Een eclips blijkt toch meer primitieve gevoelens in mij los te maken dan ik op voorhand zou toegeven.
Gevoelens van naderend onheil en hel ende verdoemenis laten mij niet los. Schichtig scan ik de rss-feeds van de 40 nieuwsbronnen die mijn voelsprieten naar de wereld vormen. Gebeurt er al iets? Schiet Chirac Blair neer omdat hij Engels spreekt? Stapt Polen uit de EU vanwege het getreuzel van NL? Blaast de 20e kaper zich alsnog op in de rechtbank middels zijn geheime gordel?
Niets van dat alles. Sterker nog, het is al een hele tijd betrekkelijk rustig aan het nieuwsfront.
Zo rustig dat kleine dingen ineens groot lijken. Een ijsklontje leidt tot een nationaal schandaal. En een miljoen mensen die in een vreemde stad dezelfde kant op lopen uit angst voor veranderingen zijn ineens voorpagina nieuws.
Tuurlijk, tuurlijk, er is van alles gaande. Maar de zoveelste aanslag in Irak met minder dan 50 doden is nauwelijks nieuws te noemen. En dat we nog steeds geen echte aandacht besteden aan de genocide in Darfur verbaast me ook niet.
Ik blijf onrustig. Er staat iets te gebeuren, de sterren zeggen het. Maar wat?
Onrustig
Foto:
Reacties (28)
Een nieuwe battle of the blogs???
Pffff, eerst het rapport van vrijdag afmaken.
Volledig met je eens Steeph.
Dat gevoel heb ik ook al een paar maanden….
Kennis is macht? Kennis is onzekerheid en angst……..
Op 11 augustus 1999 reed ik met 3 kinderen en een paar vriendjes naar een dorpje in Noord-Frankrijk. Ik had de kaartjes met de gebieden waar de verduistering totaal zou zijn, zorgvuldig bestudeerd en mijn keuze gemaakt: Daar moest het gebeuren. De bij de sterrenwacht gekost speciale brillen in het dashboardkastje. ’s Morgens om 4 uur vertrokken en om 7 uur ter plaatse gearriveerd. Ruim op tijd, het zou pas tussen de middag gebeuren. Met een 6-tal pubers om je heen, ben je in zo’n stadje gauw uitgekeken. Na 2 keer de hoofdstraat op en neer besloten we verkassen. In een groot park in de buurt vonden we een ideale voetbalgelegenheid. Het werd voortdurend drukker in het dorpje, ik was echt blij op tijd te zijn geweest.
Het werd bewolkter en bewolkter en toen het zachtjes ging regenen, stapte ik in de auto om te schuilen. De kinderen voetbalden verder en ik keek mistroostig naar…. een blauwe plek in de lucht. Het zag er niet naar uit dat die plek groter zou worden of in onze richting zou verschuiven. Dan zit er maar 1 ding op: er naar toe rijden. Ik nam mij voor dat niet te doen. De hele tijdelijke bevolking zou op hetzelfde idee komen en gaan rijden met de ogen niet op de weg, maar in de lucht. Veel te gevaarlijk. Mijn oudste zoon kwam aanrennen en riep: “dit wordt niks, kom op, we gaan rijden”. Ik aarzelde, maar besloot het erop te wagen. “Jij kijkt in de lucht om te zien waar we heen moeten” zei ik tegen de een, “en jij let op de weg” tegen een ander. En zo reden we weg.
Het was link. Inderdaad kwam iedereen op hetzelfde moment op hetzelfde idee. Ik moest vol op de remmen omdat het verkeer niet verder kon omdat een grote landbouwmachine door een nabij gelegen dorpje kroop. Hier rechts, riep de wegaanwijzer, en dan weer links, misschien kunnen we er zo langs. Dat werkte Even later ging de zon schijnen en de klok vertelde dat het spektakel binnen 5 minuten zou beginnen. Links af het zojuist geoogste graanveld in na een plots opengeworpen achterportier van een andere auto net was ontweken.
