inventiviteit het leven op redelijk eenvoudige wijze wat veraangenamen. Dat althans laat de lokale sociale onderneming access:energy zien. Zij ontworpen een mini-windmolentje dat gebouwd wordt met materialen die je op de schroothoop kunt vinden en makkelijk kunt installeren. Het resultaat is schone en goedkope energie, genoeg om een lampje te branden of je telefoon op te laden. Meer hebben de meeste mensen ook niet nodig. Wie energie nodig heeft, gaat gewoon even langs bij de winkel. Net zoals we hier belwinkels hebben voor mensen zonder telefoon.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 25-10-2022
Met gewoon Jos door gewoon NL, afl. 5: café ‘Ons Genoegen’
, door
REPORTAGE – Op verkiezingscampagne met Jos Kuintjes door gewoon Nederland. Aflevering 5, café ‘Ons Genoegen’, waarin de auteur samen met een somber gestemde Jos Kuintjes diens verjaardag viert.
Daar zit ik dan. De kerkklok heeft zojuist middernacht geslagen. Het is nu 21 augustus. Jos Kuintjes is officieel niet meer jarig. Hij is 40 jaar oud geworden. Of was het nu 39? Hij weet zelf niet meer of ie nou in 1972 of 1973 is geboren. Ik zeg tegen ‘m dat ik het maar vreemd van, iemand die zijn eigen geboortejaar is vergeten. Hij zegt, met driedubbele tong, dat ik mijn bek moet houden.
Zo ken ik Jos niet. Hij staart droevig voor zich uit. Achter de toog staat de kastelein zwijgend een glas schoon te wrijven met een witte doek. Volgens mij is hij al een kwartier lang hetzelfde glas aan het schoonwrijven. Aan de bar zitten twee mannen met baarden. Ze kijken glazig over hun ouwe klares, naar de horizon van hun lang vervlogen dromen. U merkt wel, ook ik ben een tikje melancholisch gestemd deze zwoele zomeravond.
“Niemand”, zegt Jos Kuintjes. Hij laat een stilte vallen. “Helemaal niemand.” Ik vraag of ie dan mensen had uitgenodigd. “Daar gaat het niet om”, zegt gewoon Jos. “Jij bent er toch ook?”
Maar ik ben er toevallig. Omdat ik dacht dat we naar Oisterwijk gingen om daar tijdens een tupperware party een bende huisvrouwen toe te spreken. “Dat was ook het plan”, zegt Jos, “Ik dacht: dan vier ik tenminste toch een soort van feestje op mijn verjaardag. Maar vanmiddag belde de organisator af. Het werd bij nader inzien geen tupperware maar een dildo party en daarbij waren mannen ongewenst. Godverdomme.”
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 09-11-2022
Wil ik dood?
, door
Wilt u snel doodgaan?
Ik zál vrij snel doodgaan, mijn hart houdt het niet zo lang meer. Ik heb hartfalen. Of ik dat nu wel wil, is een andere vraag. Mijn antwoord moet toch zijn: ja. Niet omdat de zorgkosten anders te hoog worden, nietwaar, ik wil de maatschappij niet laten opdraaien voor zoiets. Ik heb zelfs (ik leef alleen) een papiertje op tafel liggen met daarop de wens geschreven me niet naar een ziekenhuis te vervoeren, maar me rustig te laten sterven. Als ze me vinden.
Ze vinden u?
Ja, dat zullen ze zeker doen. Ik zal niet als een twee jaar eerder gestorven grijsaard in mijn woning worden gevonden. Daar heb ik buren en overburen voor, we letten allemaal een beetje op elkaar. Van stankoverlast of vliegen zal dus geen sprake zijn.
Waarom wilt u dood?
Lastige vraag. Ten eerste omdat ik met beperkingen leef: ik durf bijvoorbeeld niet naar Venetië of Praag te reizen, vanwege de heimwee. Ik moet me dus behelpen met filmpjes over die steden, en dat is toch een akelig alternatief, nietwaar? Ten tweede is er een gevoel van spijt. Of noem het berouw, of schaamte. Toen ik twintig was, wilde ik de wereld veranderen. Dat was in 1973. Ik wilde stapje voor stapje bijvoorbeeld het Russische communisme wegwerken, en ook het Westerse conservatisme. Daar moest je ergens tussenin gaan staan, vond en vind ik nog steeds. De regering van Den Uyl vond ik dan ook een prima regering, de beste die we hebben gehad. Je had toen ook wel zakkenwassers zoals Marcel van Dam en Van der Louw, die waren me te links, en andere PvdA-mensen die doodleuk kwamen vertellen hoe goed het ging in Oost-Duitsland, godsammekráken. Maar over het algemeen had Den Uyl dat soort mensen wel onder controle. Dat verbeteren van de wereld is er niet van gekomen, ik heb alleen stukjes geschreven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
“Voel de liberaal in je”
, door
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Nieuwe roots in de Bronx
, door
De International Rescue Committee (IRC) helpt vluchtelingen roots te krijgen in hun nieuwe land. Vrij letterlijk, door een tuinierprogramma in verschillende steden in de VS. Daarover maken ze nu een webserie, waarin verschillende vluchtelingen in de Bronx gevolgd worden. De eerste aflevering staat net online.
Meet the Gardeners: New Roots in the Bronx from International Rescue Committee on Vimeo.
Via Osocio.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.