van Prof.Dr. Joop van den Berg Voor Tweede Kamerverkiezingen maakt het nogal wat uit of de kiezers de ‘machtsvraag’ krijgen voorgelegd of niet: is er sprake van twee reële kandidaten, tevens tegenpolen, voor de leiding in de te vormen coalitie en wordt het dus een strijd om de positie van premier in het nieuwe kabinet? Zo ja, dan zet dat de verkiezingscampagne op scherp; zo nee, dan wordt de situatie onoverzichtelijk en valt vooral het strijdelement weg. In 2012 werd tijdens de campagne duidelijk dat de strijd om het Torentje zou gaan tussen Mark Rutte en Diederik Samsom. Eerder, in 2003 en 2006, ging het tussen Jan Peter Balkenende en Wouter Bos. Dat schiep een zekere mate van duidelijkheid over de vraag wat er bij de verkiezingen op het spel stond. Zeker, elke orthodoxe uitleg van verkiezingen in Nederland zegt dat het gaat om verkiezing van de Tweede Kamer en niet van de regering of van de minister-president. Maar, in de verkiezingscampagne gaat dat soort subtiliteiten meestal verloren. De machtsvraag wordt lang niet altijd gesteld. In 2017 bij voorbeeld was niet echt duidelijk wie de tegenstander van Mark Rutte in de campagne was en dat was evenmin het geval in 2021. De PvdA had de verkiezingen al verloren, voordat de campagne was begonnen en geen andere partij van links (of van populistisch rechts) was in staat Rutte echt te beconcurreren. In zulke omstandigheden volgen kiezers hun eerste voorkeur en dat leidt dan onvermijdelijk tot fragmentatie in de uitslag. Dikwijls, niet altijd, lijdt ook de opkomst onder het gebrek aan strijd om de macht. Dat was bij voorbeeld het geval in 1998 toen er voor premier Kok geen echte concurrent was. Het ziet ernaar uit dat voor het eerst sinds 2012 bij deze verkiezingen de machtsvraag weer in alle scherpte wordt gesteld, al is nog niet helemaal duidelijk wie de leiding krijgt in de campagne aan de rechterkant. Het vertrek van Mark Rutte kan ertoe leiden dat BBB zijn rol overneemt, al is dat niet heel waarschijnlijk. De VVD heeft het migratievraagstuk centraal gesteld en dat is niet waar BBB’s lijsttrekker Caroline van der Plas mee vertrouwd is. Het is voorts de vraag of klimaat en stikstof de campagne gaan domineren. Dilan Yesilgöz belooft tegelijk een lijsttrekkerschap dat scherper opereert dan Mark Rutte en dan blijft de leiding aan de rechterkant berusten bij de VVD. Het samen optrekken van GroenLinks en PvdA heeft het landschap aan de linkerkant fors veranderd, zeker nu Frans Timmermans zich heeft gemeld voor het lijsttrekkerschap. Hij is meer dan wie ook bij ‘verenigd links’ in staat zich te presenteren als een alternatieve kandidaat voor het premierschap. Niet toevallig hebben potentiële concurrenten als Ahmed Aboutaleb en Marjolein Moorman hem steun toegezegd, hetgeen tegelijk betekent dat zij zich als mogelijk lijsttrekker hebben teruggetrokken. Gebruikelijke effecten bij een campagne-met-machtsvraag: een hogere opkomst bij de stembus en mede daardoor een minder versplinterde uitslag. Zo’n campagne leidt er ook gemakkelijk toe dat kiezers meer strategisch gaan stemmen. Dat wil zeggen dat zij niet per se hun eerste voorkeur volgen maar positie kiezen in de machtsstrijd, ook al betekent dit het kiezen voor een partij die niet de meest geliefde is. Ook dat remt versplintering af. De campagne zal er zeker niet mooier door worden; het gevecht om de macht wordt er alleen maar harder door. Het kon wel eens uitdraaien op een uitslag waarbij de VVD zich handhaaft en de ruimte krijgt in een rechtse meerderheidscoalitie van VVD, BBB, PVV en wat er nog over is van het CDA. Minstens zo waarschijnlijk is dat VVD en ‘verenigd links’ als grootste partijen eindigen en elkaar vervolgens nodig hebben voor een parlementaire meerderheid. Zo gaat het in Nederland immers wel vaker: in de campagne is het Drees of Romme (1956), Den Uyl of Van Agt (1981), Balkenende of Bos (2006), Rutte of Samsom (2012). Maar bij de kabinetsformatie blijkt het dan toch Drees èn Romme, Den Uyl èn Van Agt, Balkenende èn Bos, Rutte èn Samsom. De tijd is voorbij dat kiezers zich bij zo’n uitkomst gelaten neerlegden. Je mag dus alleen maar hopen dat het daar op 22 november niet op uitdraait. Deze column van Prof.dr. J.Th.J. van den Berg vershceen eerder bij het Montesquieu Instituut en Parlement.com.