Als beloning, een van de mooiste schouwspelen die de natuur ons biedt. Af en toe gebeurt er iets dat je je hele leven niet meer vergeet. Onrustig wordt ik niet meer van een zonsverduistering.
Nou, Steeph, tot het moment dat er weer wat gebeurt:
http://www.atimes.com/atimes/Middle_East/HC30Ak02.html
The claim that the war has an economic foundation may sound strange in the context of American media coverage, because it is so unfamiliar. So let me begin by agreeing with two key points in the currently fashionable media analysis: the initial attack on Saddam Hussein’s regime was a success and there was a moment – just after the fall of Baghdad – when the Bush administration might have avoided triggering a formidable armed resistance. The war and proto-civil war of the current moment were not the inevitable result of the invasion, but of Bush administration actions taken afterwards.
@ALO
Ik heb een bijna vergelijkbare ervaring gehad. Ook ik probeerde van de regen weg te rijden. Ik eindigde in een vallei en ik had het al opgeven. Wat je wel zag was een aanstormende slagschaduw die over het wolkendek trok. Een onvoorstelbaar gezicht. En toen, als een bonus, brak zomaar het wolkendek en kon ik de geheel verduisterde zon ook nog zien.
Lyon wint van AC Milan, wat ik je brom.
@Pelayo: Thx, interessante analyse.
Hier eentje die een grijns opriep:
http://www.gregpalast.com/detail.cfm?artid=483&row=0
Bush Didn’t Bungle Iraq, You Fools
THE MISSION WAS INDEED ACCOMPLISHED
In 1999 stond ik op de Ringdijk met m’n lief. Niet een gehele zonsverduistering maar toch wel genoeg, het leek alsof de natuur verstilde en iemand langzaam aan een knop draaide die alle kleur uit het landschap liet verdwijnen. Het werd niet donker, maar alles was een tikkeltje zilvergrijs, heel weird.
Toch leuk dat de schijnbare grootte van de zon en de maan nagenoeg hetzelfde is. Het is volstrekt toevallig. Op mars is er nooit zo’n mooie zonsverduistering te zien als (bijvoorbeeld) Phobos voor de zon langsgaat.
Nog een mooiere mars eclips foto (compilatie)
Wachten op de missie in Afhanistan? 1 dag wederopbouw,…daarna rock-‘n-roll? Krijgen onze jongens, door dik-en-dun vanuit Den Haag gesteund, dan wel genoeg kogeltjes mee dan? En porno? En luchtsteun? En na afloop Heineken, polonaise en armen vol cadeautjes?
Spannend!
Toch leuk dat de schijnbare grootte van de zon en de maan nagenoeg hetzelfde is. Het is volstrekt toevallig. Op mars is er nooit zo’n mooie zonsverduistering te zien als (bijvoorbeeld) Phobos voor de zon langsgaat.
(Jullie hadden neem ik aan al gezien dat #10 en #12 omgedraaid moesten worden, he..)
@ALO: Wat kunt u slepend schrijven..meer?
btw: Heeft u tijdens een verduistering naar de grond gekeken onder een boom? Door de refractie van de blaadjes duizenden haarscherpe beelden van de net niet verduistering..ademloos kijk ik daarnaar.
Volgens mij zijn ze het zelfde Pelayo… ; )
@Pelayo: Wellicht is dit de “grote” reden dat wij bestaan. De maan om ons heen slingerend, met de door U genoemde ‘identieke’ grootte, heeft er voor gezorgd dat de aarde zich stabiel heeft weten te houden in tijden van weleer (kommer en kwel, patspoenknal van protoplaneten).
Ook heel merkwaardig is dat diverse bioritmes (zoals menstruatie) qua tijd/cyclus gelijk op gaan met de maan.
