Opstand CNV-jongeren tegen beoogd voorzitter

Jesse Klaver (23) is de enige kandidaat om voorzitter te worden van CNV-jongeren, de jongerenvakbond van het christelijk-sociale CNV. Tot 1 augustus blijft Klaver voorzitter van DWARS, de jongerenorganisatie van GroenLinks.

De voordracht van Klaver heeft echter tot onrust geleid in (bevindelijk) christelijke kringen. Een handvol leden van CNV-jongeren heeft al protest aan getekent tegen de voordracht, zo meldt het ‘christelijk-betrokken’ Nederlands Dagblad. De reden hiervoor is dat Klaver breekt met de weg die CNV-Jongeren in de laatste jaren is ingeslagen: Klaver wil ‘minder het accent leggen op’ het christelijke karakter van de jongerenvakbond en een sterkere nadruk leggen op milieu. Dat stelde hij in een interview met het datzelfde Nederlands Dagblad.

De huidige jongerenvakbondsvoorzitter Klaas Pieter Derks, zelf afkomstig uit het christelijk-sociale PerspectieF, heeft juist geprobeerd het christelijke karakter van de jongerenvakbond te benadrukken. In hetzelfde interview zegt Jesse ‘Sotomayor‘ Klaver: “Hoewel ik respect heb voor christenen die dat belangrijk vinden, zeg ik nooit dat ik christen ben of dat ik dat niet ben. Ik geef mijzelf geen label.” Een uitermate diplomatiek antwoord. In plaats daarvan benadrukt hij de mix van culturen waarin hij is opgegroeid en hoe hij bidt tot zijn voorvaderen.

De keuze voor de, laten we zeggen, niet orthodox gereformeerde Klaver lijkt opmerkelijk. Maar is misschien ook wel veelzeggend over de koers die de CNV-jongeren willen inslaan. Van de twee grote vakbonden in Nederland (CNV en FNV) is de CNV niet alleen de christelijke, maar ook de meer pragmatische en progressieve. Zo richtte het CNV als eerst een jongerenvakbond op om op te komen voor arbeidsrechten van jongeren in tijden van vergrijzing. (Opvallend trivium: het FNV is de eerste Nederlandse vakbond met een aparte bond voor 50plussers, ik bedoel maar.)

Op zijn eigen website stelt Klaver dat “[d]e keuze voor CNV Jongeren voor mij een natuurlijke [was]. Het is een vakbond die net als GroenLinks nooit zomaar ‘nee’ zegt, maar met een alternatief komt. Deze vakbond is voor verandering, zolang dit een verbetering ten opzichte van de oude situatie betekent.” De verwantschap tussen het CNV-jongeren en Klaver uit zich bijvoorbeeld in het feit dat ze beiden, anders dan het FNV, voorstander zijn van verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd (zie hier en hier). Ze kiezen allebei voor de rechten van jongere werknemers in tijden van crisis en vergrijzing.

Het signaal dat het CNV-jongeren hier mee wil afgeven is duidelijk: afstand nemen van de christelijke koers en kiezen voor een progressieve, pragmatische. Dat is een keuze voor een vakbeweging die ‘zin in de toekomst’ kan hebben en waarschijnlijk beter jongeren aan zich kan binden dan een club die het eigenlijk alleen maar opneemt voor vijftigplussers.