Hoewel ik vroeger veel naar TopPop heb gekeken, kan ik me dit optreden van deze artiest toch niet voor de geest halen.
De travestiete entertainer werd vooral bekend door de cultfilm Pink Flamingos en stond model voor Ursula de Zeeheks in de getekende Disneyvertolking van de Kleine Zeemeermin.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
DATA - door Dorieke Wewerinke, Sandra Schel, Jan de Vries, Lia van Doorn
Slechts een beperkt deel van de dakloze mensen in Nederland is momenteel in beeld. Hogeschool Utrecht en Kansfonds introduceerden daarom een nieuwe telmethode die een beter inzicht geeft. Dat is hard nodig voor het maken van effectief dakloosheidsbeleid.
In Nederland is er geregeld discussie over de afbakening en definitie van dakloosheid (Huber, Van Doorn, & Davelaar, 2022). De definitie die het CBS hanteert om dakloosheid te monitoren is een smalle definitie, namelijk die van ‘feitelijke dakloosheid’. Vanwege deze beperkte definitie en de beperkingen van de telmethode komen diverse groepen mensen niet in de schattingen van het CBS voor.
Zo telt het CBS kinderen, 65-plussers en ongedocumenteerde mensen niet mee, net zomin als mensen die verblijven in 24 uurs-voorzieningen van de maatschappelijke opvang en mensen die verblijven in de vrouwenopvang. Ook mensen die vanwege een gebrek aan passende huisvesting verblijven op plekken die niet geschikt zijn voor bewoning, zoals een auto, schuur, kraakpand of (sta)caravan, worden in de CBS-metingen niet meegeteld. De CBS-cijfers geven daarmee beperkt zicht op de werkelijke aard en omvang van dak- en thuisloosheid in Nederland.
Internationaal bepleiten experts het gebruik van de ETHOS-definitie van dakloosheid (Huber et al., 2022). ETHOS staat voor European Typology of Homelessness and Housing Exclusion en stelt de huisvestingssituatie van mensen centraal. De definitie is gebaseerd op het recht op huisvesting, één van de mensenrechten.
RECENSIE - ‘Concentratie trekt de aandacht’, zei Kamagurka (Luc Zeebroek voor de gemeente Oostende) in de vijfde aflevering van Zomergasten 2023. Hij analyseerde waarom het toch zo fijn was naar vier tekenaars te kijken die in het Franse tv-programma Du tac au tac omstebeurt een tekening maken en zo gezamenlijk een strip fabriceren. Niet lang daarna, we hadden net een scène uit Breaking Bad gezien waarin de vrouw van de hoofdpersoon diens leugen doorprikt, vroeg presentator Theo Maassen aan Kamagurka om een tekening te maken over een mannetje dat liegt. Kamagurka pakte zijn tekenpen erbij, tekende een grijnzend mannetje en begon na te denken. Even dacht ik dat het hem niet zou lukken. Dat de druk te groot was. Dat zijn innerlijke criticus zijn creatieve ik voor één keer in de weg zat. Dat hij de twijfel voor het eerst in zijn leven niet voor kon zijn en blokkeerde. Dat hij de rest van de avond zou nadenken over een grap die niet kwam.
De halve minuut denktijd die Kamagurka zichzelf toestond, waarin we in real time mochten toezien hoe de radertjes aan het draaien waren (en ik de angst had dat de boel vastliep) was de spannendste halve minuut van de hele avond. Waarmee ik de avond niet wens te diskwalificeren: ik heb bij tijd en wijle genoten. Van de anekdotes die Kamagurka vertelde, van zijn pogingen om zichzelf uit te leggen en van de fragmenten die hij had uitgekozen. Maar ik wil Kamagurka en Theo Maassen toch ook weer niet helemaal vrijuit laten gaan. Want soms kabbelde het gesprek wel erg rustig voort en was het anarchisme wel heel ver weg.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
In 1993 bracht Depeche Mode een duister klinkende gospelplaat uit: Songs of Faith & Devotion. Wat mij betreft nog altijd hun beste album.