1999. Ik was samen met mijn toenmalige vriendin richting Luxemburg gereden. Jammer maar helaas, voor mij geen wonderlijke verhalen, alleen een grijs wolkendek. Maar het werd gelukkig nog wel donker. (En het was erg romagisch :-)
>>Ik blijf onrustig. Er staat iets te gebeuren, de sterren zeggen het. Maar wat?
Een kabinetscrisis. The truth is out there.
Ik vond de zucht wind die over de wereld rolde nog verbazender dan de verzilverde koeien.
Je hoorde eerst die koelte door de eikeblaren, gelijk met het gordijn.
Ook wij hadden net een opening in het wolkendek gevonden. Om de corona te zien. Wat Pelayo’s opmerking qua toeval illustreert, toch? Dat het zo scherp is, het visuele verschil, dat de maankraters pareltjes gaan vormen.
Damn, ik voel een tekening komen :-)
Bij dit wonderlijke – ja toch – fenomeen toch ook nog maar even nog wat roepen.
In 1999 was ik in de Aisne. Speciaal naar een camping. Maar hier brak het wolkendek niet. Integendeel. Op het moment supreme barste de zondvloed los. Maar wat het meest verwonderde was dat ondanks de duidernis van het dichte wolkendek de schaduw van de maan zichtbaar en snel dichterbij kwam tot het moment van volledigheid – woeshhh – als fysiek over ons heen viel. Ik herinner mij dat ik op dat moment letterlijk iets in elkaar dook alsofik schrok. Even verderop stonden wat idioten als druiden herrie te maken maar dat was gelukkig ver genoeg. Hier was het stil. De duisternis en de stilte. Verbazend. Mooi.
Na 4 minuten oid zag ik het licht weer aankomen en was het voorbij. In de stromende regen.
De stilte, de duisternis, de regen.
De aankondiging van slecht nieuws was op zijn hoogste die van de eindeloze files op de terugweg. Ik had beter nog een dagje kunnen blijven.
Gisteravond “zei” iemand tegen me dat ten tijde van de Shang Dynastie een eclips werd gezien/ondergaan als een moster die de maan/zon probeerde op te eten. In het Chinees heeft eten en eclips in die tijd hetzelfde woord “Chih” gekregen wat nog steeds gebruikt wordt.
Tja… Uri, Char, Jomanda en Rostelli hebben het allemaal al voorspeld: 2006 wordt een komkommerjaar!
@Steeph
Jij je zin?
@ALO: Uh, beetje wel. Scary. Die hebben pas echt veel geld. En daar gaat de VS echt niet tegen optreden. Maar dan israel…..
@Steeph 25, nee nee, nu gewoon doorrekenen, en dan is Israel te verwaarlozen.
De rampenplannen zijn verdwenen
de atoombunkers blijken gaskamers
nederland spoelt weg
islam blijkt christen complot
geen hcc overlevenden na eerste reis
almere is van de usa – spilfuncties twijfelachtig want het knoppenbord vangt vreemde trillingen op zodra het vrijdagmiddag gebed wordt ingezet.
Groot wantrouwen aan de kust, zeemeeuwen blijken bolletjes slikkers.
Cocaine maakt gehakt van de hilversumse linkse kerk
De burgermeesters van twee onooglijke gemeenten blijken dubieuze banden te kennen met het reuzenrad van de vaticaanse kinder -porno- en prostitutie branche.
beide – een scoop de luxe- op heterdaad betrapt , lallend ,naakt , kleine misdienaartjes in adamkostuums er om heen in travestie kleding.
Koningin overleden na maaltijd bij de liberalen.
Dat gevoel van onbehagen, dat volgens mij vele mensen hebben, omdat het zo onrustig is in de wereld. De tegenstellingen tussen de mensen . Mensen die geen eten hebben bijvoorbeeld dat is ongehoord dat dit niet wordt opgelost. En ook in Nederland mensen die naar de voedselbankwinkel moeten. Gevaar van een religieuze oorlog is denk ik niet ondenkbaar. Al met al niet veel om vrolijk van te worden.