De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.
Het waren spannende uurtjes in Delft, eergisteren morgen, maar uiteindelijk kon er dan toch een feestje gevierd worden: de eerste Nederlandse universiteitssatelliet draaide om de aarde. De kunstmaan, ongeveer ter grootte van een melkpak maakte het nog spannend door de eerste omlopen rond de aarde niets van zich te laten horen. Of eigenlijk wel, maar de Delftse studenten dachten dat het ‘melkpak’ in een andere baan geschoten was, waardoor ze op het verkeerde moment luisterden. Nadat deze fout was ingezien was het contact snel gelegd.
De satelliet test twee nieuwe technologiën: een nieuw soort zonnecel en een draadloze zonnesensor van TNO. Maar voor de TU is de satelliet vooral bedoeld om ervaring op te doen. Hij is opgebouwd uit drie ‘cubes’ van 10 bij 10 centimeter. Een standaardmaat, voorgesteld door Professor Bob Twiggs om uitwisseling van ervaring tussen universiteiten mogelijk te maken. Van de 38 volgens deze standaard gelanceerde ‘cubesats’ gingen er maar liefst 23 verloren. De Delfi-C3, zoals de satelliet heet bevindt zich dus in een select gezelschap.
Het gehele apparaat kostte 200 duizend euro, en eenzelfde bedrag voor de lancering, een fractie van de normale kosten van een satelliet. Nano-satellieten, zoals deze van de TU-Delft, worden steeds vaker gelanceerd. Meerdere van deze kleintjes kunnen namelijk de functies van een grote satelliet overnemen, tegen gereduceerde kosten.
Het ‘melkpak’ zal waarschijnlijk minimaal 20 jaar rondjes draaien rond de aarde, waarna hij in de atmosfeer zal verbranden. De wetenschappelijke tests duren echter maar drie maanden, en mocht de kunstmaan daarna nog functioneren, dan kan hij gebruikt worden door radioamateurs om met elkaar te communiceren.