Vorige week leek Theo Maassen meer op zijn gemak met zijn gast, omdat ze een bepaald soort humor gemeenschappelijk leken te hebben. Bibi Dumon Tak zat ook wat losser in de uitzending dan de voorgaande gasten.
Humor is nu het bruggetje van de vorige Zomergast naar die van komende avond: cartoonist, theater- en televisiemaker en allround kunstenaar Kamagurka. Sterker nog: zowel Bibi Dumon Tak als Kamagurka hebben ‘iets’ met jagers. Kijk en zoek de overeenkomsten…
U ziet: waar Bibi Dumon Tak het nog bij een vervloeking liet (”Moge deze jager branden in de hel, zoveel jaren gelijk een wild zwijn haren heeft”, uit het schotschrift ‘In een groen knollenland’), gaat Kamagurka, a.k.a. Luc Zeebroek, een stapje verder.
Dat is nou net waar we Kamagurka vanavond over zullen horen:
Ik wil het ook hebben over grenzen. Over de grens van de grap, de mensen die die grens aftasten en er soms overheen gaan.
Zijn er grenzen aan grappenmakerij? Nee, stelt Kamagurka, er zijn alleen grenzen aan de ernst (NOS, 2018, n.a.v. de tentoonstelling ‘Kamagurkistan – Voorbij de grenzen van de ernst’, in het Noordbrabants Museum).
Het levensmotto van Kamagurka (Nieuwsblad.be, 2007):
Provocatie is mijn levensmotto. Ze is noodzakelijk om de waarheid aan het licht te brengen. Ik schilder, teken en beschrijf de mensen zoals ik ze zie.
VERSLAG - Deze zomer vindt de vierde editie van de IJsselbiënnale plaats. Dit is een kunstroute door de IJsselvallei in Overijssel en Gelderland. De rivier is de blauwe lijn in dit verhaal. Op een route van 120 kilometer zijn 27 buiteninstallaties te ontdekken van nationale en internationale kunstenaars. Ruim 100 vrijwilligers staan klaar om de vele bezoekers welkom te heten. Wij gingen op de pedalen voor Kunst op Zondag. Het werd een mini-vakantie in onze eigen provincie.
IJsselbiënnale 2023, klaar voor vertrek © foto Wilma Lankhorst.
De ene fietstas is bepakt met onze fiets- en slaapkleding, de andere met goede herinneringen van onze eerste IJsselbiënnale in 2021. Dat was een hele bijzondere editie met veel zon én hoogwater in de zomer. Dat leverde prachtige foto’s op en nog mooiere fietsherinneringen. In verband met het hoge water moesten drie kunstwerken in de uiterwaarden worden verplaatst. Daarvan is nu geen sprake. De weermannen en -vrouwen hebben ander weer voor ons in petto. Een regenpak en extra sokken in plaats van een zomerjurkje met espadrilles. Ook nu is het klimaat HET thema waarmee de kunstenaars aan de slag zijn gegaan.
IJsselbiënnale 2023, locatie Turnhal in Ellecom © foto Wilma L.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Op dit moment ben ik The Righteous Gemstones aan het bekijken, een tv-serie uit 2019 over een familie showpredikanten in een Amerikaanse megakerk.
Het is meer een klucht dan een satire en alle foute stereotypen komen voorbij. Patriarch Eli Gemstone (Dan Goodman) is een keiharde zakenman, en zijn drie volwassen kinderen die eveneens in het vak zitten, zijn voortdurend bezig elkaar vliegen af te vangen. En dan is er nog schoenbroer ‘Baby’ Billy Freeman die vindt dat ‘ie recht heeft op een deel van de poen en voortdurend verdeeldheid tracht te zaaien door de kinderen tegen hun vader uit te spelen.
Samantha Fish is een 34-jarige bluesrockartiest uit Kansas City. Ze timmert sinds haar achttiende aardig aan de weg: inmiddels heeft ze al een dozijn muziekalbums op haar naam staan, en nog veel meer prijzen voor beste artiest.
Het Israëlische leger is door en door verrot en betrokken bij oorlogsmisdaden en handhaving van een systeem van apartheid en onderdrukking dat gelijkenis vertoont met de politiek van nazi-Duitsland.
Levin stond te boek als uitgesproken havik. Nu ziet hij in dat het systeem dat hij steunde zowel de staat als het leger van binnenuit heeft gecorrumpeerd. Premier Netanyahu wordt ‘geëxploiteerd’ door een ‘messianistische groep criminelen’ die geen benul heeft wat democratie is, aldus Levin.
